به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز، امروزه شهرها در درجه اول اهمیت قرار دارند. آنها میزبان اکثر جمعیت جهان در بافت‌های شهری ناهمگون هستند. دولت‌های محلی عمدتاً مسئول رویارویی با برخی از مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی و سیاسی هستند. از این رو، اهمیت حکمرانی شهری بسیار مهم است، زیرا امروزه تقریبا ۶۰ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. بنابراین، زندگی روزمره اکثر مردم در سراسر جهان توسط دولت‌های شهری اداره می‌شود و با تنوع و نابرابری روزافزون اداره می‌شود. این رقم در آینده نزدیک رشد خواهد کرد و آنطور که پیش‌بینی می‌شود بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ حدود ۱/۱ میلیارد شهرنشین جدید در جهان خواهیم داشت.

از آنجایی که این رشد بیشتر در جنوب جهانی اتفاق می‌افتد، دنیای شهری نیز به طور فزاینده‌ای با شهرهای شمال جهانی که پیشگام فرآیندهای شهرنشینی در مقیاس بزرگ هستند و از نظریه‌ها و مدل‌های غالب الهام گرفته اند، متفاوت خواهد شد. جنوب جهانی اصطلاحی است به کار رفته در مطالعات فراملیتی و پسااستعماری، برای اشاره به آنچه که ممکن است جهان سوم نامیده می‌شود یعنی آفریقا و آمریکای لاتین و کشورهای در حال ‌توسعه در آسیا است.

شهرها همچنین برای سیاست دموکراتیک، به ویژه با توجه به بحران نظام‌های سنتی نمایندگی سیاسی در سراسر جهان، محوریت دارند. این سناریو مستلزم کاهش فوری نابرابری‌های اجتماعی، ارتقای دربرگیری اجتماعی و گسترش فرصت‌ها و شیوه‌های دموکراتیک است که همه شرایط برای ایجاد تاب‌آوری و پایداری شهری مورد نیازند.

به طور کلی، بیش از نیمی از نزدیک به هشت میلیارد نفر جمعیت جهان در یک شهر زندگی می‌کنند. از این تعداد ۲/۸ میلیارد نفر -مجموع جمعیت چین و هند- فاقد مسکن مناسب هستند. برای بیش از یک میلیارد نفر خانه تعریف درست خود را از دست داده است و معنای یک سکونتگاه رسمی را ندارد. تعداد این افراد هر روز نیز در حال افزایش است. براساس داده‌های ۲۰۲۰ حدود ۹۰ درصد جمعیت دنیا در آفریقا و آسیا زندگی می‌کنند.

این در حالی است که تعداد کمی از یازدهمین چشم‌انداز توسعه پایدار سازمان ملل متحد برای «دربرگیری، ایمن‌سازی، بهبودپذیری و پایدارسازی شهرها و سکونتگاه‌های انسانی» تحقق یافته است و تا پایان ضرب‌الاجل سال ۲۰۳۰ فاصلیه بسیار زیادی دارد. البته پیشرفت‌هایی در گسترش دسترسی به حمل‌ونقل عمومی حاصل شده و در حال حاضر برای حدود نیمی از ساکنان شهری جهان در دسترس است. با این حال، آژانس توسعه شهری سازمان ملل می‌گوید: شکاف‌های گسترده‌ای در دسترسی جهانی به خانه‌های مقرون به‌صرفه، بهبود شرایط زندگی و کاهش اثرات محیط زیستی شهرها باقی مانده است.

بیشتر بخوانید:

تا ۲۱۰۰ نیمی از آمریکا به شهر ارواح تبدیل می‌شود

براساس یکی از مقالات مجله «نیچر»، هنوز خلاء‌های بسیاری در مورد ارتباط بین شهرها و علم وجود دارد. کشورهای با درآمد پایین و متوسط یا LMICs نیاز مبرمی به تصمیم‌گیری مبتنی بر دانش دارند؛ نوعی تصمیم‌گیری که در کشورهای با درآمد بالا معمول است. در واقع، بیشتر تخصص‌های تحقیقاتی در کشورهای ثروتمند متمرکز شده است.

تاثیر در تحقیقات

ماریا خوزه آلوارز-ریوادولا، جامعه‌شناس دانشگاه آند در بوگوتا، می‌گوید که انتشار تحقیقات در مناطقی مانند آمریکای لاتین در مجلات مستقر در آمریکا را برای محققان در کشورهای با درآمد پایین و متوسط دشوارتر می‌کند. داوران چنین مقالاتی را به خوانندگانی که عمدتا در کشورهای پردرآمد مستقر هستند مرتبط نمی‌دانند. در نتیجه محققان این حوزه باید مدام توجیه کنند که چرا روی شهرهای خاصی مطالعه می‌کنند.

مشکل دوم مرتبط این است که بیشتر تحقیقات موجود در شهرها، یا در مورد شهرها در رشته‌هایی است که منحصراً بر محیط‌های شهری تمرکز ندارند. مطالعات مربوط به حاکمیت، آب و هوا و پایداری، بهداشت عمومی، حمل و نقل و سایر موضوعات مرتبط با شهرها را می‌توان در نشریاتی که به جوامع مربوطه خدمت می‌کنند، یافت. اما مجلات کمی وجود دارند که با همه کسانی که در فضای شهری کار می‌کنند صحبت می‌کنند و چالش‌های شهری را از طریق شکاف‌های اجتماعی در نظر می‌گیرند.

از این رو مجله نیچر بخش جدیدی را به نام «نیچر سیتیز» راه‌اندازی کرده که تحقیقات، تفسیر و روزنامه‌نگاری را در سرتاسر طیف مسائل شهری منتشر می‌کند. این مجله قصد دارد تا انواع وسیعی از تحقیقات و اندیشه‌های مربوط به شهری را گرده‌افشانی کند و تنوع و راه‌هایی را که محققان، پزشکان و دیگران در مورد مشکلات شهری فکر می‌کنند، منعکس کند.

حکمرانی شهری یک موضوع تحقیقاتی رو به افزایش است. مشارکت در اداره شهر توسط ذینفعان جامعه مدنی و سازمان‌های غیردولتی برای دستیابی به اهداف یازدهمین چشم‌انداز توسعه پایدار سازمان ملل متحد کلیدی است.

شهرها مکان‌هایی هستند که در آن محققان و جوامعی از رشته‌های مختلف در حال گفت‌وگوهای روزانه هستند - گاهی با صدای بلند، گاهی آرام، اما اغلب پرشور. با این حال بسیار خوب است که این گفتمان آغاز شود تا حمکرانی شهرها مبتنی بر علم صورت گیرد.

انتهای پیام/