حسین کنعانیمقدم دبیرکل حزب سبز ایران در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایسکانیوز درخصوص برنامه توسعه هفتم اظهار کرد: بهتر بود، این برنامه در ابتدا یک آسیبشناسی در خصوص برنامههای ششم انجام میداد و درصدد تحقق اهدافی برمیآمد که در برنامه قبلی به آن دست نیافته بود که متاسفانه این طور نیست.
بیشتر بخوانید:
ماجرای تجمعات هفتگی معلولان / سازمان برنامه و بودجه قول داد در برنامه توسعه هفتم تجدیدنظر کند
وی با اشاره به نقاط منفی برنامه هفتم عنوان کرد: در این برنامه الگوی توسعه وجود ندارد و بهتر بود یک توافق جمعی در این زمینه حاصل شده و بر مبنای مدل توسعه نیز نوشته میشد.
کنعانی مقدم گفت: در این برنامه بیشتر خواستگاهها و آرزوها دیده میشود و بخشی از منابعی که در آن مورد توجه قرار گرفتهاند نیز منابع پایداری نیستند و ممکن است برنامه را با مشکلات زیادی روبرو کنند. مثلا برنامه هفتم در بحث فقرزدایی نتوانسته یک الگوی اقتصادی مشخص ارائه کند، به طوری که بدانیم در سال اول چه اتفاقی میافتد و در سال دوم و سالهای بعد آن چه رخ خواهد داد؟ اگر برنامه هر سال هدفگذاری نشود، کنترل و نظارت بر اجرای آن نیز امکانپذیر نخواهد بود.
وی ادامه داد: وقتی زمان را در برنامه هفتم باز میگذاریم یعنی ممکن است اجرای یک برنامه بسیار مهم و حیاتی برای چهار سال به تعویق بیفتد و در سال پنجم اجرا شود که این موضوع نقص برنامه را نشان میدهد.
وی همچنین با اشاره به نقاط قوت برنامههای پنجساله تصریح کرد: تمام برنامهها نقاط قوتی دارند آن هم این است که سازمانها و نهادها و همه ارکان یک نظام را در یک مسیر راهبردی قرار میدهند و آنها را ملزم میکنند تا در یک چارچوب برنامه جلو بروند و براساس آن بتوانند سازمان و تشکیلات خود را مدیریت کنند.
دبیرکل حزب سبز ایران ادامه داد: دردنیا، برنامههای ۲۵ ساله نوشته میشود و از آن برنامههای ۵ ساله استخراج میکنند و در نهایت برای رسیدن به اهداف، آن را نظارت و کنترل میکنند. به طور مثال، کشور چین، برنامههای ۲۵ ساله و ۵۰ ساله به تصویب میرساند و این برنامهها هر ۵ سال یک بار، نظارت و کنترل میشوند تا اگر بخشی از برنامه عقب مانده باشد، خود را به آن اهداف برسانند. طبق آخرین آمار، این کشور از برنامه ۲۵ ساله خود ۵ یا ۶ سال هم جلوتر است.
کنعانیمقدم در پاسخ به این سوال که برنامه هفتم توسعه به چه میزان قابلیت اجراییشدن دارد، گفت: تعبیر من این است که برنامه هفتم برنامه آرزوهاست و مسئولان خواستههای خود را بدون توجه به قابلیت اجرایی شدن در برنامه پیاده کردهاند.
وی گفت: اصل بر این است که ابتدا چشمانداز و بعد بر مبنای آن راهبردها و در آخر ماموریت در برنامه مشخص شود و هر سازمان نیز از ماموریت خود در برنامه آگاهی داشته باشد و از کلیگویی در آن پرهیز شود. در واقع بهتر است برنامه دستگاه محور نوشته شود و هر دستگاه بر ماموریتهایی که بر عهده اش گذاشته شده پاسخگو باشد.
کنعانی مقدم با اشاره به سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری که مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام است، نیز یادآور شد: این سیاستها باید در مجلس تبدیل به قانون شوند و پس از اینکه مجموعه این قوانین به اسناد بالادستی تبدیل شد، برنامهها بر اساس آن نوشته شوند.
وی در پایان تاکید کرد: یک الگوی توسعه باید به تفاهم ملی برسد و همه بر اساس آن حرکت کنند، اینکه ما به جای توسعه چندجانبه، متوازن و پایدار، توسعهای تکمحور داشته باشیم صرفا از بحران عبور کردهایم تا اینکه به حل مشکلات پرداخته باشیم.
کارآموز خبرنگاری: مهدیه حسن نائینی
انتهای پیام/
نظر شما