کامبد امینی حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که پژوهشگاه‌ها وظایفی متفاوت از دانشگاه‌ها بر عهده دارند، اظهار کرد: یکی از رسالت‌های اصلی پژوهشگاه‌ها انجام مطالعات و پژوهش‌هایی است که به رفع مشکلات جامعه و صنعت کمک کند.
پژوهش‌ها برای صنایع اولویت ندارند
عضو هیئت علمی پژوهشگاه بین‌الملی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله افزود: پژوهشگاه ما در کنار انجام مطالعات بنیادین،به حل مسایل جامعه، نهادهای اجرایی و مراکز صنعتی می‌پردازد. در همین راستا، موضوعات مختلف مرتبط با مدیریت بحران زلزله و ارتقای آمادگی در جامعه از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی تصریح کرد: در نتیجه تلاش شده است که برای حل مشکلات جامعه طرح‌هایی تهیه و اجرا شود تا بتوانند ضمن ارتقای تاب‌آوری، در جهت ظرفیت‌سازی و بهبود توانمندی‌های مردم و نهادهای اجرایی برای مواجهه با اثرات زلزله تاثیرگذار باشد. من در سال‌های اخیر به عنوان مجری طرح‌هایی را به انجام رسانده‌ام. برخی از این طرح‌ها شامل تدوین برنامه مدیریت بحران در سطوح ملی تا محلی، تهیه طرح‌های جامع پیشگیری و مدیریت بحران در شهرها، تدوین محتوای آموزشی برای ارتقای آمادگی اقشار مختلف جامعه برای مواجهه با اثرات زلزله، تدوین ضوابط و دستورالعمل های نیازسنجی پس از رخداد سوانح طبیعی، توسعه همکاری های بین المللی برای استفاده از ظرفیت های خارجی در حوزه کاهش ریسک و مدیریت بحران زلزله است.
امینی با اشاره به این که طبیعتا انجام مطالعات ارتباط با صنعت برای دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها درآمدزا است، گفت: البته اغلب منابع مالی مورد نیاز برای انجام پژوهش‌هایی که من بر عهده داشتم از سوی کارفرمایان خارجی و بخصوص سازمان ملل تامین شدند. به همین دلیل، نه تنها از خروج ارز جلوگیری شد بلکه سبب وارد شدن ارز به کشور هم شد. نتایج این مطالعات همچنین برای مردم و دستگاه‌های
داخلی و همچنین جامعه جهانی قابل استفاده هستند.
عضو هیئت علمی برتر ارتباط با صنعت با تاکید بر این که در سال ۱۴۰۱ تلاش‌های زیادی برای تحقق شعار مذکور در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی صورت پذیرفت، افزود: البته مشکلاتی هم به واسطه محدودیت منابع و عدم تخصیص اعتبارات لازم به دستگاه های اجرایی جهت پشتیبانی از پژوهش وجود داشت. به نظرم هنوز تا رسیدن به آرمان‌های این شعار راه زیادی باید پیموده شود.
وی با بیان این که یکی از مشکلاتی که معمولا پژوهشگران برای انجام پروژه های ارتباط با صنعت با آن روبرو هستند مرتبط با سیستم بروکراتیک برای واگذاری پروژه به یک نهاد تحقیقاتی - تخصصی است، گفت: این سیستم قدیمی نیازمند بازنگری است، چرا که در برخی مواقع سبب می‌شود انجام یک طرح تحقیقاتی–تخصصی به افرادی واگذار شود که فاقد صلاحیت، تجربه و دانش تخصصی هستند. در نتیجه کار با کیفیت نازل و نامناسب انجام می‌شود که حتی برای کارفرما نیز قابلیت استفاده ندارد. لذا لازم است مکانیسمی تعریف شود که حداقل پروژه‌های ملی و حاکمیتی به نهادهایی واگذار شوند که از صلاحیت علمی–تخصصی لازم برخوردار باشند.
انتهای پیام/
نظر شما