مسیر «انحراف» تا نفوذ فرهنگی و سیاسی در هیات‌های مذهبی

مرتضی طاهری گفت: نفوذ به معنای از جای غیرمتعارف وارد شدن است بنابراین کسی که  نفوذ می‌کند چهره غیرمذهبی یا ضدمذهبی ندارد بلکه چهره مذهبی دارد و با دلسوزی ظاهری و با یک برنامه دینی می‌آید.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایسکانیوز؛ خطر نفوذ فرهنگی در هیات مذهبی و به تبع آن خطر نفوذ سیاسی و امنیتی در چنین اجتماعی یکی از دغدغه‌های سال‌های اخیر مسئولان نظام و کسانی است که در این وادی دستی بر آتش دارند. هر چند تاریخ نفوذ بیگانگان در میان قشرهای مذهبی محدود به نیم قرن اخیر نیست اما بعد از شکل‌گیری انقلاب اسلامی در ایران بعد و عمق بیشتری پیدا کرده است.

هیات‌های عزاداری به عنوان یکی از قدیمی ترین اجتماعات دینداران جامعه از سویی محل گردهمایی این قشر برای بسیاری از مناسبت‌های مذهبی در طی سال است که به مرور زمان بر اثر تعاملات پی در پی موجب همگونی بیشتر این قشر شده و از سوی دیگر منبعی برای کسب معارف دینی آن‌ها است.

برخی تحلیل‌گران در آسیب‌شناسی هیات مذهبی بر این باورند که انحراف در چنین اجتماعاتی یکی از زمینه‌های نفوذ بیگانگان و دستگاه‌های امنیتی آن‌ها در میان قشر مذهبی و حتی سنتی است. اولین گام در این راستا سرگرم کردم توده مردم به خرافات و ایجاد انگاره‌های مبتذل و سطحی از آموزه‌های دینی در بین جوانان و افراد فرودست و همچنین شعله‌ور کردن اختلافات مذهبی است.

متاسفانه در سال‌های گذشته، نوع مداحی و عزاداری در برخی از هیات به بهانه جلب جوانان به زعم برخی رو به انحراف رفته است و گاهی الفاظی به زبان برخی مداحان جاری می‌شود که از نظر علما حرام است! همچنین گاهی دیده می‌شود که اشعارعمیق و پرمعنای دوره‌های گذشته و مقتل خوانی جای خود را به اشعار تهی از معنا یا با معانی سطحی داده است و این تغییرذائقه مخاطب تا حدی رواج پیدا کرده که سنتی پسندان و افراد مسن نیز در گوشه و کنار جذب این فضای جدید در محافل مذهبی شده‌اند!

البته هر نوآوری به معنای انحراف از عزاداری اصیل که منجر به شکل‌گیری جنبش‌های بزرگ و ریشه‌دار اجتماعی در تاریخ تشیع شده، نیست اما اگر قاعده‌ای برای نوآوری و جذب بیشتر مخاطبان مذهبی وجود نداشته باشد، ممکن است همین به ظاهر نوآوری‌ها، بستری برای انحراف عقاید دینی ایجاد کند. تاریخ چند ساله «نفوذ» بیگانگان به خوبی نشان می‌دهد، اجتماعات مذهبی اگر با مفاهیم عمیق دینی از سوی علما تغذیه نشود، بهترین مکان برای «دین علیه دین» و همچنین زمینه‌ای برای نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی بیگانگان برای در میان چهره‌های مذهبی و راه یافتن در بدنه حاکمیت می‌شود.

در راستای تحلیل و بررسی زمینه‌های نفوذ فرهنگی و سیاسی در محافل مذهبی با حاج مرتضی طاهری؛ یکی از پیشکسوتان عرصه مداحی گفتگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

طاهری به خبرنگار سیاسی ایسکانیوز گفت: یکی از پایگاه‌های مهم ضد اهداف دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی، اماکن مذهبی هستند و این اماکن می‌توانند مسجد، تربیون سخنرانی یا تریبون مداحی باشد زیرا دشمن ازهر جایی ضربه خورده به همان‌جا ضربه می‌زند. نفوذ به معنای از جای غیرمتعارف وارد شدن بنابراین کسی که نفوذ می‌کند چهره غیرمذهبی یا ضدمذهبی ندارد و بلکه چهره مذهبی دارد و با دلسوزی ظاهری و با یک برنامه دینی و مذهبی می‌آید.

وی افزود: هر جا که احساس کنیم سبک یا نوع برگزاری مجالس ایرادی دارد باید با حساسیت و ظرافت با آن برخورد کنیم و شک وجود داد که این تغییر از ناحیه نفوذی‌ها باشد که با چنین جلساتی اهداف بیگانگان را پیش می‌برند. در چنین مواقعی اگر افراد دست در دست یک بزرگ‌تری که فهم سیاسی وعمیق دینی دارد، نگذارند نفوذ گسترده می‌شود.

برای تنوع‌طلبی در سبک‌های مداحی باید حدیقف وجود داشته باشد

طاهری تصریح کرد: نوآوری و ابداع، لازمه طبیعی هم امور از جمله مداحی و جلسات معنوی است اما نوآوری ونوپسندی، ذائقه مخاطب را دچار دگرگونی می‌کند. سال‌های سال سبک‌های سینه‌زنی ما به سبک قدما مثلا به سبک حاج مرزوق بود ولی وقتی دچار دگرگونی شد ذائقه مخاطب مرتب یک چیز جدید را می‌طلبد؛ بنابراین باید یک حدیقف برای این تنوع‌طلبی داشته باشیم و اگر حدیقف نباشد قطعا افراد به سراغ سبک هایی می‌روند که دایره نفوذ ترویج می‌کند.

وی درباره تشخیص معیارهای حدیقف گفت: هر سبکی که انسان را از حالت طبیعی خارج کند و مخاطب را در مجالس حتی مولودی به ترقص درمی آورد یعنی او در وضعیت حرکات موزون قرار می‌دهد؛ نوآوری نیست در دایره نفوذ قرار می‌گیرد. باید یک حدفاصل میان موسیقی و مداحی قایل شد البته منظور موسیقی به معنی ردیف‌های آوازی نیست بلکه به معنای موسیقی مطرب است که به نظر مراجع حرام می‌باشد.

نفوذ فرهنگی قطعا زمینه‌ساز نفوذ سیاسی است

این مداح پیشکسوت تصریح کرد: وقتی یک جریان در فرهنگ نفوذ می‌کند، می‌خواهد فرهنگ را دگرگون کند و در واقع فرهنگ را ابزاری برای رسیدن به امیال سیاسی قرار دهد. نفوذ فرهنگی قطعا زمینه ساز نفوذ سیاسی است. به عنوان مثال استعمارگران فرقه‌ یمانی را در کشور عراق ایجاد کردند و شخصی به نام احمدبن الحسن که جزو عوامل استعمار و وابسته به حزب بعث بود این فرقه را تاسیس کرد. او ابتدا ادعا کرد که من نماینده امام زمان هستم و بعد گفت برادر همسر امام زمان هستم و خواهرم به عقد امام زمان درآمده و طرفداران او در عراق شیرینی پخش کردند و در نهایت ادعا کرد خود امام زمان است و روایاتی را که در منابع روایی ما وجود دارد را تفسیر به رای کردند.

وی افزود: تفکر این فرد وارد حوزه‌های ما نیز شد. بنده مطلبی را در صفحه توییترم درباره این فرد قرار دادم و طرفداران او با نیت حمایت از امام زمان انتقادات زیادی را انجام دادند و پرچم سبزی نیز به نام البیعةلله دارند که با این آرم شناخته می شوند.

طاهری تصریح کرد: وقتی استعماگران می‌خواهند نفوذ کنند از یک منبع نفوذ نمی‌کند و پروژه‌های مختلفی را طراحی می‌کند. فرقه شیعه انگلیسی یکی از این پروژه ها و یمانی پروژه‌ای دیگر است.

این مداح پیشکسوت با اشاره به نفوذ بیگانگان در هیات‌های مذهبی پیش از انقلاب گفت: رضاخان که عامل بیگانگان بود ابتدا با شرکت درعزاداری‌ها وارد صحنه شد و سپس عزاداری‌ها را ممنوع و تعطیل کرد. انواع فرقه‌های صوفیه نیز از زمان‌های قدیم بودند و به موازات دستگاه دینداری و اسلام ناب حضور داشتند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1229695

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =