حسن اخگری استادیار گروه آگرو تکنولوژی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت و رئیس مرکز تحقیقات اقتصاد و توسعه روستایی وکشاورزی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با تأکید بر اینکه ما تحرک در حوزه های مختلف کشور را مشاهده میکنیم اما متاسفانه در حوزه کشاورزی شاهد این تحرک نیستیم اظهار کرد: وقتی به پارک های علم و فناوری می‌روید تعداد شرکت های فناور حوزه کشاورزی که مجهز شدند و توانستند در شهرک های صنعتی مستقر شوند خیلی محدود است و به طور مثال در بخش هایی شاهد تحرک و کار زیاد هستیم همچون تولید کودهای بیولوژیک و اوره چراکه ضرورتا کشاورز به دلیل منابع تولید خود از جمله خاکی که ضعیف شده است باید از کود استفاده کند بنابراین رقابت بسیاری در زمینه کود وجود دارد.
ضرورت برنامه‌ریزی فرهنگی برای افزایش ارزش بخش تولید
وی ادامه داد: اگر یک بررسی انجام دهید تا بدانید تعداد شرکت های فناوری که در حوزه کشاورزی کار میکنند بیشتر روی چه موضوعاتی مشغول به فعالیت هستند به خوبی مسأله را درک خواهید کرد و اینها موضوعات اساسی ما در حوزه کشاورزی است که راهکار آن این است که باید ارزش بخش تولید افزایش پیدا کند که نیازمند برنامه ریزی های فرهنگی در کشور است و بر اساس این راهبرد باید به شاخص هایی چون "تزریق سرمایه" و "یارانه" توجه شود. وقتی توانستیم قیمت تضمینی گندم را بالاتر بیاوریم شاهد رشد کشاورز هم خواهیم بود و ما به سمت خودکفایی تولید گندم حرکت میکنیم که در برخی سالها تحقق پیدا میکند.
اخگری تصریح کرد: کشاورزی کشور با کمترین سرمایه گذاری میتواند اشتغال، فناوری، و تامین امنیت غذایی کشور را به ارمغان بیاورد ضمن اینکه میتواند ارزآوری بسیار فراوانی هم داشته باشد منوط به اینکه تولیدکننده ،مهندس و رشته تحصیلی و محقق، آب، زمین، ماشین آلات، هوش مصنوعی و... همه اینها بتواند در اختیار قرار بگیرد و در نهایت شما شاهد رونق در دانشکده های کشاورزی و مراکز تحقیقاتی نیز خواهید بود.
وی افزود: بارها تاکید میکنیم که به طور مثال دانشکده های کشاورزی ما باید هوشمند شوند اما زمانی که میگوییم یک پهپاد در اختیار این دانشکده ها قرار دهید تا به طور مثال عملیات سم پاشی و کود پاشی را هم به صورت مدرن به روی زمین انجام دهند مشاهده میکنیم که خرید این تجهیزات جزو اولویت های آخر محسوب میشود.
اخگری خاطرنشان کرد: این یک ضعف عمومی است آموزش عالی ما در کشور و در همه رشته ها فارغ التحصیلان انطباق چندانی با بخش صنعت، کشاورزی و خدمات کف جامعه ندارند و همیشه عقب تر قرار دارند و این عقب ماندگی باعث سرشکستگی در دانشجویان میشود. نوآوری ها در دانشگاه ها و آزمایشگاه های آموزش عالی با فاصله زمانی کوتاهی آپدیت نمی‌شوند در حالی که این سرعت در بازار تجاری بسیار بالاست.
وی اضافه کرد: اساتیدی که خودشان در محیط بیرون و یا به عبارتی در «عرصه» مشغول به کار هستند در انتقال یافته ها بسیار موفق تر عمل میکنند و دانشگاه ها نیز از این اساتید استقبال میکنند امروز هم دانشگاه ها به این سمت حرکت میکنند اما سرعت حرکت آنها که بتوانند فناوری را انتقال دهند پایین است و متاسفانه ما هنوز در عرصه مکانیک ماقبل آن و به عبارتی سنتی قرار داریم و انطباقی وجود ندارد.
اخگری با اشاره به انقلاب کشاورزی و صنعتی خاطرنشان کرد: بحث استفاده از موتور آغازین حرکت آن در کشاورزی بوده است که به خدمت گرفته شد و اثرات آن کاملا ملموس بود و صنعت و تکنولوژی زمانی که در اختیار کشاورزی قرار گرفت باعث افزایش تولید شد.
وی ادامه داد: امروز هم بیگ دیتاها و هوش مصنوعی پا به عرصه ظهور گذاشته اند و کسی هم نمیتواند کتمان کند که این تکنولوژی و فناوری در کاهش ضایعات و افزایش تولید و همین طور کاهش هزینه که سه مولفه اقتصادی نمودن هر تولیدی هستند، اثرگذار نبوده است.
اخگری تصریح کرد: هوش مصنوعی و هوشمندسازی کشاورزی یکی از مولفه های ضروری برای اقتصادی کردن تولیدات کشاورزی است که دنیا از آن بهره میگیرد و ما هم باید از آن استفاده کنیم و بی شک مهد آن هم دانشگاه‌ها هستند اما متاسفانه در حال حاضر دانشکده های کشاورزی ما از نظر تجهیزات و تکنولوژی فقیر هستند.فقر دانشکده های کشاورزی از تکنولوژی های نوین، پهپاد یا ماشین هوشمندی که میتواند برای شناسایی بیماری، آفت، سمپاشی، کود، کمبود موادغذایی و... در اختیار قرار بگیرد و هنوز دانشگاه‌های ما به اینها مسلح نیستند در حالی که شرکت های خدمات دهنده در عرصه حضور دارند در صورتی که دانشگاه ها باید پیشگام باشند و در این زمینه غفلت شده است.
وی افزود: یک راهکار تقویت این دانشکده ها این است که دانشکده های کشاورزی از بخش "آی تی" کمک بگیرند و اینها در کنار یکدیگر قرار بگیرند و در این مسیر در حال حرکت هستیم و اقداماتی هم انجام شده است.
انتهای پیام/
نظر شما