به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، سریال «گردن زنی» به کارگردانی سامان سالور یکی از جدیدترین فیلم هایی است که در شبکه نمایش خانگی عرضه شده و بازیگران نام آشنایی همچون رویا نونهالی، الهام پاوه نژاد، مهران غفوریان، حسن معجونی، مهدی حسینی نیا، سمیرا حسن پور، ترلان پروانه، پژمان بازغی، بهنام تشکر و... در این سریال به ایفای نقش پرداخته اند.

اما برای شروع تحلیل این سریال در یک نگاه کلی باید بگوییم شاهد سریالی خوش ریتم و خوش ساخت هستیم که البته از قسمت اول تا قسم سوم آن که جدیدترین قسمت منتشر شده این سریال است شاهد فراز و فرودهایی بوده ایم و همیشه سریال در اوج نبوده اما مدام هم به ساعت نگاه نمی کنیم که ببینیم سریال کی تمام می شود.

داستان سریال درباره یک قتل ناموسی یعنی یک کلیشه تکراری است که در همان یکی دو قسمت اول سوژه سریال و قاتل لو می رود پس باید در همان یکی دو قسمت سریال تمام شود؛ اما آیا چنین است؟ خیر. در جریال روند رسیدگی به پرونده قتل و پیدا کردن قاتلی که لو رفته اسراری از گذشته افراد دیگر خانواده برملا خواهد شد.

در سکانس اول این فیلم وارد یک تالار عروسی شاد می شویم که ای کاش در کنار اینکه شخصیت های داستان معرفی می شوند، رابطه شخصیت ها باهم نیز معرفی میشد که متاسفانه گنگ بودن رابطه ها در قسمت دوم و سوم همچنان ادامه دارد و این همه خساست در معرفی روابط و شخصیت ها عجیب است.

با شروع قسمت اول سریال حدود ۱۰ شخصیت در داستان وجود دارد که روابط بسیاری از آنها برای مخاطب گنگ است و به جز تعدادی از آنان، مشخص نیست این افراد چه نسبت هایی با یکدیگر دارند.

در بخشی از داستان سریال اینگونه است که کاراکتر داماد در این فیلم از دختری که قبلا در کار مدلینگ باهم همکاری می کردند تعدادی عکس و فیلم دارد و حالا معشوقه آن دختر که به جای پدر آن دختر به زندان رفته بود، برگشته و متوجه قضیه عکس و فیلم ها می شود و بر اثر عصبانیت تصمیم می گیرد داماد را به قتل برساند. اما سوال بزرگ این است که قاتل آدرس خانه داماد را از کجا آورده است؟ چطور و از چه طریقی؟ به اینکه قاتل چگونه آدرس خانه مقتول را به دست آورده هیچ اشاره ای نشده و این اصلا باورپذیر نیست.

اما این باگ ها تمامی ندارد. قاتل به دلیل عصبانیت ناموسی به خانه مقتول رفته تا داماد را به قتل برساند و تا قبل از اینکه عروس و داماد به خانه‌شان برسند قاتل در اتاق خواب مشغول باز کردن گاور صندوق است که به محض رسیدن عروس و داماد، قاتل داخل کمد لباس مخفی میشود و وقتی گوشی تلفن همراهش زنگ می خورد، داماد متوجه حضور او می شود که و در نهایت درگیری بین آنان منجر به قتل داماد می شود یعنی کلیشه ای ترین حالت قابل تصور در داستان نویسی.

یعنی اگر تلفن همراه قاتل زنگ نمیخورد آن شب قتلی اتفاق نمی افتاد؟

نکته بعدی با وجود بازیگران مشهوری که در این سریال وجود دارند و شاهد بازی های درخشانی از آنان در رزومه کاریشان هستیم اما در این سریال له هیچ عنوان شاهد بازی درخشانی از هیچ یک از آنان نیستیم و نمی توان هیچ یک از این بازیگران را به عنوان ستاره سریال معرفی کرد و صرفا تعدادی بازیگر مشغول گفتن دیالوگ هایشان هستند در حدی که حتی در سکانس خاکسپاری عروس و داماد، هیچ کدام از بازیگران حتی حس از دست دادن عزیزانشان را ندارند.

در این سریال حتی انتخاب بازیگران را می توان فاجعه دانست. قرار گرفتن رویانونهالی در کنار مهدی حسن نیا به عنوان مادر و پسر اصلا برای مخاطب باورپذیر نیست. حتی نقش امین شعرباف به عنوان افر ارشد پرونده قتل به هیچ وجه باورپذیر نیست و چهره و استایل و گریم این بازیگر به هرچیزی شبیه است به جز افسر پلیس.

از طرفی بهنام تشکر به عنوان یک سرکرده خلافکار در سریال وجود دارد که شخصیت این بازیگر اصلا به فضای کلی فیلم نمی خورد و بیشتر ذهن مخاطب به سمت سریال دزد و پلیس کشیده می شود.

حالا با وجود تمام باگ های این سریال از معرفی نشدن شخصیت ها تا روابط گنگ و انتخاب صددرصد غلط بازیگران و وجود کلیشه های تکراری و سکانس های غیرقابل باور با جغرافیا و فرهنگ ایران، اما «گردن زنی» را به عنوان سریالی که هرهفته می توان به انتظار فصل جدید آن نشست پذیرفت.

در این سریال شاهد یک اثر فاخر، یک سریال عالی با بازی های درخشان نیستیم اما «گردن زنی» برای پر کردن وقت و سرگرمی می تواند عملکرد خوبی داشته باشد.

انتهای پیام/