به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، نسل زد اصطلاحی است که این روزها صحبتهای بسیاری درباره آن میشود. گروهی از افرادی که در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ در اروپای غربی و آمریکا به دنیا آمدند را نسل زد میگویند؛ این تعریفی است که با جستوجوی این عبارت در دیکشنری آنلاین کمبریج به آن میرسیم. در تعریف دیکشنری آکسفورد هم از آنها به عنوان نسل خاموش یاد شده، یعنی نسلی که مدت زمان بسیاری را در اینترنت سپری میکند و بیشتر اوقات ساکت است. در ادامه هم میگوید که تغییراتی که در فرهنگ محیط کار توسط نسل زد ایجاد میشود، آینده کار را شکل خواهد داد.
بیشتر بخوانید
ویژگیهای نسل زد و نحوه تعامل با نوجوان امروزی
در جستوجوهای بیشتر به عبارت بومیان دیجیتال در تعریف نسل زد میرسیم و سایت اکونومیست هم در مقالهای عنوان میکند که حداقل ۲۵۰ میلیون نفر بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ متولد شدهاند. به گفته این مقاله حدود نیمی از آنها اکنون مشغول به کار هستند و در یک محل کار متوسط آمریکایی، تعداد نسل زدیها در حال پیشی گرفتن از تعداد افرادی است که در سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۴ متولد شدهاند. آمریکا اکنون بیش از ۶ هزار مدیر اجرایی نسل زدی و هزار سیاستمدار دارد. آنها "بومی دیجیتال" نامیده میشوند یعنی اولین نسلی که با اینترنت به عنوان بخشی از زندگی روزمره بزرگ شدند. این نسل طیف گستردهای را در بر میگیرد و قدیمیترین نسل زدیها شغل ومسکن دارند، در حالی که جوانترینها هنوز در سنین نوجوانی هستند.
از این جهت به این نسل بومی دیجیتال گفته میشود که چندان اهل خریدهای فیزیکی نیستند و ترجیح میدهند بیشتر کارهای خود را در فضای دیجیتال انجام دهند.
نسل زدیها بحران مالی بزرگ دنیا در سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ و دوران اپیدمی کرونا را تجربه کردهاند و روزگار بدون دنیای دیجیتال را تجربه نکردهاند و شاید همین موضوع مهمترین عامل تفاوت آنها با نسل پیشین است.
اولین اسامی که برای نسل زدیها انتخاب شد «igeneration» بود، به این جهت که این نسل در دوران آیفون متولد شدند. اسم دیگری که به این نسل اختصاص پیدا کرد «homelanders» بود؛ چراکه بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر وزارت امنیت داخلی آمریکا تاسیس شد و نسل زد هم در همین دوران متولد شدند.
در ایران اما شرایط متفاوتتر است و برخی معتقد هستند که نسل زدیها در ایران دهه هشتادیها هستند. برای تعریف ویزگیهای نسل زد در ایران به همان منابع آمریکایی و اروپایی استناد میشود و کمتر پژوهشی را میتوان یافت که به صورت علمی و در ابعاد گسترده درباره نسل زد در ایران صحبت کرده باشد. البته اخیرا مرکز افکارسنجی ایسپا در مطالعهای با ۱۲۰۰ نمونه به بررسی متولدین ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۰ پرداخته است. نکته جالب توجه در این پژوهش این است که لزوما بازه سنی بررسی شده تفاوتهای بسیار بزرگی با بازه سنی قبلی خود ندارند و این مفهوم که با آمدن دهه هشتادیها گسست بنیادینی با گذشته شکل خواهد گرفت، چندان واقعی نیست.
با همه اینها متولدین این بازه سنی تحولات اجتماعی را با سرعت بیشتری لمس کردهاند و به واسطه افزایش بیاعتمادی اجتماعی فردگرایی و تلاش برای موفقیت فردی در آنها بیشتر است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که این نسل به آینده شخصی خودشان نسبت به بقیه نسلها خوشبینترند و احتمالاً آنها سریعتر از بقیه نسلها در مسیر فردگرایی خودخواهانه؛ یعنی موفق شدن بدون توجه به سرنوشت دیگران و جامعه گام برمیدارند.
۵۸ درصد از متولدان نسل «زد» میزان اعتماد اجتماعی خود را کم، ۳۷ درصد از آنها متوسط و ۴ درصد هم این شاخص را زیاد اعلام کردند.
۶۵ درصد از همین گروه، میزان هراس از آینده کشور را کم، ۲۴ درصد از آنها متوسط و ۱۰ هم زیاد اعلام کردهاند.
علیرغم نسل پیشین که بیشتر با تلویزیون آشنا بود، متولدین این نسل با فضای مجازی مانوستر است. این پژوهش نشان میدهد که بیش از ۴۱ درصد از آنها تلویزیون نمیبینند. ۸۸ درصد از آنها هم روزانه از اینستاگرام استفاده میکنند.
ویژگیهای عمومی این نسل در پژوهش اخیر فردگرایی، کمحوصله، خوشبین به آینده خود، برابریطلب، تفاوتپذیر، ارتباطجو، سیالیت در هویت، سبک زندگی در حرکت و دارای فاصله نسلی به دست آمده است.
در این پیمایش سه ویژگی «داشتن خانواده خوب، لذت بردن از زندگی و داشتن شغل متناسب» بین افراد ۱۵ تا ۲۷ سال، افراد ۲۸ تا ۴۲ سال و افراد ۴۳ تا ۶۵ سال مطرح شد و پاسخ سه نسل مختلف، نتایج زیر را به دنبال داشت:
۴۲ درصد از پاسخدهندگان نسل «زد» یعنی بازه سنی ۱۵ تا ۲۷ سال، داشتن خانواده خوب را بهعنوان یکی از ارزشهای فردی خودشان انتخاب کردند. ۳۹ درصد از آنها لذت بردن از زندگی و ۱۸/۶ درصد هم داشتن شغل مناسب را بهعنوان ارزشهای فردی انتخاب کردند.
اما نسل قبل از آنها یعنی افراد ۲۸ تا ۴۲ سال، آمارهای متفاوتتری دارند: ۵۷ درصد از آنها داشتن خانواده خوب، ۳۶ درصد لذت بردن از زندگی و ۹ درصد هم داشتن شغل متناسب را بهعنوان اولویتهای ارزشهای فردی خودشان انتخاب کردند.
یک نسل پیش از آنها، یعنی افرادی که در بازه سنی ۴۳ تا ۶۵ سال قرار دارند هم اولویت ارزشهای فردی خود را به این ترتیب انتخاب کردند؛ ۷۲ درصد داشتن خانواده خوب، ۲۷ درصد لذت بردن از زندگی و ۸ درصد هم داشتن شغل متناسب را در نظر گرفتند.
این نتایجی است که درباره اولویتهای اجتماعی نسل «زد» در همین پژوهش به دست آمده است:
نسل زدیهای بیشتری در مقایسه با سایر نسلها به مهاجرت فکر میکنند. اولویت اول ۳۰ درصد از آنها مهاجرت است. برای ۱۲ درصد نیز داشتن اندام زیبا و ظاهر متناسب، مهمترین اولویت زندگی است. برای این دو دسته «خود» و «موفقیت فردی» بیشترین اهمیت را دارد.
داشتن دوستان صمیمی و خوب دومین اولویت نسل زدیهاست. آنها به روابط اجتماعی پایدار اهمیت میدهند؛ هرچند کمتر از نسلهای دیگر. حفظ محیطزیست و تلاش برای ایجاد برابری میان زنان و مردان یعنی مسائل جامعه اولویتهای بعدی آنهاست.
شاید نسل زد به معنای آنچه در آمریکا و اروپا وجود دارد در ایران مفهوم نداشته باشد اما شهروند دنیای دیجیتال بودن، تمایل به جهانی شدن و ارتباطاتی ورای سرزمین داشتن، ویژگیهایی است که در متولدین اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۹۰ بیش از نسل قبلی به چشم میآید و شاید برمبنای همین اندک پژوهشهای انجام شده و اظهارنظرهای کارشناسان بتوان متولدین این بازه سنی را در دسته نسل زدیها قرار داد.
انتهای پیام /
نظر شما