به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نشریات دانشجویی به عنوان بازوی رسانهای دانشگاهها، از اهمیت زیادی در زمینه اثرگذاری و جهت دهی به افکار عمومی برخوردار هستند. در چندسال گذشته شاهد رشد کمّی نشریات دانشجویی در حوزههای مختلف بودهایم اما به عقیده برخی فعالان دانشجویی، با وجود رشد کمی این نشریات شاهد ضعف محتوا، سطحی کارکردن و خلأ جریانسازی در آنها هستیم.
در همین ارتباط، محبوبه رسول زاده مدیرمسئول نشریه دانشجویی«بهداشت باروری و مامایی» در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره دلایل ضعف محتوایی در برخی نشریات دانشجویی اظهار کرد: خوشبختانه در 2 سال گذشته شاهد ضعف محتوایی در نشریه خودمان نبودهایم و با حضور تیم قوی سعی در تولید بهترین محتوا را برای نشریه داریم؛ اما فکر میکنم مهمترین دلیل ضعف محتوایی نشریات، اعضای تحریریه آن هستند.
وی افزود: گروههای فنی و مهندسی و علوم انسانی نسبت به گروه پزشکی، دارای نشریات قویتری هستند. دانشجویان علوم پزشکی نسبت به دیگر دانشجویان، درگیر درسهای خودشان هستند و به همین دلیل در فعالیتهایی مانند نشریه، حضور کمرنگی دارند. همین موضوع نیز سبب میشود در برخی نشریات وابسته به گروه علوم پزشکی، شاهد ضعف محتوایی باشیم.
رسول زاده ادامه داد: علاوه بر اینکه دانشجویان علوم پزشکی وقت زیادی برای حضور در فعالیتهای غیردرسی ندارند، از سوی مدیران گروه و دانشکدهها حمایت نمیشوند و حضور در نشریات از لحاظ امتیاز پژوهشی و علمی، هیچ دستاوردی برای آنها به همراه ندارد؛ البته امکان دارد که دانشجویی به دنبال گرفتن امتیاز فرهنگی باشد و به اجبار در نشریه فعالیت کند. اما به طور کلی دانشجویان علوم انسانی و فنی و مهندسی فعالیت بیشتری در نشریات دارند.
مدیرمسئول نشریه دانشجویی «بهداشت باروری و مامایی» با تاکید بر لزوم حمایت از نشریات دانشجویی تصریح کرد: یکی از انگیزههای دانشجویان دکتری برای حضور در نشریات، داشتن رزومه است. به همین دلیل مسئولان باید به نحوی نشریات را ساماندهی کنند تا دانشجویان دکتری اقبال بیشتری برای حضور در نشریات داشته باشند و برای آنها رزومه سازی شود. همچنین اگر امتیاز ویژهای برای حضور دانشجویان در نشریات وجود داشته باشد، علاوه بر ایجاد انگیزه به ارتقای رنکینگ دانشگاه کمک خواهد کرد.
وی درباره مهمترین چالش نشریات دانشجویی گفت: یکی از مهمترین چالش نشریات دانشجویی این است که بود و نبود آنها هیچ فرقی نمیکند؛ به عنوان مثال بچهها برای انتشار نشریه بهداشت باروری و مامایی زحمت بسیار زیادی میکشند و چندین نسخه را در دانشکده پخش میکنند؛ اما شاید از 10 نفر حتی یک نفر هم مطالب آن را مطالعه نکند. به همین دلیل بنظر میرسد نشریات دانشجویی در شرایط فعلی هیچ اثرگذاری بر افکار عمومی ندارند و هیچکس آنها را نمیخواند.
رسولزاده در پایان خاطرنشان کرد: آینده نشریات دانشجویی را به هیچ عنوان موفق نمیدانم؛ درحال حاضر بخش قابل توجهی از جامعه از اخبار و اطلاعات روز آگاهی دارند و شاید کمتر فردی پیدا شود که برای کسب اطلاعات به سراغ نشریات برود. به همین دلیل بهتر است که دانشگاهها هزینهای را به نشریات اختصاص ندهند زیرا آنها اثرگذاری خاصی ندارند. مگر اینکه یک نشریه بتواند در رنکینگ دانشگاه اثرگذار باشد و به ژورنالی علمی و پژوهشی تبدیل شود.
انتهای پیام/
نظر شما