به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، ۲۱ فروردین ماه یادآور حماسه سازی‌های مردی است که شاید اگر او در دفاع مقدس حضور نداشت، بسیاری از عملیات‌ها به موفقیت نمی‌رسید و وحدت امروز ارتش و سپاه به این شدت حس نمی‌شد. امروز سالروز شهادت مردی است که با حضور هوشمندانه خود در عملیات مرصاد توانست گردن منافقین متجاوز که به ایران اسلامی حمله کرده بودند را بشکند. او در بسیاری از عملیات‌های مهم دفاع مقدس نیز حضور چشمگیری داشت و باعث می‌شد تا قفل برخی از طرح‌های عملیاتی شکسته شود.
بیشتر بخوانید:
نگاهی کوتاه به زندگی شهید مرتضی آوینی / سید شهیدان اهل قلم
علی صیاد شیرازی در سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز استان خراسان دیده به جهان گشود. او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشکده افسری و در سال ۱۳۴۶ موفق به اخذ دانشنامه لیسانس از آن دانشکده شد.
صیاد شیرازی پس از طی دوره تخصصی توپخانه در آمریکا با درجه ستوان یکم و سمت استادی، در مرکز آموزش توپخانه اصفهان به تدریس پرداخت و در همان شرایط در جهت سازماندهی نظامیان انقلابی فعالیت خود را آغاز کرد.
وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت چند سال در بخش‌های مختلف ارتش به ویژه در غرب کشور به پاسداری از کشور پرداخت و در سازماندهی و فعالیت نیروهای انقلابی در ارتش تلاشی گسترده داشت.
شهید صیاد پس از پیام امام خمینی مبنی بر شناسایی نیروهای مخلص ارتش طاغوت، شناخته شد و به خاطر توان بالای سازماندهی اش مورد توجه حضرت امام و یاران انقلاب اسلامی قرار گرفت.
سرهنگ ستاد علی سجادی انصاری درباره سپبهد شهید علی صیادشیرازی می‌نویسد:
«گفتن و یا نوشتن در باره شخصیتی مانند شهید صیاد شیرازی سهل و ممتنع است؛ آسان است چرا که زندگی پربار او بدون کمترین حاشیه‌ای یا زوایای پنهانی، سراسر خدمتگزاری صادقانه و خالصانه در منظر و مرعی پروردگار عالم و خلق خدا بوده است. و از طرف دیگر، دشوار است چرا که در پس همین ظاهر ساده و بی‌آلایش، عمقی به اعماق اقیانونس‌ها نهفته است که هرکسی را یارای غوص در آن نیست. و اگر نبود احساس دِین به این شخصیت والامقام، که ملتی به او مدیون است، عِرض خود نمی بردیم و زحمت دیگران نمی داشتیم که این عرصه جولانگه ناچیزان نیست.
در سالگرد شهادت این بزرگمرد اما بر خود واجب دیدم تا آنچه را که از ایشان می‌دانم، اعم از این که از یاران نزدیکش شنیده‌ام یا موارد کمی را که شخصاً شاهدش بوده‌ام با مخاطبان در میان بگذارم.
درباره شخصیت این شهید بزرگوار از سه منظر می‌توان سخن گفت:
۱-بعد اعتقادی و اخلاقی: شهید صیاد، مسلمانی متدین، متشرع و عامل به واجبات و تارک محرمات بود. هر آن چه را که می‌دانست و یاد می‌گرفت، برای انجام وظیفه و عمل به آنها بود و نه برای انباشتن در ذهن و حافظه تا روزی در جایی آن را برای توصیه به دیگران بیرون کشد. عاشق عبادت و بویژه نماز و بخصوص نماز اول وقت بود و ان را هیچگاه ودر هیچ شرایطی به تاخیر نمی‌انداخت. حتی نماز شب او هرگز ترک نمی‌شد و در سخت‌ترین شرایط خود را برای ادای آن موظف می‌دانست. شخصاً یکی از این موارد را در عملیات «والفجر۲» و در داخل خاک عراق در منطقه حاج عمران شاهد بودم که در نیمه‌های شب، قمقمه آبی از یک برادر بسیجی گرفت و در زیر آتش خمپاره اندازهای دشمن که هر از گاهی خمپاره‌ای در نزدیکی ما اصابت می‌کرد، به نماز شب ایستاد.
او اهل اخلاص و تقوی بود، به ذخایر دنیوی کمترین تمایلی نداشت، تا آنجا که وقتی اطلاع پیدا کرد؛ همرزمانش بدون اطلاع او قطعه زمینی از بنیاد شهید برایش گرفته اند و حتی کار ساخت آن را تا حدودی پیش برده‌اند، بدون درنگ زمین را به بنیاد پس داد!! به زیر دستانش توجه ویژه داشت. در عین اقتدار و داشتن عزت نفس و اعتماد به نفس بالا، متواضع بود و تکبر در روحش جایی نداشت. ولایتمدار و پیرو صادق امام( ره) و رهبری بود، و تخلف از اوامر آنان را گناهی نابخشودنی می‌دانست.
۲-بعد حرفه‌ای و تخصصی: شهید صیاد، دانش نظامی بالایی داشت و دوره‌های نظامی متعددی را در داخل و خارج کشور طی کرده بود و در اکثر انها حائز مقام اول شده بود. او در دوره رِنجر مقام اول را کسب کرده بود و نیز در دوره هواسنجی بالستیک توپخانه در آمریکا به رغم داشتن رقبای آمریکایی، اما تواسته بود رتبه یکم دوره را کسب کند. دارای تدبیر قوی نظامی و شجاعت در تصمیم گیری بود به نحوی که سه عملیات افتخار آفرین و تاریخ ساز دوران دفاع مقدس( طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس) در دوره فرماندهی ایشان بر نیروی زمینی ارتش و فرماندهی عملی وی بر جنگ، طرحریزی و اجرا شد. بسیار وقت شناس و از هر نظر منضبط بود.
در تمام امور از کوچک تا بزرگ برنامه مشخص و زمانبندی شده داشت. پشتکارش فوق العاده بود و هیچ کاری را تا رسیدن به هدف نیمه کاره رها نمی‌کرد. اساساً، برای کار کردن شب و روز برایش مفهومی نداشت. در زمان فرماندهی بر نیروی زمینی و جنگ، با شجاعت تمام در صحنه نبرد حاضر بود و در بسیاری موارد و بویژه در مواقع بحرانی در خط مقدم حضور پیدا می‌کرد و شخصاً از نزدیک میدان رزم را مشاهده و وضعیت را از نزدیک و در صحنه ارزیابی می کرد. در شبانه روز وقت بسیار کمی را به خوابیدن و استراحت اختصاص می‌داد و اساساً، برای کار کردن شب و روز برایش مفهومی نداشت و در یک کلمه کم خور، کم خواب ولی پرکار بود.
۳-مقاطع زندگی شهید صیاد از نظر خدمتی را می‌توان به شرح زیر تقسیم‌بندی کرد:
الف-دوران پیروزی انقلاب؛ شهید صیاد فعالیت چشمگیری در دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی داشت. او به رغم شناخته شدن به عنوان یک افسر منضبط، با دانش بالا و توانمند، برای پیروزی انقلاب اسلامی هم از هیچ کوششی دریغ نمی کرد. مجموعه این فعالیت ها موجب شد تا در روزهای پایانی منجر به پیروزی انقلاب ، بازداشت شده و پس از پیروزی انقلاب آزاد شود.
ب- نقش شهید صیاد در وقایع داخلی پس از پیروزی انقلاب اسلامی؛ پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مجموعه‌ای از مخالفین و معاندین در قالب ضد انقلاب، فعالیت‌های تخریبی گسترده ای را علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران آغاز کردند تا جایی که تعدادی از این گروه‌ها داعیه تجزیه‌طلبی داشتند و درصدد تجزیه بعضی از مناطق کشور، بویژه در استان‌های کردستان، آذربایجان غربی و کرمانشاه بودند. در شرایط نابسامان ان دوره، شهید صیاد شیرازی نقش چشمگیری در مبارزه با این تحرکات خائنانه ایفا کرد و توانست با همکاری سپاه پاسداران و نیروهای مردمی این فعالیت‌های مخرب را سرکوب و خنثی کند.
شهید صیاد و جنگ تحمیلی: نقش شهید صیاد در دوران جنگ تحمیلی بدوراز هر گونه مبالغه و اغراق بی‌نظیر است. شهید صیاد که در اوایل سال دوم جنگ به فرماندهی نیروی زمینی ارتش برگزیده شد، توانست با بهره گیری از تجربیات ارزشمندی که از دوران سرکوب ضد انقلاب به دست آورده بود و با ایجاد همدلی و هماهنگی بسیار زیاد با سپاه پاسداران و بسیج مردمی و هدایت مدبرانه نیروی زمینی ارتش که نقش محوری را در جنگ برعهده داشت، و با بکارگیری افسران متخصص و مجرب این نیرو در طرح ریزی و عملیات های آفندی بزرگی مانند طریق القدس، فتح‌المبین و بیت المقدس، فتوحات بی‌نظیری را برای قوای مسلح کشور به ارمغان آورده و کمر ارتش بعثی عراق را در هم شکند.
فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها پس از انقلاب
از مهم‌ترین اقدامات او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، می‌توان به تهیه طرح‌های عملیاتی که منجر به شکستن حصر شهرهای سنندج و پادگان‌های مریوان، بانه و سقز شد، اشاره کرد. شهر سنندج با تشکیل ستاد عملیات مشترک ارتش و سپاه پاسداران توانست پس از ۲۱ روز مقاومت و دفاع از سوی مدافعان خویش، کاملاً از تصرف و تسلط نیروهای ضدانقلاب خارج شود. پس از تحقق و اجرای موفق این طرح‌ها، شهید صیاد شیرازی با ۲ درجه ارتقاء با درجه سرهنگ تمامی به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد.
وی در آخرین ماه‌های ریاست جمهوری بنی صدر به دلیل برخورداری از روحیه انقلابی و مقابله با خیانت‌های او، از سمت مذکور عزل شد و پس از آن تا عزل بنی صدر و فرار مفتضحانه او به فرانسه، به دعوت شهید کلاهدوز در ستاد مرکزی سپاه پاسداران به خدمت پرداخت.
سپهبد علی صیاد شیرازی پس از خلع بنی صدر، برای پایان دادن به ناهماهنگی ارتش و سپاه در آن دوران، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راه‌اندازی کرد و به عنوان فرمانده ارشد در آن قرارگاه مشغول به فعالیت شد.
صیاد شیرازی در مهر ماه سال ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورای‌عالی دفاع از سوی امام خمینی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد. در این منصب فرماندهی نیروهای ارتش اسلام در عملیات‌های پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس را بر عهده داشت. عملیاتی که سرنوشت جبهه‌های اسلام علیه کفر را به پیروزی رقم زد و روند جنگ تحمیلی را در مسیر پیروزی ارتش اسلام قرار داد.
حضرت امام در حکم فرمانده جدید نیروی زمینی ارتش پیرامون خدمات آن شهید سرافراز چنین فرمودند: «با تقدیر از زحمت‌های طاقت فرسای سرکار سرهنگ صیاد شیرازی که با تعهد کامل به اسلام و جمهوری اسلامی در طول دفاع مقدس از هیچ‌گونه خدمتی به کشور اسلامی خودداری نکرده و امید است در آینده نیز در هر مقامی باشد، موفق به ادامه خدمت‌های ارزنده خود شود».
سپس وی در ۲۳ تیرماه ۱۳۶۵ طی حکمی از سوی حضرت امام خمینی به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد. به دنبال مسئولیت خطیر شهید صیاد شیرازی در شورای‌عالی دفاع، با درخواست رئیس شورای عالی دفاع و موافقت حضرت امام خمینی در مرداد ماه سال ۱۳۶۵، مسئولیت فرماندهی نیروی زمینی ارتش به شخص دیگری واگذار شد.
صیاد شیرازی در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به همراه تعدادی دیگر از فرماندهان ارتش با پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع و موافقت امام خمینی به درجه سرتیپی ارتقای مقام یافت.
وی در مهرماه سال ۱۳۶۸ به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد.
امیر شجاع سپاه اسلام در شهریورماه سال ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی معظم کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد. صیاد شیرازی در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید غدیر با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشگری نایل آمد.
نقش او در ایجاد وحدت بین قوای مسلح کشور و نیروهای توانمند دفاعی و مهار دشمن و حفظ تمامیت ارضی کشور و فتح جبهه‌های حق علیه باطل در عملیات‌های ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح المبین، بیت‌المقدس و دیگر عملیات‌های پیروزمند تا مرصاد و دفاع از حد و مرز میهن عزیزمان بر کسی پوشیده نیست.
نشریه مالین چاپ فرانسه در سال ۱۳۶۲ امیر سرافراز ارتش را این‌گونه توصیف می‌کند: «برای صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش ایران، کلید پیروزی به تانک و موشک بستگی ندارد؛ بلکه تنها به اعتقاد به خدا بستگی دارد. قدی کوتاه، نگاهی روشن و دست‌هایی که با انگشتر عقیق صاف روی میز ستاد مشترک روی هم قرار گرفته‌اند. این متخصص توپخانه که دوره تخصصی خود را در آمریکا گذرانده و امروزه فرماندهی نیروی زمینی ارتش ایران را هدایت می‌کند، از فرمول‌ها نمی‌ترسد. او با سادگی می‌گوید: «من یک سرباز اسلام هستم». هدف او بر سر جای خود نشاندن رژیم مزدور صدام حسین است. او درباره اختلاف و جدایی‌اش از بنی‌صدر می‌گوید: «ما می‌خواستیم برای خدا بجنگیم ولی او می‌خواست که ما برای او بجنگیم. او مرد تکنیک و سیاست بود. من مرد جهاد و جنگ مقدس بودم».
شهید صیاد شیرازی معتقد بود: «هدف ما اشغال یک سرزمین یا یک شهر خاص نیست و منظور دفاع از پشت مرزهایمان و یا اشغال تمام عراق نیست. دفاع ما تا موقعی که هیچ خطری ما را تهدید نکند ادامه خواهد یافت...».
فرماندهی که گردن منافقین را شکست
دوشنبه سوم مردادماه سال ۱۳۶۷ بود که منافقین در محور قصرشیرین ـ کرمانشاه در یک ستون منظم و منسجم حمله خود را برای تصرف کرند و اسلام‌آباد و سپس حرکت به سوی کرمانشاه آغاز کردند. شهید سپهبد علی صیادشیرازی که در آن زمان مسئولیت نمایندگی حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع را به عهده داشت، به درخواست دریادار شمخانی معاون اطلاعات و عملیات ستاد فرماندهی کل قوا، به کرمانشاه رفت و با یک فروند بالگرد ۲۱۴ که دو فروند بالگرد هجومی کبرا آن را اسکورت می‌کردند، برای شناسایی دشمن روی محور کرمانشاه ـ قصرشیرین پرواز کرد.
او در خاطرات خود در این مورد می‌گوید: «به گردنه چهارزبر (تنگه مرصاد) که رسیدیم، دیدم خاکریزی در جاده زده شده بود که یک طرف آن نیروهای مردمی اندکی، دلیرانه مقاومت می‌کردند و در طرف دیگر تانک پشت سر تانک به طول ۳ تا ۴ کیلومتر صف کشیده بود و دختران و پسرانی که به فارسی تکلم می‌کردند، در تانک‌ها مستقر بودند. بلاشک دانستم که منافقین هستند. برابر طرحی که خلبان‌ها را توجیه کردم، آنچنان به جان این‌ها افتادند که دمار از روزگارشان در آوردند. متعاقب آن، بالگردهای هجومی دیگری را که خبر کرده بودیم از راه سررسیدند و با یگان‌های زمینی کوچک و بزرگی که از ارتش، سپاه و مردم جمع و جور کردیم، در قالب یک طرح هماهنگ‌شده به منافقین حمله برده و فوج‌فوج آنها را به درک واصل کردند.»
هیئت معارف جنگ تاسیس شد
یکی از مهم‌ترین کارهای شهید صیاد شیرازی تاسیس هیئت معارف جنگ با تصویب فرمانده کل قوا در سال ۱۳۷۴ بود که هدف آن ترویج ارزش های دفاع مقدس در بین دانشجویان افسری ارتش بود. البته او این کار را به صورت آزمایشی از یک سال قبل در دانشگاه افسری امام علی (ع) آغاز کرده بود. حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدظله العالی) فرمانده کل قوا و رهبر انقلاب اسلامی پاییز سال ۱۳۷۶ درباره این کار فرموده بودند: «تیمسار صیادشیرازی! تبیین معارف جنگ به وسیله شما برای رزمندگان ارتش جمهوری اسلامی ایران، کاری است مفید و به سود ارتش.»
قاتل شهید شهید صیاد شیرازی
تیر منافقین بر قلب صیاد دل‌ها
شهید صیاد شیرازی که دلباخته امام و انقلاب و رهبری بود و سال‌ها انتظار شهادت را می‌کشید. بالاخره جام شهادت را در ۲۱ فروردین‌ماه ۱۳۷۸ نوشید و به یاران شهیدش پیوست. منافقین کوردل و خائن که از شکست در عملیات مرصاد مدت‌ها بود که از او کینه به دل داشتند با پنهان شدن در لباس یک رفتگر و هنگامی که او در حال رفتن به محل کار خود با شلیک چندین گلوله در مقابل منزلش به شهادت رساندند. مردم انقلابی ایران نیز چند روز بعد پیکرش را بر دوش خود تشییع و او را تا خانه ابدی بدرقه کردند.
امیر سرتیپ محمدرضا فولادی رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش جمهوری اسلامی ایران در مورد شهادت صیاد می گوید: دو روز پس از شهادت شهید صیاد شیرازی، در حالی که صدام به تازگی از تکریت و کاخ پیچ در پیچش بازگشته بود از «حمود» منشی خود خواست مراتب تشکرش را از منافقین به دلیل ترور این افسر ایرانی به آنها ابلاغ و به قصی پسر جنایتکار و فاسدش نیز دستور داد به سران منافقین پاداش دهد؛ صدام به حمود گفته بود کاش این ترور در سال‌های اول جنگ رخ می‌داد.
انتهای پیام/
نظر شما