به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، این شب‌ها برنامه تلویزیونی «زوجی نو» با محوریت زوج‌های جوان و تازه ازدواج کرده از شبکه سوم سیما پخش می‌شودف برنامه‌ای که در صفحه آن در وب نوشته شده: «زوجی نو اسم یک مسابقه تلوزیونی خانوادگی است که با هدف توجه به بنیان خانواده، ایجاد روحیه شادابی و نشاط و تشویق جوانان به ازدواج و تشکیل خانواده» تولید شده است. این در حالی است که این برنامه به جای پرداختن به مشکلات و موانع ازدواج و تشکیل خانواده جوانان و مطالبه از مسئولان و افراد موثر برای حل این مشکلات فضای فانتزی خالی از تعقلی را رقم زده که در آن کسی به این موضوعات توجهی نمی‌کند.

در اثنای برنامه از زبان زوج‌های جوان سعی می‌شود گفته شود که مشکلات و موانع ازدواج با همکاری طرفین برطرف می‌شود ولی حجم این پیام در قیاس با دیگر پیام‌های برنامه که بیشتر حول محور رفتارهای لوس و سبک زوج‌ها می‌گردد، ناپدید می‌شود!

این در حالی است که انتظار می‌رود برنامه‌ای هم اگر تولید می‌شود مخاطب را به راه حل مشکل نزدیک کند، همانطور که در برنامه‌هایی مانند «خندوانه» با وجود حجم بالای نشاط برنامه، اما نکاتی مانند مشکلات آب یا منابع طبیعی و حیوانات در خطر انقراض در همان برنامه با آن حجم از شوخی و خنده در ذهن مخاطب می‌نشست و کارکرد داشت. در واقع انتخاب موقعیت ارسال پیام در چنین تولیداتی اهمیت بسیاری دارد ولی در این برنامه آنچه محلی ندارد، پیامی است که باید ارسال شود و در عمل نتیجه‌ای که مدنظر است حاصل نخواهد شد.

مشکل ازدواج که حالا تبدیل به بحرانی در سطح ملی تبدیل شده و خطرات بسیاری جامعه ایرانی را از این ناحیه تهدید می‌کند، اما تلویزیون که تنها رسانه کشور است جز شعارهای تکراری و حرف‌های غیرکاربردی و تولیداتی از جنس «زوجی نو» برنامه‌ای برای یک بحران ندارد. انفعال موضعی است که طی سال‌های مختلف از رسانه ملی در موضوعات مختلف شاهد بودیم و حالا در این مقوله فرهنگی اجتماعی هم شاهد یک نمایش چندش‌آور از ازدواج و تشکیل خانواده هستیم و مدیران این شبکه و رسانه گمان می‌کنند با «شوی شبانه» می‌توانند مشکلات فرهنگی را حل کنند.

این برنامه که سطح ابتذال آن به قدری زیاد است که هر چه بگوییم کم است، در واقع آدرس غلطی است که توسط رسانه ملی به مخاطبان داده می‌شود و جوان‌هایی که تجربه زندگی ندارند گمان می‌کنند بدون واقع‌نگری و با کلیشه‌هایی از جنس فضای ذهنی مهمانان طبقه متوسط این برنامه می‌توانند مقوله‌ای به این دشواری و بزرگی را مرتفع کنند.

بهتر است رسانه ملی یا درباره ازدواج و زندگی مشترک برنامه نسازد و به همان تصاویر کلیشه‌ای در مجموعه‌های تلویزیونی اکتفا کند یا اگر نیت دارد چنین برنامه‌ای تولید کند با کار کارشناسی پیام‌های مهم را به مخاطب منتقل کند. با لودگی و ادبیات مناسب شبکه‌های اجتماعی و شوخی‌های سخیف نمی‌توان مشکلات و معضلات را برطرف کرد ولو مخاطب چندمیلیونی در یک فضای غیررقابتی پای برنامه بنشیند. در واقع غیررقابتی بودن تولیدات رسانه ملی سبب ایجاد توهم مخاطب داشتن می‌شود و این تصور غلط را به ذهن مدیر و برنامه‌ساز می‌اندازد که این تولیدات مخاطب دارد که این ناشی از خوش‌باوری و اطلاع نداشتن آن‌ها است.

«زوجی‌نو» با حجم زیادی از نور و رنگ و سوت و کف و هورا می‌خواهد نمایشی از یک شوی تلویزیونی درباره زندگی مشترک ارائه کند و از فواید تشکیل خانواده بگوید، ولی در همان مرحله اول باقی می‌ماند، زیرا این برنامه با ذهنیتی تهرانی برای کل کشور ساخته شده و نه‌تنها راه علاج نیست بلکه زمینه انحراف جوانان از معیارهای زندگی سالم را نیز فراهم می‌کند. در واقع تولیدکنندگان بی‌خبر از نقاط دیگر کشور برنامه‌ای ساخته‌اند که فقط زندگی (از عاشق شدن تا تشکیل خانواده) در تهران ملاک آن است و خبری از دیگر قومیت‌ها و زندگی مشترک و دشواری‌های آن‌ها با کیلومترها فاصله از پایتخت نیست. «زوجی نو» می‌خواهد زندگی ایده‌آل را ترویج کنند، زندگی ایده‌آلی که در آن خبری از زندگی نیست و افراد نمایش داده شده در آن همیشه در دوره نامزدی باقی مانده‌اند و بویی از واقعیت ندارد.

انتهای پیام/