محمد زاهدی اصل استاد دانشگاه و جامعهشناس در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در خصوص فعالیتهای بیثمر دانشگاهها در حوزههای مختلف اظهار کرد: بیشتر فعالیتهایی که در دانشگاهها برگزار میشوند، بی ثمر هستند. مقداری زیادی زمان و هزینه برای برگزاری همایش ها، نوشتن پایاننامهها و رسالهها گذاشته میشود اما تمامی این فعالیتها منتهی به یک نتیجه که گرهای از جامعه باز کند، نمیشود. نمیگویم همه این فعالیتها بیثمرند اما تقریبا اکثریت این فعالیتها برای ارتقای درجه، رزومه و برای سود رسانی به دانشجویان یا استادان است و اینکه این فعالیتها بتوانند دردی از جامعه دوا کنند، به ندرت اتفاق افتاده است.
بیشتر بخوانید:
نگاهِ جوان، ساختارهای ناکار آمد را شناسایی و فرآیندهای ناصواب را اصلاح کنند
وی افزود: حتی اگر مقاله یا رساله خوبی هم نوشته شود، از آن استفادهای نمیشود. با توجه به این که مقالات از اهمیت ویژهای برخوردارند، مقالاتی که در همایشهای مطرح و یا در مجلات علمی پژوهشی چاپ میشوند، برای کسب امتیازند و به حل مشکلات جامعه کمکی نمیکنند.
زاهدی اصل عنوان کرد: ما در سال ۱۳۹۳ با مشارکت وزارت رفاه همایش بینظیری برگزار کردیم که حاصلش هم در قالب مجموعه مقالات چاپ شد. موضوع این همایش رفاه اجتماعی مردم در برنامه ششم توسعه، یک موضوع عمومی و مرتبط با زندگی مردم بود. در این همایش حرفهای جدی زده شد و بسیاری از مردم نیز در آن حضور داشتند اما چقدر از خروجی این همایش برای برنامه ششم توسعه استفاده شد؟
وی افزود: به جرعت میشود گفت ۸۰ درصد همایشها سودی برای جامعه ندارند و وضع مردم را بهتر نمیکنند. وقتی همایشی برگزار میشود، نتیجه این همایش باید در زندگی مخاطب و مردم خودش را نشان دهد ولی متاسفانه این اتفاق نمیافتد. مسائل مالی هم در این امر دخیل هستند.
این استاد دانشگاه با ذکر مثالی یادآور شد: مثلا ممکن است مجریان بگویند ما به همایشی که شما برگزار کردید آمدیم و میخواستیم آن را عملیاتی کنیم؛ اما بودجه و امکانات مورد نیاز را نداشتیم. در همایشها پیشنهادات علمی زیادی داده میشود اما به دلیل کمبود بودجه و مشکلات مالی در مرحله عملیاتی شدن با مشکل مواجه میشود.این موارد را میتوان دلایلی برای بدون نتیجه ماندن همایشها و دورههای دانشگاهها در حوزههای مختلف در نظر گرفت.
وی با اشاره به راهکارهایی برای افزایش نتیجهبخشی فعالیتهای دانشگاهی گفت: بهتر است اهداف همایشهایی که برگزار میشود، مرحله به مرحله مشخص و برای جامعه مفید باشد. هدف از برگزاری همایش باید رفع مشکلات جامعه باشد. یکی از وظایف دانشگاه برگزاری همایش علمی است. دانشگاه نباید صرفا برای انجام وظیفه همایشی برگزار کند؛ بلکه این همایشها باید برای حل مشکلات برگزار شود.
انتهای پیام/
نظر شما