به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، رشته‌های فنی-مهندسی در سال‌های اخیر با کاهش تعداد داوطلبان مواجه بوده‌اند. این کاهش می‌تواند به صنعت کشور در آینده لطمه بزند. چرا که تامین نیروی انسانی در این صنایع با کاستی روبرو می‌شود. در این زمینه با یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران گفت‌وگو کردیم که تمایلی به انتشار مصاحبه با نام و نام‌خانوادگی خود نداشت. به همین دلیل این مصاحبه بدون ذکر نام در ادامه می‌آید؛
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در مورد کاهش تعداد داوطلبان رشته‌های مهندسی اظهار کرد: یکی از اصلی‌ترین دلایل کاهش داوطلبان رشته‌های مهندسی، نبود بازار کار است. دانشجو بعد از فارغ‌التحصیلی برای پیدا کردن کار باید از صفر شروع کند. در این بین اساتید نیز، به دلیل حقوق پایین مجبور می‌شوند بخشی از نیاز مالی خود را از پروژه‌های صنعتی تامین کنند. در حال حاضر، شرایط گرفتن این پروژه‌ها سخت شده است. اساتید با دیدن این شرایط در مقایسه با کشورهای دیگر دنیا، این پیگیری را به صرفه نمی‌بینند. هم‌چنین این موضوع مهم‌ترین علت مهاجرت اساتید است، چه کسانی که سال‌هاست هیئت علمی هستند و چه کسانی که فکر هیئت علمی شدن را در سر دارند.
وی افزود: سطح کیفی دانشگاه‌ها را آینده شغلی، وضعیت ارتباط با صنعت و استقبالی که از آن می‌شود، تعیین می‌کند. در نبود هر کدام از این موارد، به جز در دانشگاه‌های خوب، شاهد کاهش کیفیت خواهیم بود. داوطلبان که پتانسیل تحصیل دارند، تمایلی به ادامه یا شروع تحصیل نخواهند داشت. طبیعتا سطح نمرات پایین آمده و کیفیت پایین آموزش را به دنبال دارد. سر منشا این موارد، این است که دانشجو افق روشنی برای خود نمی‌بیند. در نتیجه تلاش کم می‌شود.
دانشجویان مجبورند برای مهارت‌آموزی در دوره‌های آزاد با هزینه‌های بالا شرکت کنند
وی با اشاره به این که تمرکز سیستم دانشگاه‌ها بیشتر در بخش تحقیقاتی و علمی است، گفت: در حالی‌که مهندسان باید مهارت‌های آزمایشگاهی و صنعتی داشته باشند. به قول معروف آچار به دست باشند. دانشگاه این مهارت را آموزش نمی‌دهد. در مقاطع کارشناسی یا ارشد بیشتر مهارت نیاز است و فارغ‌التحصیلان حین تحصیل یا بعد از آن باید به موسساتی که مهارت محورند رفته و با هزینه‌های بالا کار یاد بگیرند. که چندان هم تضمینی نیست.
وی با بیان این که عدم همسان بودن نیاز صنعت و خروجی دانشگاه‌ها یکی از دلایل کم‌شدن داوطلبان رشته‌های مهندسی است، خاطرنشان کرد: در صنعت فنی، نیازها مطابق با خروجی دانشگاه‌ها نیست. متاسفانه محتوایی که در دانشگاه‌ها آموزش داده می‌شود با نیاز صنعت مطابقت ندارد. به این دلیل صنعت، تمایلی به جذب فارغ‌التحصیلان ندارد. جذب آن‌ها علاوه بر داشتن هزینه، زحمت دوباره برای صنعت برای ارائه آموزش‌های جدید را دارد. این موضوع در ۱۰ سال گذشته به وجود آمده و بهبودی هم حاصل نشده است. دانشگاه‌ها با سیستم تمام علمی مشغول به فعالیت هستند؛ اما دانشجو با رویکرد تئوری فارغ‌التحصیل می‌شود، در حالی‌که صنعت نیاز به ۴۰ درصد تئوری دارد. البته تاکید بر تنها عملی بودن درست نیست. پرداختن به علوم عملی در همه دانشگاه‌های ایران، پایین‌تر از انتظار است.
عضو هئیت علمی دانشگاه در مورد تغییر در نظام کنکور گفت: اگر قرار است تغییری در نظام کنکور صورت بگیرد، باید حذف کنکور باشد. مانند خارج از ایران که داوطلب ورود به دانشگاه پس از اتمام دوره دبیرستان، با نمرات و مهارت‌هایی که در رزومه خود دارد به دانشگاه مورد نظر درخواست می‌دهد. بعد از بررسی این مدارک در صورت تائید، دعوت به مصاحبه می‌شود.
وی با تصریح به این که در نظر گرفتن برنامه‌های تشویقی می‌تواند انگیزه داوطلبان را بیشتر کند؛ اما تاثیر چندانی در افزایش آن‌ها ندارد، اظهار کرد: مثلا بورس کردن دانشجویان رتبه برتر با این هدف که بعد از اتمام درس وارد صنعت شوند، میسر نیست. بورس در تعداد پایین مشکلی را برطرف نمی‌کند و در تعداد بالا نیز رانت ایجاد می‌کند. حتی ممکن است به افراد شایسته تعلق نگیرد. کسانی که ضریب هوشی بالایی دارند که مستقیم به دانشگاه‌های برتر راه پیدا می‌کنند و نیازی به بورس ندارند. تجربه ثابت کرده در جایی که بورس مطرح باشد، رانت هم وجود دارد. پس نبود آن بهتر است.
خبرنگار: سیما بابایی اصل
انتهای پیام/
نظر شما