به گزارش گروه بین‌الملل ایسکانیوز، «چرخه تخریب اقتصادی در نوار غزه که 80 درصد از جمعیت آنجا را به کمک‌های بین المللی وابسته کرده یک نیاز فوری است» این را کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) بیان داشت.
بیشتر بخوانید:
اتحادیه اروپا نقش آنروا برای کمک به بحران غزه بی‌بدیل و حیاتی دانست
جنگ در نوار غزه در حالی وارد یکصد و هجدهمین روز خود شده است که نیروهای رژیم صهیونیستی به عملیات نظامی خود به ویژه در جنوب نوار غزه ادامه می دهند و حملات وحشیانه این رژیم در بیش از یک محور و در بحبوحه وضعیت انسانی فاجعه‌بار ادامه دارد.
این گزارش که توسط آژانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد در روز چهارشنبه منتشر شد، به وخامت اجتماعی و اقتصادی غزه از آغاز عملیات نظامی هفتم اکتبر مقاومت فلسطین اشاره کرده، همچنین مقیاس زیان در تولید ناخالص داخلی و جدول زمانی برای بهبود اقتصادی ، اثرات بلندمدت بر فقر و هزینه‌های خانوار را مشخص و تصویری تیره از چالش‌های پیش روی اینده مردم غزه و جامعه بن المللی را ترسیم کرده است.
آنکتاد بر اساس تصاویر ماهواره‌ای و داده‌های رسمی تخمین می‌زند که تولید ناخالص داخلی غزه در سه فصل اول سال 2023 4.5 درصد کاهش یافته است و تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی این کاهش را تسریع کرد و باعث کاهش 24 درصدی تولید ناخالص داخلی نوار غزه در کل سال و کاهش 26.1 درصدی تولید ناخالص داخلی سرانه شد.
در این گزارش توضیح داده شده است که اگر عملیات نظامی کنونی پایان یابد و روند بازسازی فوراً آغاز شود و روند رشد ثبت شده در بازه زمانی 2007 تا 2022 با میانگین نرخ رشد 0.4 درصد ادامه یابد، اقتصاد قادر به بازگرداندن سطح تولید ناخالص داخلی 2022 در غزه جز تا سال 2092 نخواهد بود با توجه اینکه وضعیت تولید ناخالص داخلی سرانه و شرایط اجتماعی و اقتصادی همچنان رو به وخامت است.
وی افزود: در خوش‌بینانه‌ترین سناریو رشد سالانه 10 درصدی تولید ناخالص داخلی، سرانه تولید ناخالص داخلی غزه به سطحی که در سال 2006 قبل از محاصره بوده مگر در سال 2035 بازنخواهد گشت.( سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) یک معیار مالی است که تولید اقتصادی یک کشور را به ازای هر نفر تجزیه می‌کند و از تقسیم تولید ناخالص داخلی یک کشور بر جمعیت آن کشور محاسبه می‌شود.)
در گزارش آنکتاد تاکید شده است که احیای اقتصاد غزه از پیامدهای عملیات نظامی کنونی مستلزم تعهد مالی معادل چندین برابر مبلغی است که پس از عملیات نظامی اسرائیل در غزه در سال 2014 برای بازیابی لازم بود، که 3.9 میلیارد دلار برآورد شده بود واز همین رو نیاز به یک تلاش هماهنگ بین المللی برای احیای شرایط اجتماعی و اقتصادی پیش از جنگ وجود خواهد داشت.
این سازمان گزارش داد که تا دسامبر 2023، بیکاری به 79.3 درصد افزایش یافته است و 37379 ساختمان آسیب دیده یا به طور کامل تخریب شده است که معادل 18 درصد از کل ساختمان‌های نوار غزه است.
آنکتاد تاکید کرد: نوار غزه که نزدیک به نیمی از جمعیت آن را کودکان تشکیل می دهند، اکنون تقریبا غیرقابل سکونت شده است، زیرا مردم منابع درآمد و دسترسی به آب، بهداشت، خدمات بهداشتی و آموزش ندارند.
این گزارش هشدار داد که بازگشت به وضعیتی که قبل از عملیات نظامی حاکم بود یک گزینه نیست و امکان و سرعت بهبود غزه به سرعت پایان عملیات نظامی، مشارکت اعانه دهندگان و عملکرد رشد متعاقب آن بستگی دارد.
ارزیابی آنکتاد همچنین هشدار داد که مرحله جدید احیای اقتصادی نمی تواند صرفاً با هدف بازگشت به وضعیت قبل از اکتبر 2023 باشد، بلکه نیاز به شکستن چرخه معیوب تخریب و بازسازی جزئی است.
کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل در گزارش خود اعلام کرد که محدودیت های اقتصادی پیش روی غزه که ریشه آن به 57 سال اشغال و محاصره 17 ساله این منطقه برمی‌گردد، نیازمند درک جامع و استراتژی‌های واقع بینانه برای آزادسازی پتانسیل رشد از طریق اقداماتی است که شامل بازسازی فرودگاه بین المللی غزه، ساخت بندر دریایی، امکان ساختن دولت فلسطین برای توسعه میدان‌های گاز طبیعی کشف شده در دهه 1990 در دریای مدیترانه در سواحل غزه برای کمک به بازسازی زیرساخت‌هاست.
این گزارش بر اهمیت حمایت فوری و قوی از بودجه دولت فلسطین تاکید کرد و گفت این حمایت با حفظ حاکمیت، ارائه خدمات اساسی و حمایت از تقاضای کل با پرداخت حقوق و تسویه بدهی‌های معوقه به بخش خصوصی به جلوگیری از گسترش فروپاشی کمک می کند.
آنکتاد تاکید کرد که حل و فصل بحران غزه مستلزم پایان دادن به عملیات نظامی و رفع محاصره است، به عنوان گامی اساسی در جهت دستیابی به راه حل دو کشوری در مرزهای 1967 که مطابق با قوانین بین المللی و قطعنامه های مربوطه سازمان ملل متحد است.
این سازمان همچنین از کشورهای اعانه دهنده و جامعه بین‌المللی خواست تابدانند که محدودیت‌های اعمال شده بر اقتصاد فلسطین، به‌ویژه در غزه، فراتر از رویارویی اخیر است.
انتهای پیام/
نظر شما