به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، حجت الاسلام ابراهیم رئیسی هشتمین رئیس‌جمهور ایران در سانحه هوایی و هنگام خدمت و انجام وظیفه در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ماه به شهادت رسید.
بیشتر بخوانید:
رسالت سنگین تشکل‌های دانشجویی تا انتخاب رئیس جمهور/ دولت آینده وحدت آفرین باشد
در این سانحه هوایی، علاوه بر رئیس جمهور، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، آیت الله آل هاشم نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریز و مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی نیز حضور داشتند که همگی به شهادت رسیدند.
در این راستا دانشجویان در نشست «برای جمهور» ایسکانیوز از خاطرات خود با رئیس جمهور شهید گفتند. در این نشست که در محل باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران برگزار شد، آرش فرجی دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه‌های تهران بزرگ، زهرا عظیمی دبیر سیاسی اتحادیه دفتر تحکیم وحدت دانشجویان ادوار انجمن اسلامی دانشگاه الزهرا(س)، علی اصغر تمن مسئول سیاست‌ورزی مرکز هماهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی و سینا درویشی از اعضای شورای مرکزی اتحادیه مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی حضور داشتند. مشروح بخش اول این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛
رابطه دولت سیزدهم و دانشگاه را در مقایسه با دولت‌های دیگر چطور ارزیابی می‌کنید؟ خیلی اوقات رئیس جمهور شهید یا مسئولان از دیدارهایی با جنبش دانشجویی سخن می‌گفتند که هیچ وقت رسانه‌ای نشد. خاطره یا شنیده‌ای از این دیدارها دارید؟
فرجی: ما در دولت سیزدهم شاهد مجموعه‌ای از اتفاقات مثبت بوده‌ایم. دولت سیزدهم و در راس آن شهید رئیسی بدون واهمه و ترس وارد دانشگاه‌ها می‌شدند و بین گروه‌های مختلف دانشجویان حاضر می‌شدند و با نگاهی دلسوزانه و پدرانه به موضوعات و دغدغه‌های دانشجویان می‌پرداختند. وی اعتقاد داشت که دغدغه‌ها و مشکلات دانشجویان باید برطرف شود.
رئیسی دولت و دانشگاه را آشتی داد
دولت آقای رئیسی در مقایسه با دولت‌های پیشن رابطه بسیار مناسب تری با دانشجویان و جریان دانشجویی داشت. ما در گذشته شاهد قهر دولت‌ها با دانشگاه بودیم؛ اما دولت سیزدهم با دانشگاه و دانشجویان آشتی کرده بود. گواه این موضوع نیز بازگرداندن آرامش به دانشگاه پس از اغتشاشات سال ۱۴۰۱ بود. آقای رئیسی واقعا پدرانه با دانشجویان ارتباط داشتند. اگر غیر این صورت بود؛ التهاب اغتشاشات در دانشگاه‌ها فروکش نمی‌کرد.
انتقادات همیشه به دولت‌ها وجود داشته است و طبیعتا آنچه ما از فضای مطلوب دانشگاه انتظار داریم در دولت سیزدهم محقق نشده است. ولی نسبت به سال‌های گذشته فضای مناسب‌تر و شاداب‌تری را شاهد هستیم.
من در دوران کارشناسی دانشجوی دانشگاه شهید مطهری بودم، دانشگاهی که حجت الاسلام رئیسی نیز در آنجا تحصیل کرده بود. مراسم دانشجویی پر چالشی به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه در دانشگاه ما برگزار شد. البته مسئولان در فرآیند حضور رئیس جمهور در دانشگاه شهید مطهری شیطنت‌هایی هم داشتند.
رئیسی از مطالب بسیج‌دانشجویی درباره دانشگاه و نظام آموزش عالی و ناظر بر مشکلات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بسیار استقبال می‌کرد.
دفتر رئیس جمهور یک روز قبل از برگزاری مراسم از این حواشی مطلع شد. بنابراین ما مطالب مد نظر خودمان را به دفتر آقای رئیسی ارسال کردیم. البته مقتضای فعالیت دانشجویی نیز همین است که ما بی پرده و گاهی تند صحبت کنیم.
رئیس جمهور شهید از مطالب ما که درباره دانشگاه و نظام آموزش عالی و ناظر بر مشکلات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود، بسیار استقبال کرد. این در حالی بود که آقایان وزرا در این جلسه حضور داشتند ولی بازخورد و پاسخ مناسبی از آنان دریافت نکردیم.
به عقیده من، اگر رئیس جمهور در جلسه حضور نداشت و به موضوعات و دغدغه‌های ما رسیدگی و حمایت نمی کرد، شاید ما با چالش‌های زیادی روبه رو می‌شدیم.
رئیس جمهور شهید بعد از قرائت متن بیانیه، من را در آغوش گرفت و گفت ما تمام این دغدغه‌ها و انتقادهای شما را قبول داریم و امیدواریم با کمک شما جوانان این مشکلات حل شود. این خاطره ای است که از شخص رئیسی در ذهن دارم و هیچ زمانی پاک نخواهد شد.
جنبش دانشجویی دستاورد خاصی ندارد
عظیمی:
سال ۱۴۰۱ اوسط فعالیت دانشجویی بنده در دانشگاه الزهرا(س) بود، حجت الاسلام ابراهیم رئیسی به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه ما حاضر شدند. بعد از خروج رئیس جمهور تا مدت ها خبرگزاری ها با بنده تماس میگرفتند و خواستار تحلیل از حضور رئیس جمهور می‌شدند.
رئیس جمهور زمانی در دانشگاه الزهرا(س) حاضر شد که عکس هایی از اغتشاشات در این دانشگاه در فضای مجازی و رسانه‌های معتبر و غیر معتبر منتشر میشد. یعنی روزهایی که اقلیتی از دانشجویان از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۷ بعد از ظهر در صحن دانشگاه تجمع میکردند و برخی از کلاس‌های درس نیز تعطیل میشد. حضور رئیس جمهور در دانشگاه الزهرا آن هم در ملتهب‌ترین روزها، نقطه عطفی برای دولت‌های آینده شد.
رسانه‌های دولتی در کشور برای ارائه گزارش از عملکرد دولت ضعیف هستند؛ اما حجت الاسلام رئیسی دستاورد رسانه ای دولت بودند. رفتار و گفتار فارغ از نقاب‌های سیاسی که مخصوص سمت‌ها و جایگاه‌ها است.
علاوه بر مطالب ذکر شده، ما شاهد حضور مسئولان و وزرا در دانشگاه‌ها نیز بودیم. تعداد دیدارهای دانشجویان با مسئولان در دولت سیزدهم نسبت به سایر دولت‌ها بیشتر بود. به عنوان مثال دانشجویان در یک سال چندین بار با اعضای وزارت علوم جلسه داشتند. این موضوع در دولت گذشته وجود نداشت و دانشجویان تجربه چنین دیدارهایی را ندارند.
برخی از افراد به سفرهای استانی حجت الاسلام رئیسی نقد داشتند، اما به نظر می‌رسد درک دقیقی از این مطلب ندارند که جمعیت قابل توجهی از مردم بتوانند با رئیس جمهور ارتباط مستقیم برقرار کنند، می‌توانند حس امیدواری به آنان منتقل کند و احساس اعتماد بین مردم و دولت زنده می‌شود. حس اعتماد بین مردم و دولت در دولت‌های گذشته بسیار آسیب دیده است. بنابراین هر چه دولت سیزدهم تلاش کرد برای ترمیم و احیا این اعتماد بوده و تا همدلی فاصله زیادی است.
جنبش دانشجویی حتی قبل از دوران کرونا، دستاورد خاصی حداقل در دهه ۹۰ نداشته است و حس مرده بودن این جنبش از سال‌ها قبل از کرونا ایجاد شده بود. البته شاید بتوان گفت که جریان دانشجویی در حال احیا شدن هم است؛ اما باز هم از جنبش بودن فاصله دارد.
لازمه تاثیر گذاری و ادامه دار بودن فعالیت جریان دانشجویی که مورد تاکید رهبر انقلاب نیز است، همراهی دولت است. دانشجویان نباید احساس کنند که دولتمردان صرفا جلسات را با آنان برگزار می‌کنند. بلکه بهتر است برای ایجاد احساس مفید بودن، مسئولان صورت جلسه‌ای تنظیم کنند یا بعد از آن گزارشی از عملکرد خود برای حل مشکل مورد نظر دانشجویان ارائه دهند.
درخواست دولت سیزدهم از دانشجویان برای ارائه ایده و راهکار
ثمن:
بنده علاوه بر فعالیت در تهران، سابقه فعالیت در تشکل‌های دانشجویی استان آذربایجان غربی را نیز دارم. سال‌های اول ریاست جمهوری حجت الاسلام رئیسی، بنده دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی آذربایجان غربی بودم. به خوبی خاطرم است که تیمی از ریاست جمهوری برای تعیین شاخص‌های اجتماعی و آمایش اجتماعی به استان آمده بودند و جلسه‌ای نیز با نخبگان استان برگزار شد. اسامی تشکل‌های دانشجویان برای حضور در آن جلسه از لیست حذف شده بود. یعنی نمایندگان دانشجویی در جلسه نخبگان با رئیس جمهور حضور نداشتند. این نیز به علت رعایت پروتکل‌های مسئولان استان بود.
حجت الاسلام رئیسی این موضوع را متوجه شد و با دستور مستقیم وی این موضوع اصلاح شد. این نشان دهنده این موضوع است که رئیس جمهور شهید علاوه بر نخبگان هر استان، نگاه ویژه‌ای هم به دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی آن استان داشت. در نهایت علاوه بر اینکه دانشجویان در دیدار نخبگان با رئیس جمهور حاضر شدند، حتی توانستند جلسه خصوصی نیز با وی داشته باشند و مشکلات خودشان را مطرح کنند.
فعالیت در تشکل‌های دانشجویی در استان‌ها مانند تهران نیست که دانشجویان بتوانند با وزارتخانه‌ها و دفتر ریاست جمهوری و امثال آنها در ارتباط باشند. یکی از ویژگی‌های بارز دولت سیزدهم این بود که دانشجویان استانی نیز بدون واسطه با دولت و وزرا ارتباط داشتند. به این معنا که مشکلات کوچک جامعه به شخص رئیس جمهور اطلاع داده میشد.
نگاه متفاوت و ویژه‌ای به دانشجویان در دولت سیزدهم وجود داشت. حتی بسیاری از وزارتخانه از دانشجویان درخواست ایده یا راهکار می‌خواستند.
من در دیدار ماه رمضان دانشجویان با ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۱ حضور داشتم و گمان می‌کردم که مانند دیدار با مسئولان دولت‌ها گذشته است که مطلبی صرفا بیان می‌شود. ولی متوجه شدم که بعد از یک یا دو هفته از وزارتخانه مربوط با موضوع مورد نظر با دفتر دانشجویی تماس گرفته میشد یا می‌گفتند دانشجویی که نقد به عملکرد یا موضوع خاص دارد، راهکار یا ایدهای هم برای حل مشکل دارد.
دولت رئیسی علاوه بر فضای گفتمانی، خصوصیت پیگیری هم داشتند. زمانی دولتی بر کشور حکومت داشت که از طریق ویدئو کال و پشت شیشه‌های دودی، کشور را اداره می‌کرد، دولتی هم مانند دولت سیزدهم، چهره به چهره مشکلات هر چند کوچک مردم را پیگیری و حل میکردند.
تشکل‌های دانشجویی از رسانه‌ها خط مشی می‌گیرند
جریان دانشجویی باید در نقطه‌ای قرار بگیرد که برای جامعه خط دهی انجام دهد ولی در حال حاضر از رسانه‌ها خط مش دریافت می‌کند. یعنی ما نتوانستیم به مرحله تولید حرف یا گفتمان برسیم. ما هنوز باور نداریم که باید نسبت به جامعه و دانشگاه متعهد باشیم و می‌توانیم تاثیر گذار باشیم. به عنوان مثال دانشجوی رشته حقوق می‌توانند در موضوعات مرتبط به قانون گذاری و اجرا و نظارت بر قانون تاثیر گذار باشد. اگر دانشجویان جایگاه خودشان را پیدا کنند، فضای انفعالی دانشجویان از بین خواهد رفت.
حجت الاسلام رئیسی به دانشجویان امید می‌داد که شما آینده سازان کشور هستید. بنابراین باید نقطه تحولی کشور را به دست بگیرید. مقام معظم رهبری نیز نگاه افقی به دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی دارند. ایشان در بیانیه گام دوم انقلاب تاکید دارند که آینده کشور باید به دست جوانان و دانشجویان رقم بخورد.
بحران‌سازی احزاب سیاسی را تحمل نخواهیم کرد
درویش:
نگاه و استفاده از ظرفیت جوانان دانشجویان یکی از ویژگی‌های مثبت حجت الاسلام رئیسی، رئیس جمهور شهید کشورمان بود. همواره زمانی که بیانیه یا نامه‌ای از سوی تشکل‌های دانشجویی صادر میشد یا گفت‌وگوی دانشجویی با دولتمردان شکل می‌گرفت، رئیس جمهور پاسخگوی این موضوعات، مطالبات و درخواست‌ها بودند.
از سوی دیگر دانشجویان نیز تلاش بسیاری داشتند تا کمک‌های لازم را به دولت سیزدهم ارائه دهند تا دانشجویان دچار انفعال نشوند. به این معنا که ما در سال‌های اخیر شاهد بودیم که دانشجویان موضوعات مختلف روز کشور را پیگیری میکردند. در دولت سیزدهم شرایط به گونه‌ای فراهم بود که دانشجویان می‌توانستند برای حل مشکلات کشور ایده و راهکار ارائه دهند.
ما در جلسات متعددی که با اعضای دولت سیزدهم و شخص حجت الاسالم رئیسی داشتیم، نه تنها دانشجویان منتقد از سوی مسئولان پس زده نمی‌شدند؛ بلکه تلاش میکردند شبهات و دغدغه‌های آنان را برطرف کنند.
دانشجویان در گذشته باید به دنبال مسئولان می‌دویدند تا گوش شنوایی پیدا کنند؛ اما در دولت سیزدهم گوش شنوای مسئولان برای دانشجویان وجود داشت ولی متاسفانه به نظر می‌رسد که صحبت‌های دانشجویان رو به اتمام است.
اگر نقدهای صحیحی که به دولت سیزدهم وارد شد را کنار بگذاریم، نقدها و نفرت پراکنی‌هایی که نسبت به دولت انجام میشد و حملات و هجمه‌هایی که جریانات سیاسی به ظاهر انقلابی داشتند، به علت این بود که معیار یا استاندارد سازی مردمی_دانشجویی صورت نگیرد. به عقیده من این نکته مهم مغفول واقع شده است.
زمانیکه رئیس جمهوری مانند حجت الاسلام رئیسی در کشور فعالیت داشت، دیگر سخت است که با رئیس جمهوری با رفتار متفاوت با وی ارتباط برقرار کرد. به این معنا که ما گوش شنوای دولت سیزدهم و اهمیت رئیس جمهور به دانشجویان را درک کرده‌ایم، بنابراین برایمان سخت است با فردی را به عنوان رئیس جمهور آینده قبول کنیم که گوش شنوا ندارد. علاوه بر آن، دیگر به دنبال افرادی که پسر، دختر یا دامادش مشکل مالی یا اخلاقی دارد، نخواهیم رفت.
برخی افراد در جامعه دو گانه‌ای که ایجاد کردند که شهید رئیسی آدم خوبی بود؛ اما نمی‌توانست مدیریت کند. اکنون برخی از سیاسیون از این دوگانه استفاده و مطرح می‌کنند که شاید ما مانند حجت الاسلام رئیسی آدم خوبی نباشیم ولی مدیریت دولت را بلد هستیم.
کمبود معیارسازی برای انتخاب رئیس جمهور
شرکت در جلسات یا صدور بیانیه و نامه در سال‌های گذشته و حتی از دهه ۳۰ همیشه برای تشکل‌های دانشجویی وجود داشته است؛ اما معیار سازی برای انتخاب و فعالیت رئیس جمهور کم بوده است. بنابراین معیارسازی یکی از مهمترین وظایف تشکل‌های دانشجویی تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم است.
از سوی دیگر، جبهه‌ها و جریانات سیاسی مختلف کشور باید بدانند که هماهنگی و توافق با یکدیگر خط قرمز تشکل‌های دانشجویی است. چرا که ما به بحران سازی‌های آنان را قبول نخواهیم کرد.
واکنش دولت سیزدهم به نامه‌ها و بیانیه‌های تشکل‌های دانشجویی چگونه بود؟ هیچ وقت پاسخی دریافت کردید؟
فرجی:
بله پاسخ‌های متعددی به مطالبات دانشجویان دانشگاه‌های تهران و استان‌ها دریافت شده است. به عنوان مثال دانشجویان آذربایجان غربی یا شیراز در نامه و بیانیه‌های متعددی خطاب به فرد رئیس جمهور مطالباتی را بیان میکردند؛ که در نهایت بازخوردی هم دریافت می‌کردیم. البته بیشتر این بازخوردها اینگونه بود که وی سایر مسئولان و وزرا مربوطه را موظف میکردند به موضوع مورد نقد دانشجویان بپردازنند و پیگیری لازم را انجام دهند. همچنین جلسات متعددی درباره این موضوع نیز برگزار میشد.
به عنوان مثال ما دغدغه‌های زیادی در حوزه آموزش عالی را داشتیم؛ زمانیکه آنها را مطرح می‌کردیم، تماس‌های متعددی با ما برقرار میکردند و خواستار برگزاری جلسه می‌شدند. شاید هم تمام مطالبات دانشجویان از دولت برآورده نشد؛ اما دولت سیزدهم گوش شنوا دانشجویان بود. ما دسترسی به بدنه حاکمیت داشتیم و توانستیم با دولت صحبت کنیم.
ارتباط مستمر و مدام دانشجویی با دولتمردان در دولت آقای رئیسی محقق شد. این هم تجربه کم نظیری برای جریان دانشجویی بود که در دولت سیزدهم کسب شد.
امیرعبداللهیان پاسخگوی دغدغه دانشجویان بود
عظیمی:
بله ما پاسخ‌های مختلفی از سوی دولت سیزدهم دریافت کرده‌ایم. به عنوان مثال ما در دوران اغتشاشات ۱۴۰۱ بیانیه‌ها و نامه‌های متعددی را خطاب به رئیس جمهور و دولت صادر کردیم. حتی دبیر سابق اتحادیه دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با ریاست جمهوری با اشاره به اغتشاشات، از وی درباره آرام کردن جامعه و دانشگاه‌ها سوال کرد. رئیس جمهور نیز پاسخ لازم را دادند. همچنین بارها از سوی وزارتخانه‌ها با اتحادیه تماس میگرفتند و پاسخ دغدغه یا مطالبه مطرح شده در بیانیه و نامه را می‌دادند.
به عنوان مثال اتحادیه دفتر تحکیم وحدت؛ نامه‌های متعددی را با محوریت حوزه آموزش عالی صادر کرده است. در نتیجه از وزارتخانه تماس میگرفتند که این درخواست شما به گوش وزیر رسیده است و در این باره فعالیت‌هایی انجام شده است.
واحدهای بین‌الملل و سیاسی اتحادیه دفتر تحکیم وحدت بارها درباره موضوع غزه درخواست‌هایی از وزارت امور خارجه داشتند که شهید حسین امیرعبدالهیان وزیر امور خارجه تلاش میکردند به آنها پاسخ دهند.
رئیسی بیانیه دانشجویان را مطالعه می‌کرد
ثمن:
به عنوان مثال ما در سال ۱۴۰۱ موضوع ساخت ۴ میلیون مسکن که جزء وعده‌های دولت سیزدهم بود را پیگیری می‌کردیم. در این راستا بیانیه‌ای با موضوع عدم برگزاری جلسات شورای عالی مسکن را صادر کردیم. بعد از یک روز، حجت الاسلام رئیسی در جلسه‌ای به این شورا اشاره کرده و خبر از برگزاری منظم جلسات این شورا داد؛ چرا که شخص رئیس جمهور متن بیانیه را مطالعه کرده بود. در مثال دیگر می‌توان به معادن مس شاهرود اشاره کرد.
جریان دانشجویی از پرداخت به موضوعات دانشگاهی کناره‌گیری نکند
درویش:
دانشجویان به ویژه جریان دانشجویی نباید خودش را از مسائل مختلف کشور و حوزه سیاسی از جمله دانشگاه کنار بکشد. بلکه باید مسیر مطالبه گری را به درستی طی کند. دانشجویان مطالبات خودشان را قالب بیانیه و نامه مطرح می‌کنند، که دولت سیزدهم نسبت به سایر دولت‌ها، پاسخگوتر بود.
به عقیده بنده، مشکل عمده جریان دانشجویی تقابل حق و مصلحت است. به این معنا که ما مصلحت را در نظر می‌گیریم به امید آینده بهتر و انجام امور مختلف یا حق را در نظر بگیریم و تاکید کنیم که کدام حرف یا عمل درست است یا خیر. تقابل حق و مصلحت بن‌بست دانشجویی است. این جریان حدود ۱۰ سال اخیر با افراد و احزاب مختلف درگیر این موضوع بوده است. دانشجو باید خودش را در خط مقدم و اول جبهه مطالبه بدانند.
ارتباط مستمر و دائمی دانشجویان با دولت اهمیت خاصی دارد و این ارتباط تحت هیچ شرایطی نباید گسسته شود. البته این ارتباط نباید محدود به دولت شود؛ بلکه باید این ارتباط با قوا و نهادهای دیگر مانند قوی قضائیه، مجلس شورای اسلامی، مرکز پژوهش‌های مجلس، نهاد ریاست جمهوری و غیره نیز برقرار باشد.
اگر بخواهیم ارتباط و مطالبه گری تشکل‌های دانشجویی از دولت را بررسی کنیم، تشکل‌ها در نقطه صفر قرار ندارند؛ بلکه ۷۰ درصد مسیر را طی کرده‌اند. ما قدرت این را داریم که ۳۰ درصد باقی مانده را نیز سپری کنیم.
فرجی: دانشجو ماندنم را مدیون رئیسی هستم
وزیر علوم چند وقت پیش گفت که هرکاری می کند نمی تواند با بسیج دانشجویی رفیق شود. دلیل آن را چه می دانید؟
فرجی: اختلاف نظرها با شخص وزیر علوم، تحقیقات و فناوری همواره در دولت‌های گذشته وجود داشته است و متعلق به دولت سیزدهم هم نیست و در دوره‌های قبلی نیز شاهد آن بوده‌ایم. محمد علی زلفی گل وزیر علوم نیز مبانی فکری خاص خودش را دارد. شخصی که بنده را در مراسم روز وحدت حوزه و دانشگاه مورد نقد جدی قرار داد، وزیر علوم بود. ما حضور خودمان در دانشگاه به عنوان دانشجو را بعد از این مراسم مدیون رئیس جمهور هستیم.
تفاوت مبانی بین وزارت علوم و زلفی گل و ما یک موضوع عیان و مشخصی است. به عنوان مثال هنوز هم موضوع ارتقا رتبه علمی اساتید دانشگاه‌ها و مقالات isi که از مطالبات مقام معظم رهبری نیز است، در دولت سیزدهم و دوران وزارت زلفی گل حل نشده است. با اینکه حجت الاسلام رئیسی خودشان را سرباز ولایت می‌دانستند ولی تمام کابینه دولت سیزدهم هم مسیر با وی نبودند.
اختلافات بین بسیج دانشجویی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری همواره وجود داشته است. با این وجود ما زلفی گل را به عنوان سرپرست نظام آموزش عالی دوست داریم و احترام می‌گذاریم و امیداوریم که با فعالیت بیشتر دانشگاه‌ها را به افق مد نظر رهبر انقلاب نزدیک کنند.
دولت سیزدهم فرصت مناسبی بود تا ما انتقاداتی که سال‌ها نسبت به نظام آموزش عالی داشتیم را مطرح و حل کنیم. تلاش‌هایی نیز در این خصوص انجام شد، ولی انتظار ما به گونه‌ای دیگر بود.
بسیج دانشجویی حرف و مطالبه عجیب و غربیبی ندارد؛ بلکه نگاه کاملا مشخص را دنبال می‌کند. ما به دنبال دانشگاه ایرانی-اسلامی هستیم که در آن موضوعات مختلف جامعه به صورت مستقیم مطرح و حل شود. علاوه بر آن؛ دانشجویان برای حل مشکلات جامعه تربیت شوند. در حال حاضر ما نمی‌توانیم ادعای دانشگاه اسلامی در کشور داشته باشیم.
گاهی برخی از مسئولان انتقادات و گلایه‌های بسیج دانشجویی را تند تعبیر میکردند ولی این موضوع حاصل دلسوزی و دغدغه‌ای در راستای دانشگاه ایرانی_اسلامی و استفاده حداکثری از فضای آموزش عالی برای حل مشکلات جامه اسلامی بوده است.
ما برای وزیر علوم احترام زیادی قائل هستیم ولی انتقادات به وی و مجموعه وزارت علوم و دانشگاه‌ها پا برجاست. البته برخی از آنان متعلق به دولت سیزدهم نیست و همواره وجود داشته است و متاسفانه ادامه دار هم خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما