به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، تعدد پرونده‌های سرقت علمی در نروژ برای دانشگاه‌های این کشور حاشیه‌ساز شده است. به طوری که آمارها نشان‌دهنده محرومیت تحصیلی بیش از ۳ هزار دانشجو به دلیل تقلب است. این حاشیه‌ تعریف تقلب را هم زیر سوال می‌برد.

در یکسال گذشته، ۲ وزیر این کشور به دلیل شباهت‌های متنی در پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشدشان مجبور به استعفا شدند. ایسکانیوز در گزارش وزرای آموزش عالی و بهداشت نروژ متهم به تخلف علمی شدند به بیان جزئیات این پرونده پرداخت. البته پرونده دانشجویی که متهم به سرقت ادبی از خود شده بود، با تبرئه وی مختومه اعلام شد.

کارشناسان معتقدند پرونده‌هایی از این دست، پژوهشگران را با این سوال مواجه می‌کنند که سرقت علمی چیست و آیا سرقت ادبی از خود اصطلاح معناداری است؟

۲۰۲۴ با استعفای ساندرا بورچ وزیر آموزش عالی نروژ آغاز شد. بورچ اعتراف کرد که سال ۲۰۱۴ از برخی نشریات، بدون توجه به اعتبار آن‌ها در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود استفاده کرده است.

در زمان وزارت بورچ، دانشجویی به اتهام سرقت ادبی از خود به دادگاه کشیده شد؛ اما در نهایت مشخص شد که تقلب اتفاق نیفتاده است. این دانشجو به دلیل استفاده از ۲ پاراگراف امتحان قبلی خود بدون ذکر منبع به حذف ۲ ترم از سوی دانشگاه محکوم شد.

این پرونده به دادگاه تجدیدنظر کشیده شده و در نهایت حکم به نفع دانشجو صادر شد. طرح این اتهام علیه دانشجو و تشکیل دادگاه، سبب شد که دانشجویی به نام کریستوفر رایتراگر، پایان‌نامه خود بورچ را بررسی کند. اقدامی که در نهایت منجر به استعفای وی در ژانویه ۲۰۲۴ شد.

اتهامات مشابهی در همان زمان در مورد پایان‌نامه کارشناسی ارشد وزیر بهداشت وقت اینگویلد کجرکول مطرح شد. این اتهام به لغو مدرک دانشگاهی وی و برکناریش توسط نخست وزیر منجر شد.

دادگاه عالی نروژ در بررسی پرونده دانشجوی متهم به تقلب به این نتیجه رسید که استفاده دوباره از یک امتحان ناموفق، اعتبار مضاعفی برای فرد به ارمغان نمی‌آورد. به همین دلیل، استفاده مجدد از محتوا را نباید تقلب تلقی کرد و تعلیق دانشجو از درس باطل است.

کارشناسان آموزشی معتقدند که اصطلاح «سرقت ادبی از خود» گمراه‌کننده است. چرا که معنای اصلی سرقت ادبی دزدی است و افراد نمی‌توانند از خوشان چیزی را بدزدند.

انتهای پیام/