به گزارش گروه ورزش ایسکانیوز، استقلال در هفته بیست و هشتم لیگ برتر با توقف برابر نساجی، جام قهرمانی را به پرسپولیس واگذار کرد. شاگردان نکونام که 20 هفته در صدر جدول رده بندی قرار داشتند، در بدترین زمان ممکن رتبه نخست را به رقیب دیرینه دادند تا جام رنگ قرمز به خود بگیرد.

بیشتربخوانید

نکونام: اگر نمی‌ایستادم، بدخواهان استقلال را می‌خوردند!

تکلیف قهرمان لیگ در هفته پایانی در شرایطی رقم خورد که تک گل سه امتیازی سرخ ها در شرایط آفساید به ثمر رسید. بازیکنان، کادرفنی و هواداران استقلال به شدت نسبت به این موضوع معترض بوده و با انجام مصاحبه یا استوری های جنجالی، به این اتفاقات واکنش نشان دادند.

در این میان نیز ویدیویی از امیرحسین صادقی منتشر شد که به هفته بیست و هفتم لیگ برتر و پس از دیدار استقلال و ذوب آهن مربوط می شود. جایی که پیشکسوت آبی ها می گوید: من بلد نیستم مانند مدیران پرسپولیس طی پنج، شش سال گذشته بگویم اینها نمی گذارند ما قهرمان شویم. از این کار هم خسته نمی شوند. با این حرفها یعنی باز هم دنبال جام می گردید؟ وزیر ورزش (سلطانی فر) رفت! وزیر جدید رفته و از این حرف ها نیست. برای باشگاه خوب و بزرگ پرسپولیس زیبنده نیست که مدیرعاملش بیاید بگوید اینها نمی خواهند ما قهرمان شویم.

اتفاقات هفته پایانی لیگ برتر و بازنشر این ویدیو از امیرحسین صادقی پس از قهرمانی پرسپولیس باعث شد تا به سراغ او برویم. در زیر، گفتگو با پیشکسوت استقلال را می خوانیم:

* اتفاقات هفته پایانی و کلی لیگ برتر را چگونه دیدی؟ هم می‌توان فنی صحبت کرد و هم غیر فنی حرف زد. خودت می‌خواهی در مورد کدام بخش صحبت کنی؟
اول اینکه به هواداران باشگاه پرسپولیس تبریک می‌گویم...

* باورکردنی نیست که امیرحسین صادقی قهرمانی پرسپولیس را تبریک می گوید!
اتفاقا من هر سال قهرمانی این تیم را تبریک گفته‌ام. در موضوعات اصلی فوتبال، هواداران نقش زیادی ندارند چرا که سهم اول و آخر نتایج فوتبال برای هواداران است. بازیکنان و مربیان عوض می‌شوند ولی هوادار از روز اول برچسب استقلالی یا پرسپولیسی بودن را بر پیشانی اش می‌زند و تا لحظه مرگ نیز هوادار آن تیم می‌ماند. حتی دیده‌ایم که برخی از هواداران دو تیم با پرچم قرمز و آبی خاک شده‌اند. این موضوع قابل احترام است و من نیز به عنوان کسی که ۱۳ الی ۱۴ فصل در یک تیم بزرگ بازی کرده‌ام و افتخارات زیادی را نیز به دست آورده‌ام، وظیفه‌ام است که به هواداران و رقیبان احترام بگذارم. همیشه به پرسپولیس تبریک گفته‌ام و امسال نیز قهرمانی را به هواداران باشگاه پرسپولیس تبریک می‌گویم. آنها توانستند بعد از حواشی و اتفاقاتی که رخ داد قهرمان شوند و مبارکشان باشد.

* در مورد استقلال هم صحبت کنیم...
در مورد باشگاه خودمان باید بگویم که امسال مسائل حاشیه‌ای زیادی برای استقلال رخ داد. جواد نکونام تنها بود. برخی از لحظات کلیدی فصل می‌توانست به تیم کمک کند اما به دلیل تنها بودن سرمربی تیم و حواشی اتفاق افتاده، از دست رفت. نکونام با دست بسته، اسکوادی که در دسترسش بود و شرایطی که باشگاه داشت، کار بزرگی انجام داد و باید به او بگوییم که دمش گرم و به او دست مریزاد می‌گویم. حتی بعد از بازی با ذوب آهن نیز مصاحبه کردم و گفتم که جواد نکونام تا به اینجا نیز برای ما قهرمان است چون می‌دانم جواد نکونام چه چیزی کشیده است و می‌دانم چه اتفاقاتی برای این باشگاه رخ داده چون که من در متن اتفاقات بودم، صفر تا صد این باشگاه را می دانم و از سختی‌های باشگاه آگاه هستم. من به آقای نکونام تبریک گفته بودم. به هر حال اتفاقاتی در هفته‌های پایانی رخ داد که جزو نوادر فوتبال است.

* آقای نکونام نیز به برخی حواشی از جمله داوری‌ها اعتراض داشت. بحث در خصوص اینکه آیا گل پرسپولیس آفساید بوده یا نه نیز وجود دارد. حتی خشم و عصبانیت مهرداد محمدی را نیز دیدیم. در این خصوص چه نظری دارید؟
به هر حال به نظر من مهرداد محمدی باید خویشتن‌داری‌اش را بیشتر کند. اینها به دلیل فشارها و هجمه‌هایی است که به خصوص در نیم فصل دوم به کادر فنی و بازیکنان استقلال وارد شد. هیچکس نفهمید که استقلال تنها است. از زمانی که استقلال وارد لیگ شد، مدیرعامل این تیم تغییر کرد. مدیر جدید آمد و اختلافاتی که بین مدیر جدید و جواد نکونام پیش آمده بود، همه آنها حواشی است، آن هم در تیم بزرگی مانند استقلال که هوادار به دنبال قهرمانی است. این تیم نتوانست بازیکن جذب کند و چند نفر را نیز از دست داد. در نیم فصل دوم نیز به جز ماشاریپوف، بازیکن مد نظر نکونام نیز جذب نشد که بخواهد مثمر ثمر باشد. او حتی دو بازیکن را نیز از دست داد. مهدی پور و یامگا کلاً فصل را از دست داده و از لیست خارج شدند. در هفته‌های پایانی نیز مدافعان اصلی که می‌توانستند در بازیسازی و امتیاز گرفتن به تیم کمک کنند، مصدوم شدند. تمام این اتفاقات دست به دست هم می‌دهد تا بحث و صحبت درباره استقلال زیاد باشد. به غیر از اینکه شما از خودی‌ها ضرر می‌بینی، می‌دانید که اتفاقات دیگری نیز می‌تواند باعث ضرر شما بشود. مانند گل آفسایدی که پرسپولیس در هفته پایانی به ثمر رساند، گلی که به گواه خیلی‌ها آفساید بود. هر چند که این دیگر فایده‌ای ندارد. آیا الان اتفاقی رخ می‌دهد؟ تمام صد هزار هواداری که در استادیوم بودند می‌دانستند این صحنه آفساید بود ولی کاری نمی‌شود کرد، چرا که قهرمانی را به پرسپولیس دادند. تنها گل آفساید پرسپولیس در این دیدار نبود بلکه آنها ۸ بار دیگر گل‌های آفساید ۳ امتیازی به ثمر رسانده بودند.

* صادقی درخصوص اینکه برخی‌ها اعتقاد دارند گل گولسیانی آفساید نبوده و آیا قبول دارد که داوری‌ها به سود هر دو تیم بوده است یا نه، اینگونه پاسخ می دهد:
نه من به عنوان کسی که ۲۰ سال در فوتبال این کشور بازی کرده‌ام و خصوصیات اخلاقی کمیته داوران و داوران کشورمان را می‌شناسم، نمی‌توانم قبول کنم که این اشتباهات برای هر دو تیم بوده است.

* صادقی درخصوص اینکه پرسپولیسی ها اعتقاد دارند در چند مسابقه نیز از جمله بازی با گل گهر یا استقلال خوزستان داوری ها به سود استقلال بوده، اینگونه واکنش نشان می دهد:
الان دارید می‌گویید سود داوری ها برای چه تیمی بوده؟! استقلال از داوری سود برده؟

* بله می‌خواهم بگویم این اتفاقات و اشتباهات داوری به سود استقلال نیز رخ داده است.
نه می‌دانید تاثیرگذاری کجا مشخص می‌شود....

* خب در بازی مس رفسنجان هم نتیجه دو بر دو بود و در ثانیه‌های پایانی یک پنالتی به سود مس و به روی شهباززاده گرفته نشد.
یک حرفی در فوتبال ایران اپیدمی شده که می‌گویند اشتباهات داوری جزئی از فوتبال است. اصلا چنین چیزی وجود ندارد. این حرف برای سال ۲۰۲۴ اعتبار ندارد. برای همین است که کل فوتبال دنیا به کمک داوران آمده‌اند و کلی تجهیزات var، قوانین داوری و کلاس‌های داوری به این فوتبال کمک می‌کند. ولی فوتبال ایران نمی‌خواهد که داورانش رشد کنند. من اصلاً ایرادی نمی‌گیرم، وقتی مشکلی وجود دارد حرفی نیست اما زمانی که ۶ الی ۷ هفته به پایان لیگ باقی مانده و رئیس کمیته داوران و مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ بنا به هر دلیلی که بود از سمت خود استعفا دادند، این‌ها چیزهاییست که آدم باید برخی چیزها را قبول کند.

* من حرف‌هایت را قبول دارم که اشتباهات داوری وجود دارد که البته کار دیگر از اشتباهات نیز گذشته است، اما...
من نه طعنه و کنایه میزنم و نه بچه هستم که بخواهم برای کسی کری بخوانم یا از این حرف‌ها بزنم. حرف من، حرف منطقی است، چون صاف و صادق حرف می‌زنم. شاید حرفم تلخ باشد چه برای باشگاه خودم و چه برای باشگاه‌های دیگر. اما حرف من این است که می‌گویم وقتی رئیس کمیته داوران استعفا می‌دهد یا مسئولان دیگر می روند، یعنی اتفاقی افتاده است. پس نمی‌توانیم بگوییم به خاطر پاک بودن است! من نمی‌گویم همه آنها (داوران) اما باید تعداد اندکی در آنها وجود داشته باشد که چنین اتفاقی را رقم می‌زنند! ولی اگر بگوییم اشتباهات داوری تاثیرگذار بوده، اتفاقات زیاد دیگری می‌تواند رخ بدهد. ولی زمانی که شرایط خیلی سخت‌تر می‌شود و حساسیت‌ها به خصوص برای هفته آخر بیشتر می‌شود، باید تدبیری اندیشید. مگر استادیوم آزادی برای دربی به VAR مجهز نشد؟ برای دربی این فناوری را آوردند یا نیاوردند؟ مگر کاری داشت که VAR را نصب کنند؟ یکی از دستگاه‌ها را در ورزشگاه دستگردی بگذارند و یک دستگاه دیگر را نیز در استادیوم آزادی.مگر چه اتفاقی می‌خواست رخ بدهد؟

* به هر حال پرسپولیسی‌ها نیز مدعی هستند اگر VAR بود، حامد لک باید اخراج می‌شد.
آقا اخراج کند! اصلا اخراج بکند.

* خب اگر اخراج می‌شد شرایط تغییر می‌کرد و کار ما به این بحث‌ها کشیده نمی شد!
گوش کن! اعتقاد قلبی من بر این است که خارج از اینکه بگوییم طرفدار تیمی هستیم یا نه، اگر VAR در این فوتبال بود، اتفاقات زیادی رخ می‌داد و شاید اصلاً شرایط قهرمانی عوض می‌شد. شاید اصلاً استقلال یا پرسپولیس قهرمان نمی‌شدند، شاید اتفاقات دیگری می‌افتاد. ولی از زمانیکه استقلال در اصفهان ضرر کرد و بابت خطای هندی که بازیکن سپاهان مرتکب شد، و یا از دیگر امتیازاتی که استقلال و پرسپولیس از دست دادند، وعده می‌دادند و می‌گفتند که VAR می‌آید، ولی کم کاری شد. چرا؟ چونکه یک سری از آدمها گوششان یک جای دیگر است و در آلودگی دست و پا می‌زنند و نمی‌خواهند یک جای دیگری را درست کنند تا این مسائل پوشیده شود! به هر حال آمدن VAR اتفاق نیفتاد سال قبل هم اتفاق نیفتاد. یک بچه ۷ ساله مثل پسر من می‌گوید چرا این صحنه به VAR نمی‌رود؟ می گویم پدر جان چون این فناوری را نداریم! شما بفهمید وضعیت چگونه است! مگر می‌شود در مملکت به این خوبی، نتوانند چنین سرمایه‌ای را بیاورند؟ امسال گفتند مثل اینکه این VAR را خریده‌اند ولی چرا زودتر این کار را انجام ندادند تا درگیر این حواشی نشوند؟

* البته خیلی‌ها به حضور VAR نقد دارند مثلاً پرسپولیسی‌ها می‌گویند که با وجود VAR یک سری اتفاقات به سود پرسپولیس گرفته نشد، مانند اخراج نشدن امید حامدی‌فر در دربی. شاید یک سری چیزها از پایه مشکل دارد و شاید هم داوران ما علم داوری را به طور کامل ندارند.
حالا من چیزی باید بگویم و آن این است که فوتبال ما خیلی عقب است، یعنی اگر همین الان آقای تاج عزیز بخواهد همین امروز کاری انجام دهد و جلوی برخی اتفاقات را بگیرد، شاید فوتبال ایران ۱۰ سال دیگر بتواند حرف اول را بزند. VAR مشکلات را به طور صد درصد حل نمی‌کند. من چند شب پیش فینال جام حذفی عربستان بین الهلال و النصر را تماشا می‌کردم و با وجود آنکه فناوری کمک داور ویدیویی وجود دارد، کاپیتان الهلال با وجود آنکه یک اخطار داشت، اخراج نشد. اگر آن صحنه به VAR می‌رفت، کارت زرد دوم را می‌گرفت و اخراج می‌شد. ولی بلافاصله تعویض شد. آنجا نیز تصمیمات سلیقه‌ای است.
2030011

* پس نتیجه می‌گیریم حتی با وجود فناوری کمک داور ویدیویی برخی مشکلات همچنان وجود دارد؟
اگر VAR بیاید باید کلاس‌های داوران عوض شود و آنها در کلاس‌های مربوط به فناوری کمک داور ویدیویی شرکت کنند چون داوری که در اتاق VAR حضور خواهد داشت، نقش مهمی دارد. آن داور باید خیلی زود و در چند ثانیه تصمیمش را بگیرد. آن داور باید بگوید که صحنه مورد نظر مشکوک هست یا نه. به نظر من VAR نیز سلیقه‌ای شده است و ممکن است یک داور بگوید آقا این صحنه نیازی به بررسی ندارد. فیفا به همین دلیل می‌خواهد کاری کند که فوتبال نیز مانند والیبال شود و مربیان در هر نیمه بتوانند درخواست بررسی دو صحنه را بدهند. این تصمیم برای آن است تا از صحنه‌های مشکوک و سلیقه‌ای جلوگیری شود. در بازی تیم ملی ایران و امارات، شجاع خلیل زاده پس از دریافت کارت قرمز در حال رفتن به رختکن بود که تیم داوری متوجه شد قبل از خطای شجاع، آفساید بازیکن امارات بوده است. اگر کسی بخواهد سالم کار کند، امکان پذیر است ولی من می‌گویم باید ابتدا پایه و اساس فوتبال ایران را درست کرد. پایه و اساس فوتبال ما به خاطر اتفاقات گذشته مشکل دارد.

* بحث حضور تو در استقلال به عنوان سرپرست و یا مربی در آکادمی مطرح شد، ولی این اتفاق رخ نداد. علت آن چیست؟
من خیلی خوشحال می‌شوم اگر کنار تیمم باشم. در سن ۳۷ سالگی از فوتبال بیرون آمده‌ام و دوست داشته‌ام که کنار تیمم باشم. تمام مراحلش را طی کردم؛ چه بحث مدیریتی، چه مربیگری و یا کلاس‌های مربوطه. همه را طی کرده‌ام ولی در فوتبال همه چیز دست خود بازیکن نیست، باید برخی سلیقه‌ها در فوتبال باشد. شاید سلیقه‌های چند سال اخیر در باشگاه استقلال با ما یار نبوده و یا ما را دوست نداشته‌اند.

* یک ویدیو پس از بازی با ذوب آهن از تو منتشر شد که درباره وزیر ورزش صحبت کرده بودی که اکنون دیگر وزیر سابق حضور ندارد و استقلال قهرمان می‌شود، اما این گونه نشد. در این باره صحبت می‌کنی؟
می‌دانید داستان چیست؟

آدم یک زمانی چیزی را بزرگنمایی می‌کند ولی در پشت سر کارهای دیگری را انجام می‌دهد. من اگر یک روزی از وزارت ورزش صحبت کردم، همه این را فهمیدند چون به تیم کمک می‌شد. من اصلاً کاری ندارم که بگویم آقای سلطانی‌فر پرسپولیسی بود یا خیر، پسرش یا کابینه اش پرسپولیسی بودن یا نه، من به اینها کاری ندارم، چون بحث سلیقه و هواداری است. این یک موضوع اختیاری است و در تمام دنیا اینگونه است. ولی اگر از آن برند سوء استفاده بشود، به مردم ظلم می‌شود. اگر من هم در این چند وقت صحبتی کرده‌ام، به خاطر هواداران بوده است. من نه پستی گرفته‌ام، نه حتی یک هزار تومنی به من رسیده و نه به دنبال مقامی بوده‌ام. از فوتبال نیز دنده عقب گرفته‌ام و دور شدنم از فوتبال، بیشتر از نزدیک شدنم بوده است. ولی خیلی از فرصت‌های فوتبالی‌ام را به خاطر اینکه حق هوادار را فریاد زده‌ام، از من گرفته شده است. من صدمه زیادی دیده‌ام.

پنج سال پیش برای تسویه حساب به باشگاه استقلال رفتم. طلب زیادی داشتیم و برای اینکه استقلال از آسیا حذف نشود، بخش زیادی از آن را بخشیدیم و چک یک میلیاردی گرفتم. چند ماه بعد در حال فروش یک خودرو بودم که دیدم توقیف شد. سپس متوجه شدیم که به خاطر مالیات چند ساله در باشگاه استقلال خودروی من توقیف شده است. به اداره مالیات گفتم من چندین میلیارد از طلبم را بخشیده‌ام، چرا باید مالیات بدهم؟ آنها گفتند به ما ارتباطی ندارد، قبل از اینکه طلب را بخشیدی، باید ثبت مالیاتی می‌کردی و نامه شما دیر آمده است. من یک خانه ۱۷۵ متری داشتم و آن را فروختم تا مالیاتم را پرداخت کنم، آن هم بابت پول‌هایی که طی ۱۳ فصل حضور در استقلال بخشیده بودم. حدود یک میلیارد و هشتصد میلیون طلب داشتم که باعث شد خانه‌ام را از دست بدهم تا مالیاتم را پرداخت کنم و حساب‌های بانکی ام باز شود و بابت ماشینی که به مردم فروخته‌ام، پاسخگو باشم تا ضرر و زیان نبینم.

ولی بابت اینکه یک سری مسئولین به ما کم لطف هستند، اشکالی ندارد. من به قلب و نگاه می‌کنم. پسر من می‌گوید که به خدا قسم تمام کسانی که خونشان هم آبی است بیایند و وضعیت تو را ببینند، پشیمان می‌شوند و می‌گویند نباید این کارها را انجام بدهی. شاید خیلی جاها ارزشش را نداشته است چون از زمانی که سرم را در فوتبال بلند کردم، خودم استقلالی را دیدم که با آن افتخار آفرینی کردم و در آسیا به جمع چهار تیم رفتم. بخاطر استقلال در تیم ملی حضور پیدا کردم و قهرمان شدم و از آن لذت بردم، چون در کنار بازیکنانی بازی کردم که اسطوره‌های دوران بچگی من بودند. حرف این است، اینکه من حرف وزیر را گفتم، دلی بود، چون کمک می شود. نمیگویم به آنها کمک نمی‌کردند ولی در کابینه فکرشان بیشتر کمک می‌شد در بحث مالی کمک بیشتری می‌شد یعنی آدم‌های جذاب زیادی را جذب آن باشگاه می‌کردند و اجازه نمی‌دادند افراد دیگری وارد سایر باشگاه‌ها شود، من این را می‌گویم و حرف من این است که سلیقه آنها سلیقه نبود.

من اکنون مربی فوتبال هستم و اگر دو بازیکن در یک سطح داشته باشم، شاید یکی از آنها را قبول کنم. فوتبال نیز همین است. نمی‌تواند یک وزیر بگوید که من هم استقلالی هستم و هم پرسپولیسی. من آن سال راهکار دادم و گفتم یک مشاور خیلی قوی برای وزیر ورزش تعیین شود که با باشگاه استقلال در ارتباط باشد و در سمت مقابل یک مشاور نیز برای پرسپولیس انتخاب شود. باید رابط داشته باشید تا بتوانید کار کنید.

موضوع دیگر بحث کمک پیشکسوتان است. من در فضای مجازی نوشتم و گفتم که از باشگاه استقلال خواهش می‌کنم با پیشکسوتان تعامل کنید. نمی‌دانم چرا مدیران نمی‌آیند یک پایگاه اساسی برای پیشکسوتان درست کنند تا روابط شکل بگیرد. پیشکسوتان می‌توانند نصف راه را جلو ببرند. اگر در بازی با نساجی مازندران یک فرد بزرگ‌تر روی نیمکت بود و جواد نکونام تنها نبود، ما آنجا به راحتی سه امتیاز را کسب می‌کردیم. یک بزرگتر مانند مرحوم منصور خان پورحیدری یا اصغر حاجیلو یا علی نظری جویباری...

* به هر حال آتیلا حجازی و مهدی هاشمی نسب هم اکنون در تیم هستند.
نه آنها در آن بازی روی نیمکت حضور نداشتند. خود آتیلا حجازی می‌توانست کمک کند یا کامران منزوی. من کسانی را می‌گویم که بوده‌اند و کار کرده اند، مانند نصرالله عبداللهی یا دیگران می‌توانستند کمک کنند تا تمرکز برای کسب سه امتیاز باشد. من در پیج شخصی‌ام نیز گفتم سه امتیاز بازی با نساجی، همان سه امتیازی است که می‌تواند تیم را قهرمان کند، ولی از دست رفت. آن هم به دلایل مختلف. به دلیل کم تجربگی و فشار زیاد، اتفاقی در استادیوم آزادی افتاد که غیر قابل باور بود، ولی ذهنیت برد بازیکنان را از بین برد و نتوانستند اتفاق خوبی را رقم بزنند.

منبع: ورزش سه

انتهای پیام/