به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی (ایسکانیوز)؛ امیر کریمی (کارشناس و تحلیل گر فوتبال)، ظاهرا منصوریان هر چه نباشد موج سوار قهاری می باشد. به نظر می رسد علی منصوریان بیشتر از ابعاد فنی کار، کلا به حواشی و داستان های آن علاقه دارد و برخلاف دوران فوتبال خود که یه میدان دار واقعی بود.

حکایت تراکتور

او که همین چند روز پیش خود را داماد ترک ها و بهتر بگوییم آذری زبان ها معرفی کرده بود و بعد آن مدعی رفتن به کلاس ترکی برای یادگیری این زبان شده بود و نشان می داد که همه چیز آرام هست بعد از اخراج از تراکتورسازی حالا باشگاه تراکتور را متهم به عدم همکاری حتی در سطح امکانات اولیه همچون ملانژ تمرین می کند و از آقا مجید تدارکاتچی دوست داشتنی آنها و حسن آذرنیا نام می برد و قرار و مدار برای پوشیدن برند آدیداس توسط باشگاه که اتفاقا در همین راستا خود را مدافع جنس ایرانی و تولید ایرانی نشان می دهد و از حمایت تولید داخلی می کند، می گوید. او تراکتور و مشکلات و تغییرات عجیبش را حاصل مالک محور بودن این تیم در تفکر و عمل می داند و حالا عجیب تر از هم اینکه جانشین خود را مسعودجان می نامد و از او ظاهرا به عنوان سرمربی استقبال می کند.

کارشناس بی طرف

او که در قالب یک کارشناس بی طرف فوتبال صحبت می کرد، همچنین از کادر فنی پرسپولیس به نوعی تشکر کرده که با این شرایط به فینال آسیا رسیده و اینکه حامی شیری و نورالهی شده که خانواده دار هستند.

ضمنا محمود فکری را مانند خودش از جنس استقلال دانسته هر چند ظاهر خشن او را برخلاف قلب رئوف و مهربان دانسته. در دقایقی هم در رسای علی پروین گفت و به نوعی حق استاد و شاگردی را به جا آورد.

تهدید و تهییج 

او با شکل پهلوان منشانه ای از تهدیدها درباره حضورش در این برنامه گفت و خود را بچه فلان منطقه شهر معرفی کرد که کسی نمی تواند برای او خط و مشی تعیین کند چه بیرون از فوتبال چه داخل چهارچوب فوتبال‌.

حوزه کری خوانی

 در ادامه علی منصوریان از ابراهیم شکوری مهمان تصویری برنامه خیلی زیر پوستی درباره کری که خواند خرده گرفت و گفت که اهالی فوتبال بخصوص پیشکسوتان نباید به کری خواندن روی بیاورند و این حوزه را به هوادارن واگذار کنند و شان یکدیگر را حفظ کنند .

فدراسیون

اتفاقا علی منصوریان دیشب به عنوان منجی فوتبال حرف می زد و احتمال کاندیداتوری ریاست فدراسیون توسط زنوزی و اینکه اگر او رای بیاورد به سرکار بیاید چه ها بر سر قرمز و آبی خواهد آمد.

یک بام و دو هوا

از علی منصوریان به عنوان یک هافبک طراح و تمام عیار در زمان بازیگری که جام جهانی را هم درک کرده و پیشکسوت فوتبال هست انتظارها همین است. باید امثال او نقش مصلح و آشتی دادن فوتبال را با ارکان مختلف در سطوح گوناگون جامعه بر عهده بگیرند.

ما به محیطی به مراتب با نشاط تر از اکنون فوتبال احتیاج داریم و تحلیل های بی طرف و غیر مغرضانه ای که فضای این فوتبال را شفاف کنند اما ای کاش جناب منصوریان روزگاری را به یاد آورد که در همین صدا وسیما از نشستن روی صندلی قرمز برای جلب توجه و متعصب نشان دادن خود سرباز زد و ای کاش که حالا ابراهیم شکوری را نصیحت می کند که اتفاقا شاید کار درستی از نگاه دیشب او باشد یک نهیب ریزی هم به پیشکسوتان تیم مورد علاقه خود بزند تا صغری و کبری هایی که به هم می بافند این فوتبال را بیش از پیش حرف و حدیث دار نکنند و چالش های مضر برای این فوتبال مشکل دار ایجاد نشود. آقای منصوریان هنوز درگیری های فیزیکی کادر فنی شما با کادر فنی صبای قم در کنار زمین در اذهان عمومی هست و دست در دست مهاجری قرار دادن در کنار زمین قبل از سوت پایان بازی.

یا اصلا آقای منصوریان اگر که زنوزی که حسابش برای فوتبالی ها صاف هست مالک بدی بود چطور تا قبل از اخراجتان در کنفرانس های خبری یک بار دم از شکایت و مشکلات نزدید و همه چیز ارام بود.

نسل نود و هشت

بله جناب منصوریان حق باشماست نود و هشتی ها شدیدا زود رنج هستند اما شاید نه همه آنها.

به کریم باقری در پرسپولیس نگاه کنید یا مهدی مهدوی کیا که عطای فوتبال ایران را به لقایش سپرده یا علی دایی که با تمام زشت و زیبایی های شخصیتیش مجیز کسی را نمی گوید و زیر بیرق کسی سینه نمی زند و یا همین احمد عابدزاده. 

دقیقا از آن نسل تنها افرادی که بیشترین فرصت مربیگری در اختیارشان بود ، یکی شما بودید و دیگری حمید استیلی، که اتفاقا هر دوی شما بزرگان تقریبا ناموفق در این عرصه نشان دادید.

آقای منصوریان حضور شما در عرصه مربیگری فال نیکی بود حداقل برای آبی پوشان که ظاهرا رقم بدی در آن زده شده ای کاش شما هم مانند گل محمدی راه بهتری را در پیش می گرفتید و با فاصله گرفتن از این حواشی امروز یاری دهنده استقلالی بودید که شاید اگر بر اساس کج سلیقگی های موجود در مدیریت فوتبال ما از فکری عبور کند برای انتخاب یک ایرانی به عنوان سرمربی حداقل فعلا کار سختی را خواهد داشت.

علی آقا به نظر می رسد راه شما این نیست ،بزرگ بودی ، بزرگی کن.