به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، خونه مادربزرگه، هادی و هدی، مدرسه موش‌ها و غیره و غیره خاطره شیرین برنامه‌هایی را در حوزه کودک و نوجوان یادآوری می‌کنند که جای خالی آنها در آنتن صدا و سیمای این روزها و حتی سینما و تئاتر کودک، بسیار احساس می‌شود. روزگاری تلویزیون بود و بچه‌هایی که با اشتیاق منتظر پخش برنامه مناسب خودشان می‌مانند و به شوق آن تکالیفشان را زودتر انجام می‌دادند اما این جعبه جادویی انگار این روزها اتفاق جذابی برای بچه‌ها ندارد و بخش مهمی از مخاطب خود را که کودکان و نوجوانان هستند، از دست داده است.
بیشتر بخوانید:
مسئولان تلویزیون دغدغه کودک ندارند / بچه‌ها نیازمند خوراک خوب
تلویزیون از جمله رسانه‌هایی است که می‌تواند بر روی کودکان و نوجوانان بسیار تاثیرگذار باشد و با توجه به حساسیت سنی که کودکان و نوجوانان در آن قرار دارند، برنامه‌هایی که در این زمینه ساخته می‌شوند باید همواره از دقت و اهمیت بالایی برخوردار باشند.
درباره آسیب‌ها و کاستی‌های برنامه‌سازی کودک و نوجوان، حرف‌های بسیاری گفته شده است اما درهای این بخش همچنان بر پاشنه قبلی می‌چرخد و سوالی که در این میان باقی می‌ماند این است که چرا با وجود ظرفیت‌های خوبی که در بخش کودک و نوجوان وجود دارد اما هیچ بهبودی در وضعیت موجود حاصل نمی‌شود؟
در همین رابطه، داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) مجری برنامه کودک در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره چرایی نبود برنامه مناسب برای کودک و نوجوان در سینما و تلویزیون اظهار کرد: در همه جای دنیا همه چیز از فونداسیون شروع می‌شود، فونداسیون یک انسان نیز از بچگی شروع می‌شود، بچگی یک انسان اگر درست، علمی و تخصصی پی‌ریزی شود مطمئنا در درازمدت نتایج خوبی خواهد گرفت. بچه‌ها همان فونداسیون هستند که باید بسیار محکم و استوار به آنها پرداخته شود و نه تنها در مقوله سینما و تلویزیون بلکه در آموزش و پرورش و غیره نیز نیاز است که به آنها رسیدگی شود ولی متاسفانه کمتر شاهد چنین چیزی هستیم.
وی با بیان اینکه بسیار خوشحالم که ۲۵ سال از عمرم را صرف بچه‌ها کردم، اظهار کرد: احساس می‌کنم که کار برای بچه‌ها نیازمند یک کار اصولی و کاملا کارشناسانه و تخصصی است و یک پورنگ نمی‌تواند تمام این موارد را عملی کند و من تنها بخشی از این امر را بر عهده داشتم.
عموپورنگ درست می‌گوید تلویزیون نیازمند حضور بیشتر آدم‌هایی از جنس اوست، آدم‌هایی که دغدغه کودک داشته باشند و برایشان مهم باشد که چه می‌خواهند تحویل این آینده‌سازان کشورمان دهند.
قصه‌نویس کودک نداریم
امیرحسین قهرایی کارگردان و فیلمنامه‌نویس سینما و تلویزیون کشورمان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز اظهار کرد: متاسفانه در حال حاضر قصه‌نویس برای کودکان نداریم.
وی ادامه داد: زمانی آقایان مسعود رسام و بیژن بیرنگ را داشتیم که فیلم‌های خوبی در زمینه کودک می‌ساختند که از جمله آنها می‌توان به محله برو بیا، محله بهداشت و غیره اشاره کرد اما امروز جای خالی متخصص کودک در سینما و تلویزیون بسیار احساس می‌شود.
قهرایی افزود: در گذشته کسانی که اقدام به ساخت فیلم برای کودکان می‌کردند، دارای تخصص لازم و کافی بودند، اما در حال حاضر وضعیت این‌گونه نیست و به‌نوعی می‌توان گفت اصلا متخصص ساخت فیلم کودک نداریم.
وی ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر، وقتی از بازیگران برای بازی در فیلم یا سریال کودک دعوت می‌شود نمی‌پذیرند چرا که فکر می‌کنند با بازی در این گونه فیلم‌ها کوچک شده و آن را نوعی بچه‌بازی می‌دانند.
البته نکته مهمی که در این بین باید به آن اشاره کرد این است که یکی از دلایلی که بازیگران حاضر به پذیرش نقش در ژانر کودک نمی‌شوند ترس از کلیشه شدن در یک نقش بوده و اینکه امکان تجربه سایر نقش‌ها دیگر برایشان فراهم نشود و این همان مشکلی است که برای غالب بازیگرانی که نقش خود را در یک زمینه خوب ایفا می‌کنند، رخ می‌دهد.
ساخت برنامه کودک سخت‌تر از گذشته
الهه رضایی دیگر مجری برنامه کودک نیز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز عنوان کرد: متاسفانه از نظر مسئولان رسانه ملی کودکان زیاد مهم نیستند البته نمی‌توان گفت که هیچ برنامه مناسبی وجود ندارد ولی خب تعدادشان بسیار کم است.
رضایی با بیان اینکه در طول سال‌های گذشته کودکان برای مسئولان اهمیت چندانی نداشته‌اند، گفت: متاسفانه مسئولان جهت ساخت یک برنامه مناسب برای کودکان از نظر کارشناسان بهره‌مند نمی‌شوند تا برنامه‌هایی را تولید کنند که کارایی لازم را داشته باشد.
مجری تلویزیون ادامه داد: به نظر من مسئولان صدا و سیما هیچ علاقه‌ای به بچه‌ها و سبک و سیاق تربیت صحیح کودکان و سرگرمی آنان ندارند و به همین دلیل همکاری لازم را با اهل فن نمی‌کنند تا آنها برنامه‌ای در این زمینه تولید کنند.
رضایی اظهار کرد: با توجه به پیشرفت بالای تکنولوژی، برنامه‌سازی برای کودکان و نوجوانان بسیار سخت‌تر از گذشته است و قطعا این امر نیاز به همفکری بیشتری داشته و حضور اهل فن در این زمینه بسیار احساس می‌شود اما از متخصصان استفاده لازم نمی‌شود چرا که هزینه‌بر و زمان‌بر است.
در انتها باید گفت، آینده بچه‌ها، آینده تمام جامعه است باید به بچه‌های امروز اهمیت داد و نیازهای آنها را در نظر گرفت. مدارس، برنامه‌سازان تلویزیون و نویسندگان کودک، همه و همه در این زمینه نقش موثری دارند و باید نقش خود را به درستی ایفا کنند. فضای کودکی بچه‌ها را باید شاد کرد که با عشق و خاطره از دوران کودکی‌شان گذر کنند و پا به جوانی بگذارند. افرادی که کودکی شیرین و پرخاطره‌ای داشته‌اند در جوانی هم شاد و بانشاط خواهند بود.
انتهای پیام/
نظر شما