به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نشریات دانشجویی به عنوان بازوی رسانهای دانشگاهها، از اهمیت زیادی در زمینه اثرگذاری و جهت دهی به افکار عمومی برخوردار هستند. در چندسال گذشته شاهد رشد کمّی نشریات دانشجویی در حوزههای مختلف بودهایم اما به عقیده برخی فعالان دانشجویی، با وجود رشد کمی این نشریات شاهد ضعف محتوا، سطحی کارکردن و خلأ جریانسازی در آنها هستیم.
در همین ارتباط، رامین نجفی مدیرمسئول و سردبیر فصلنامه «دامگر» دانشگاه تربیت مدرس در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره دلایل ضعف محتوایی نشریات دانشجویی اظهار کرد: ضعف محتوایی فقط معطوف به نشریات دانشجویی نیست بلکه مقالات پژوهشی و ترویجی نیز دچار ضعف محتوایی هستند. درواقع نه تنها موضوع آموزش به طور کلی فراموش شده است، بلکه حوزه پژوهش و مقالات منتشر شده نیز آنچنان قوی نیستند.
وی افزود: یکی از دلایل اصلی ضعف محتوایی نشریات دانشجویی، به دلیل زمان کمی است که برای فعالیتها وجود دارد و هیچگونه عمدی در کار نیست. به بیان دیگر، این ضعف محتوایی بازخوردی از تصمیمات و کوتاهی مسئولان نه تنها در حوزه نشریات، بلکه در تمامی فعالیتهای دانشجویی است که متاسفانه توجه زیادی به آنها نمیشود.
نجفی ادامه داد: اولین چالشی که در حوزه نشریات با آن روبرو میشویم، چگونگی ارتباط فعالیت آنها به حوزه معاونت فرهنگی و دانشجویی است. متاسفانه 99 درصد تصمیمهای گرفته شده در دانشگاهها، زمینه کاهش نشریات دانشجویی و انجمنهای علمی انجام میشود. این موضوع نشریات و انجمنهای علمی را با مشکلات زیادی مواجه خواهد کرد به طوری که موجب بی انگیزگی دانشجویان برای شرکت در فعالیتهای دانشجویی میشود.
مدیرمسئول و سردبیر فصلنامه «دامگر» در پاسخ به این سوال که چقدر به نشریات دانشجویی در فضای دانشگاه اهمیت داده میشود، تصریح کرد: این موضوع فقط منحصر به نشریات دانشجویی نیست بلکه به طور کلی جامعه به سمتی حرکت کرده است که اطلاعات را در کوتاهترین و سریع ترین زمان ممکن بدست بیاورد. طبیعی است که در این شرایط، رسانههای نوین و شبکههای مجازی، بیشتر از نشریات باب طبع عموم مردم است.
وی اضافه کرد: در گذشته نشریات به صورت چاپی و فیزیکی در اختیار دانشجویان قرار میگرفت و دانشجویان میتوانستند در فضای دانشگاه به مطالعه بپردازند؛ اما درحال حاضر نشریات به صورت الکترونیکی چاپ میشوند که سبب شده انتشار آنها در فضای دانشگاه آنچنان ملموس نباشد.
نجفی درباره میزان توجه مسئولان به ویژه معاونان فرهنگی به نشریات دانشجویی گفت: باید گفت که مسئولان مربوطه شاید سالی یک بار نشریهای را بخوانند؛ اما به طور کلی، بنده فکر نمیکنم که معاونان فرهنگی به نشریات دانشجویی حتی نگاه کنند بلکه مسئولیت این حوزه را به افراد دیگری واگذار کردهاند که البته آنها هم به دلیل نداشتن تخصصهای لازم، نمیتوانند از پس کار برآیند.
سردبیر فصلنامه «دامگر» در پایان خاطرنشان کرد: تمامی نشریات غیر از برخی نشریات پولی در سطح جهان، به حاشیه رانده شدهاند. باید گفت که اگر تصمیمهای دیگری گرفته نشود و شاهد تغییر رویکردها نباشیم، نمیتوانیم آینده جذابی را برای نشریات دانشجویی کشور ترسیم کنیم.
انتهای پیام/
نظر شما