افضلالسادات حسینی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در خصوص وضعیت اشتغال دانشجویان اظهار کرد: مسیری که دانشجویان در دانشگاه میروند جدا از مسیر اشتغالشان است. یعنی رشته تحصیلی دانشجویان مرتبط با مشاغلشان نیست و بین درسی که میخوانند و شغلی که دارند، ارتباط حداقلی برقرار است.
بیشتر بخوانید:
فقدان تصویر روشن از آینده شغلی دانشجویان/ دانشگاهها بر ایجاد مهارتهای جدید سرمایهگذاری نکردهاند
وی افزود: شرایط کشور ما مانند دیگر جوامع نیست. به عنوان مثال دوره دکتری مانند یک شغل تمام وقت است و دانشجو باید تمام وقت سر درس، دانشگاه و پروژههایش باشد؛ اما شرایط فعلی این امکان را برای دانشجویان فراهم نکرده و دانشجویان مجبورند برای گذراندن امور زندگی فعالیتها و شغلهای متعددی داشته باشند. این موضوع علاوه بر اینکه به تحصیل دانشجو لطمه میزند، زندگیاش را نیز در شرایط نامناسبی قرار میدهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: ما در این زمینه اصولی برنامه ریزی نکردیم همواره دانشگاه، دانشجو، جامعه و صنعت مسیرهای متفاوتی را طی کردهاند.
حسینی اظهار کرد: سیل مهاجرت دانشجویان، به دلیل ناامیدی از وضعیت اشتغال است. عدم همفکری لازم بین مسئولان، منجر شده اشتغال دانشجویان در شرایط نامناسبی قرار بگیرد.
وی افزود: تلاشهای زیادی در راستای توانمندسازی دانشجویان صورت گرفته است؛ اما دانشجویان پس از به پایان رساندن مقطع دکتری، به دلیل وضعیت بد اشتغال مهاجرت میکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بیان کرد: برخی از دانشجویان دکتری که میخواهند شرایط را تغییر دهند، مهاجرت میکنند؛ اما برخی دیگر، پس از فارغالتحصیلی در تاکسیهای اینترنتی مشغول به کار میشوند که این موضوع باعث زیر سوال رفتن شأن آنان خواهد شد. دانشگاه و آموزش عالی نیز آسیبهایی دارند.
وی افزود: متاسفانه دانشجو قربانی سیاستهای غلط دانشگاه و آموزش عالی میشود. آموزش ما یک آموزش اصولی و اساسی نیست؛ چون آموزش و پرورش یک سیستم غلط و بیمار است که مهارتهای زندگی، هوش هیجانی و کنترل احساسات را به دانشآموزان آموزش نداده است. این افراد در حال حاضر دانشجویان کشور هستند که مهارتهای زندگی و مهارتهای اجتماعی را بلد نیستند و به دلیل بلد نبودن این مهارتها، گرفتار آسیبهای متعددی میشوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: آموزش و پرورش میتواند با آموزش این مهارتها از آسیبها بکاهد اما چون آموزشی در این زمینه به دانشآموزان ارائه نمیشود، فرد پس از ورود به دانشگاه وارد فضای جدیدی شده و در معرض آسیبهای بسیاری قرار میگیرد.
حسینی اظهار کرد: دانشگاه نمیتواند به طور مستقیم در بهبود وضعیت اشتغال نقش داشته باشد و باید سیاستگذاریهای بالاتر دست بهکار شوند؛ اما دانشگاه میتواند با برگزاری برخی مراسمها، دانشجویان را به خلاقیت تشویق کند. متاسفانه خلاقیت در دانشگاههای ما جایی ندارد.
وی افزود: دانشجویان نمیتوانند به دلیل اینکه کسی کمکشان نمیکند، منتظر کمکهای اجتماعی بمانند؛ اما خودشان میتوانند با مطالعه و کمک گرفتن از اساتید برخی مسائل فردیشان را حل کنند.
انتهای پیام/
نظر شما