مدیر گروه رشته مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر دراین‌باره به خبرنگار آنا در خمینی‌شهر گفت: سامانه‌های تشخیص هویت در بسیاری از مکان‌ها و ادارات در سطوح مختلف، چه به‌منظور حضور و غیاب کارکنان و چه به‌منظور اجازه دسترسی به اطلاعات، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سیدایمان موسویان بیان کرد: تکنولوژی‌های تشخیص هویت، عموماً بر پایه روش‌های بیومتریک یا زیست‌سنجی بنیان نهاده شده‌اند.

وی ادامه داد: بیومتریک به نوع خاصی از روش‌های امنیتی گفته می‌شود که در آن، برای کنترل دسترسی و برقراری امنیت، از خواص قابل اندازه‌گیری (اعم از مشخصات فیزیولوژیکی یا رفتاری) انسان یا هر موجود زنده دیگر استفاده می‌شود و در سال‌های اخیر، استفاده از ویژگی‌های اعضای بدن مانند اثر انگشت در زمینه شناسایی هویت و ارتقای امنیت کاربرد فراوان داشته‌ است.

مدیر گروه رشته مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر افزود: در ماه‌های گذشته و با شیوع گسترده ویروس کرونا، اهمیت سامانه‌های شناسایی هویتی که بتوانند بر خلاف سامانه‌های متداول که نیاز به تماس دست دارند، مورد توجه قرار گرفته است که این موضوع در پایان‌نامه سعید ثالثی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی پزشکی مورد توجه قرار گرفت و سامانه تشخیص هویتی جدید و نوآورانه‌ای طراحی شد که علاوه بر انجام فرآیند تشخیص هویت، تماس افراد با دستگاه را به حداقل می‌رسد.

سعید ثالثی نیز دراین‌باره به آنا گفت: در فرآیند طراحی این سامانه شناسایی هویت توانستیم با استفاده از الگوهای (چین و چروک‌های) موجود در سطوح داخلی و خارجی انگشتان دست و با استفاده از دستگاه اختصاصی طراحی شده فرآیند تشخیص هویت افراد را با کمترین نیاز به تماس دست با دستگاه به انجام برسانیم.

این‌ دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر گفت: بر اساس بررسی‌های انجام گرفته، سامانه مورد بحث با ترکیب ویژگی‌های استخراج شده از سطح داخلی و خارجی بند انگشت توانسته دقت  بسیار بالایی در امر شناسایی هویت افراد به نمایش بگذارد.

به گزارش آنا، این سامانه جدید و نوآورانه در مواردی مانند سامانه‌های حضور غیاب و یا دسترسی اطلاعات و یا ارگان‌هایی که به امنیت بالایی نیاز دارند، قابلیت استفاده بهینه دارد.

انتهای‌ پیام/