اکرم جدیدی ممتاز-ایسکانیوز: آرامش در زندگی از بهترین نعمت‌های الهی است که خداوند به انسان ارزانی کرده زیرا انسانی که در زندگی آرامش دارد، نگران نیست و کارهای روزمره زندگی را به درستی انجام می دهد.

دکترسید محسن میر طالبی درگفتگو باخبرنگار ایسکانیوز می گوید: انسان به محض ورود به جامعه به عنوان یک شخص مستقل ،با دیدن ظواهر و تشریفات زندگی شهری به فکر این می افتد که با " مسابقه دو"ی زندگی شهری همراه شود و برای رسیدن به امکاناتی که به راحت زیستن کمک می کند از گذر زمان غافل می شود و سال های عمر را با اضطراب و دلهره برای رسیدن به اهداف مالی و موقعیت های شغلی می گذراند تا به آسایش برسد بدون آنکه متوجه شود بهار زندگی را به زمستان رسانده و سیاهی موها را به سفیدی کشانده است.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه بیشتر مردم به دنبال آسایش هستند می گوید: معمولا این افراددوست دارند آرامش داشته باشند و ادعا می کنند به دنبال آرامش روحی و روانی خود هستند غافل از اینکه زمانی به خود می آیند که عمر را صرف جمع آوری مال و ثروت کرده و حالا دندانی برای خوردن نان ندارند.

دکتر میر طالبی در باره آرامش و آسایش می گوید:متاسفانه خیلی از افراد تفاوت بین آسایش و آرامش را نمی دانند و در حالی که تلاش می کنند تا برای خود و خانواده شان آسایش فراهم کنند مسیر خود را گم می کنند و در این مسیر کم کم آرامش خود را از دست می دهند و ناخواسته هدفشان به سمت تهیه امکانات بیشتر می رود و آرامش شان فدای برای آسایش شان می شود.

کارشناس علوم اجتماعی و مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه آرامش جنبه درونی ، روانی و معنوی دارد اضافه می کند: خداوند در قران می فرماید: "الا بذکرالله تطمئن القلوب" یعنی آگاه باشید که یاد خدا آرامش و اطمینان قلبی می دهد و ما در زندگی می بینیم که با این ذکر به آرامش می رسیم و بر اساس آموزه های دینی این ذکر در دل همه مسلمانان ایجاد آرامش می کند.

میر طالبی تاکید می کند: در یک جمله کوتاه می توان گفت آرامش یعنی کسب معنویت و سکون در جنبه های روحی و ذهنی است اما آسایش دربرگیرنده جنبه های مادی است و تصور بسیاری از مردم این است که برای رسیدن به آرامش باید اول آسایش برقرار باشد و بسیاری فکر می کنند با کسب درآمد بیشتر می توانند آرامش بیشتری داشته باشند اما الزاما آرامش متاثر از آسایش نیست و در جامعه می بینیم که بسیاری از افراد از نظر مادی و درآمد در سطح عالی هستند اما آرامش ندارند.

وی می گوید: کسانی که فقط به دنبال آسایش هستند خواب خوبی ندارند چون درگیر مسائل مادی هستند و حتی با خوردن قرص های قوی نمی توانند چند ساعت خواب عمیق داشته باشند ،دائما دچار استرس ، اضطراب و دلشوره هستند اما مردمی هم هستند که حتی با درآمد های متوسط و حتی پایین از آرامش برخوردارند و زندگی و خواب راحتی را سپری می کنند چرا که تفکرشان این است که داشتن آسایش در حد اینکه بتوانی زندگی راحتی داشته باشی کافی است و برای رسیدن به آرامش تا حدودی راحتی و وسایل آسایش لازم است اما زیاده خواهی در ایجاد آسایش ،آرامش را مختل می کند.

کارشناس علوم اجتماعی ادامه می دهد: داشتن ویلا،ماشین های گران قیمت ،خانه مجلل و... خیلی خوب است اما نمی تواند متضمن برقراری آرامش باشد و از آنجایی که معمولا دنبال تعادل در برقراری آرامش و آسایش نیستیم، خوشبختی را در داشتن این چیزها می دانیم و از آرامشی که حاصل سکون همراه با خوشی روح و جان است دور می شویم. به گفته میر طالبی برای رسیدن به آرامش و تعالی روح از دیدگاه اسلام راه هایی وجود دارد که به کارگیری آن آسایش و آرامش را توامان به بشریت اهدا می کند: مدارا و خوشخوئی ، ذکر و یاد خدا ،شکیبائی و خویشتن داری، آینده نگری ، توکل بر خدا، پرهیز از خشم و غضب بی جا ، خونسرد بودن ، گناه نکردن، خرسند بودن ، عیب جویی نکردن از دیگران ، طلب یاری کردن از خدا همچنین خاموشی در برابر نادان ، آسان گیر بودن ، توجه به کیفیت عمر نه کمیت آن، خودیابی و درک خویش ،خدایابی و خلوت با او، تعادل در شادی و اندوه ، قناعت در زندگی، راضی بودن به رضای الهی را در سرلوحه زندگی قرار دهیم تا خوشبختی واقعی را حس کنیم.

705