به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، اوریون یک عفونت ویروسی است و در درجه اول غدد تولید کننده بزاق که در نزدیکی گوش شما قرار دارند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اوریون می‌تواند باعث تورم یک یا هر دو این غدد شود. عوارض آن مانند کاهش شنوایی، جدی اما نادر هستند. درمان خاصی برای اوریون وجود ندارد. این بیماری یک عفونت ویروسی مسری است که قبل از معرفی واکسن MMR در کودکان شایع بود.
بیشتر بخوانید:
کدام افراد در برابر ویروس کرونا ایمنی ۲۰۰۰ درصدی دارند؟
علائم اوریون
اوریون بیشتر از طریق تورم‌های دردناک در کنار صورت زیر گوش‌ها (غدد بناگوشی) قابل تشخیص است که به فرد مبتلا به آن ظاهری متمایز «صورت همستری» می‌دهد. سایر علائم این بیماری شامل سردرد، درد مفاصل و درجه حرارت بالا است که امکان دارد چند روز قبل از تورم غدد پاروتید ایجاد شود.
چه زمانی باید به پزشک عمومی مراجعه کرد
اگر مشکوک به اوریون هستید، مهم است که با پزشک عمومی تماس بگیرید تا تشخیص درست داده شود. در حالی که اوریون معمولا جدی نیست، این بیماری علائمی مشابه انواع عفونت‌های جدی‌تر مانند تب غده‌ای و التهاب لوزه دارد. پزشک عمومی معمولا پس از مشاهده و احساس تورم، نگاه کردن به موقعیت لوزه‌ها در دهان و بررسی دمای بدن فرد می‌تواند وجود بیماری را تشخیص دهد. اگر به جراحی می‌روید، از قبل به پزشک خود اطلاع دهید تا بتواند اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام دهد.
اوریون چگونه پخش می‌شود
اوریون مانند سرماخوردگی و آنفولانزا منتشر می‌شود. از طریق قطرات عفونی بزاق که می‌توان آن را استنشاق کرد یا از سطوح برداشته و به دهان یا بینی منتقل خواهد شد. یک فرد چند روز قبل از بروز علائم و چند روز پس از آن قابلیت انتقال را دارد. در طول این مدت، جلوگیری از سرایت عفونت به دیگران، به ویژه نوجوانان و بزرگسالان جوانی که واکسینه نشده‌اند، مهم است. اگر اوریون دارید، می‌توانید با موارد زیر از گسترش آن جلوگیری کنید: شستن مرتب دست‌ها با صابون استفاده و دور انداختن دستمال کاغذی هنگام عطسه حداقل ۵ روز پس از شروع اولین علائم از حضور در مدرسه یا محل کار اجتناب کنید.
پیشگیری از اوریون
شما می‌توانید با اطمینان از تزریق واکسن ترکیبی MMR برای اوریون، سرخک و سرخجه از کودک خود در برابر این بیماری محافظت کنید. واکسن MMR بخشی از برنامه روتین ایمن‌سازی در دوران کودکی است. به کودک شما باید ۱ دوز در ۱۲ تا ۱۳ ماهگی و دوز دوم تقویت کننده در ۳ سال و ۴ ماهگی داده شود. پس از تزریق هر دو دوز، واکسن حدود ۸۸درصد از اوریون محافظت می‌کند. هر کسی که در کودکی هر دو دوز واکسن MMR را نداشته باشد، می‌تواند با پزشک عمومی تماس بگیرد تا واکسینه شود.
درمان اوریون
در حال حاضر هیچ درمانی برای اوریون وجود ندارد، اما عفونت باید ظرف ۱ یا ۲ هفته از بین برود. درمان برای تسکین علائم استفاده می‌شود و شامل موارد زیر است: استراحت در بستر و مایعات زیاد استفاده از مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن و پاراستامول (آسپرین نباید به کودکان زیر ۱۶ سال داده شود) استفاده از کمپرس گرم یا خنک روی غدد متورم برای کمک به تسکین درد.
عوارض بیماری اوریون
معمولا بدون ایجاد آسیب جدی به سلامتی فرد از بین می‌رود. عوارض جدی نادر است. اما اوریون می‌تواند منجر به مننژیت ویروسی شود، اگر ویروس به لایه بیرونی مغز انتقال یابد. سایر عوارض شامل تورم بیضه‌ها یا تخمدان‌ها (اگر فرد مبتلا دوران بلوغ را سپری کرده باشد) می‌شود.
یشتر موارد اوریون در بزرگسالان جوانی رخ می‌دهد که واکسن MMR را به عنوان بخشی از برنامه واکسیناسیون دوران کودکی خود دریافت نکرده‌اند و در کودکی اوریون نداشته‌اند. افراد مسنی که قبل از معرفی واکسن متولد شده‌اند، احتمالا در کودکی اوریون داشته‌اند. هنگامی که شما توسط ویروس آلوده شدید، معمولا یک ایمنی مادام‌العمر نسبت به عفونت پیدا می‌کنید. واکسن MMR در سال ۱۹۸۸ معرفی شد. بزرگسالانی که بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ متولد شده‌اند ممکن است در کودکی واکسینه نشده باشند و کمتر از بزرگسالان مسن‌تر به اوریون در کودکی مبتلا شده‌اند. اوریون در حال حاضر در میان افرادی که در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ متولد شده‌اند و در دوران کودکی واکسن MMR را از دست داده‌اند، شایع است.
علائم اوریون
معمولا ۱۲ تا ۲۵ روز پس از آلوده شدن به ویروس اوریون ایجاد می‌شود (این تاخیر به عنوان دوره کمون شناخته می‌شود). متوسط دوره کمون حدود ۱۷ روز است. تورم غدد پاروتید شایع‌ترین علامت اوریون است. غدد پاروتید یک جفت غده‌ای هستند که مسئولیت تولید بزاق را دارند. آن‌ها در دو طرف صورت، درست زیر گوش قرار دارند. هر دو غده معمولا تحت تاثیر تورم قرار می‌گیرند، اگرچه گاهی اوقات فقط یک غده تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. تورم می‌تواند باعث درد، حساسیت و مشکل در بلع شود. علائم عمومی‌تر اغلب چند روز قبل از تورم غدد بناگوش ایجاد می‌شود. این موارد می‌تواند شامل گزینه‌های زیر شود: سردرد درد مفاصل احساس بیماری دهان خشک درد خفیف شکم احساس خستگی از دست دادن اشتها دمای بالای بدن در حدود یک مورد از ۶ مورد، اوریون هیچ علامت قابل توجهی ایجاد نمی‌کند.
اگر مشکوک به اوریون هستید، مهم است که با پزشک عمومی تماس بگیرید. در حالی که عفونت معمولا جدی نیست، این بیماری علائمی مشابه سایر عفونت‌های جدی‌تر مانند تب غدد و التهاب لوزه دارد. همیشه بهتر است به پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند تشخیص را تایید یا رد کند. اوریون توسط ویروس آن ایجاد می‌شود که متعلق به خانواده‌ای از ویروس‌ها به نام پارامیکسو ویروس است. این ویروس‌ها منبع شایع عفونت به خصوص در بیماری کودکان هستند. هنگامی که به این بیماری مبتلا می‌شوید، ویروس از دستگاه تنفسی شما (بینی، دهان و گلو) به غدد پاروتید (غدد تولید کننده بزاق که در دو طرف صورت شما قرار دارند) حرکت می‌کند، جایی که شروع به تولید مثل خواهد کرد. این باعث تورم غدد می‌شود. این ویروس همچنین می‌تواند وارد مایع مغزی نخاعی (CSF) شود، مایعی است که مغز و ستون فقرات شما را احاطه کرده و از آن محافظت می‌کند. هنگامی که ویروس وارد CSF شد، می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن شما مانند مغز، پانکراس، بیضه‌ها (در پسران و مردان) و تخمدان‌ها (در دختران و زنان) گسترش یابد.
روش انتشار ویروس اوریون
اوریون یک ویروس معلق در هوا است و می‌تواند از طریق: یک فرد آلوده سرفه یا عطسه می‌کند و قطرات کوچکی از بزاق آلوده را ترشح خواهد کرد که می‌تواند توسط شخص دیگری تنفس شود یک فرد آلوده بینی یا دهان خود را لمس می‌کند، سپس ویروس روی یک شی مانند دستگیره در یا سطح کار منتقل می‌شود. اگر فرد دیگری بلافاصله آن شی را لمس کند، می‌تواند ویروس را به دستگاه تنفسی خود منتقل کند ظروف مشترک مانند فنجان، کارد و چنگال یا بشقاب با فرد مبتلا افراد مبتلا معمولا از چند روز قبل از تورم غدد پاروتید تا چند روز پس از آن بیشترین حالت عفونی را دارند. به همین دلیل، اگر تشخیص داده شد که اوریون دارید، توصیه می‌شود تا ۵ روز پس از شروع علائم از حضور در محل کار یا مدرسه خودداری کنید اوریون همچنین می‌تواند توسط افرادی که به ویروس آلوده شده‌اند اما علائم واضحی ندارند منتقل شود درمان آن بر تسکین علائم تا زمانی که سیستم ایمنی بدن شما با عفونت مبارزه کند متمرکز است. در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان این ویروس وجود ندارد. عفونت معمولا در عرض یک یا دو هفته از بین می‌رود. در این میان، اقدامات زیر ممکن است کمک کند: استراحت کافی در رختخواب داشته باشید تا زمانی که علائم شما برطرف شود برای تسکین درد از مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا پاراستامول استفاده کنید (به کودکان ۱۶ ساله یا کمتر آسپرین داده نشود) مقدار زیادی مایعات بنوشید، اما از نوشیدنی‌های اسیدی مانند آب میوه اجتناب کنید، زیرا می‌توانند غدد بناگوشی شما را تحریک کنند.
آب معمولا بهترین مایع برای نوشیدن است یک کمپرس گرم یا خنک روی غدد متورم خود بمالید تا به کاهش درد کمک کنید خوردن غذاهایی که نیاز به جویدن زیاد ندارند، مانند سوپ، پوره سیب زمینی و تخم مرغ آب پز اگر علائم شما پس از ۷ روز بهبود نیافت یا به طور ناگهانی بدتر شد، برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید. بیشتر بخوانید: درمان عفونت گوش کودکان؛ از تجویز آموکسی‌سیلین تا قطره گوش جلوگیری از گسترش عفونت اگر شما یا فرزندتان اوریون دارید، مهم است که از گسترش عفونت جلوگیری کنید، به ویژه در افرادی که از عفونت قبلی مصونیت ندارند و واکسینه نشده‌اند. بهترین راه برای انجام این کار: تا ۵ روز پس از اولین بروز علائم از حضور در مدرسه، دانشگاه یا محل کار خودداری کنید دست‌های خود را به طور مرتب با آب و صابون بشویید همیشه هنگام سرفه و عطسه از دستمال کاغذی برای پوشاندن دهان و بینی خود استفاده کنید و بلافاصله پس از آن دستمال را در سطل زباله بیندازید مشکلات متعددی وجود دارد که اغلب با اوریون رخ می‌دهد. این موارد می‌توانند نگران کننده باشند، اما به ندرت جدی هستند و معمولا با عبور عفونت بهبود می‌یابند.
منبع: سیو طب
انتهای پیام/
نظر شما