به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دانشگاه‌های هلند فکر می‌کنند شهرت جهانی و بین‌المللی دارند. این دانشگاه‌ها تصویری از جامعه لیبرال و آزاد هلند هستند؛ اما به نظر من به عنوان یک دانشگاهی غیرسفیدپوست که از یک کشور غیرغربی آمده‌ام، این‌ها دروغ است.
این ادعا از سوی استاد علوم اجتماعی یکی از دانشگاه‌های هلند مطرح شده که می‌خواهد ناشناس بماند. وی می‌گوید؛ شغلی دانشگاهی در هلند برای من فرصتی شگفت‌انگیز بود چرا که می‌توانستم به منابع تحقیقاتی بسیاری دسترسی پیدا کنم، با متخصصان برجسته در رشته خودم شبکه‌سازی کنم و کارم را پیش ببرم. تنها چیزی که انتظار نداشتم تحقیر و آزار و اذیت نژادی بود.
چند ماه اول کار در دانشگاه هلند، عجیب به نظر می‌رسید. طبیعی است که دانشگاهیان بین‌الملل هنگام شروع کار در کشوری دیگر احساس بیگانگی کنند؛ اما به نظر من فضای دانشگاه هلند غیردوستانه و منزوی‌کننده بود. مثلا با وجود این که خود را به عنوان استادیار معرفی می‌کردم، اغلب از من می‌پرسیدند،؛ تو دانشجو هستی؟
با این وجود، تصمیم گرفتم از این تحقیرهای کوچک چشم‌پوشی کنم. یک روز صحبت‌های تبعیض‌آمیز یکی از همکارانم در مورد پرخاشگری در فرهنگ‌های خاص به نظرم غیرقابل قبول بود و در نتیجه اعتراض کردم. اعتراض من، سبب بالا گرفتن بحث و درگیری شد. تا جایی که همه چیز از کنترل خارج شد و روابط کاری ما متشنج شد.
تنها کاری که به ذهنم رسید این بود که در مورد رفتار همکارم با مدیر گروه صحبت کنم؛ اما او جواب داد که فلانی چنین کاری نمی‌کند. با این حال، ناراحتی خودم از این بی‌توجهی را کنار گذاشتم و تصمیم گرفتم بیشتر کار کنم تا بتوانم خودم را به مسئولان دانشگاه اثبات کنم.
هر چه بیشتر می‌گذشت، برایم روشن‌تر می‌شد که مسئولان دانشگاه علاقه‌ای به من ندارند. من تنها و محروم مانده بودم و نمی‌دانستم در یک فرهنگ دانشگاهی جدید، چگونه باید به ارتقا شغلی دست پیدا کنم؟
به تدریج، چند مسئولیت شغلی از من گرفته شد و به نحو عجیبی تنها اجازه داشتم در پروژه‌ها همکاری کنم و فرصت کمی برای تحقیق شخصی داشتم.
جالب‌تر آن که وقتی در ارزیابی کاری، این موارد را با مدیر گروه در میان گذاشتم، در کمال تعجب، او عصبانی شد و من را متهم به ناتوانی در برقراری ارتباط و نداشتن خلاقیت کرد و در نهایت هم در ارزیابی کارم، نمره منفی گرفتم.
مسئولان دانشگاه از اتفاقی که با همکارم افتاده بود، استفاده کردند تا من را غیر قابل اعتماد و ضعیف در ارتباط نشان دهند. آن روز با گریه از اتاق خارج شدم. سلامت روانم وخیم شده بود، تا جایی که به مشاور شکایات که روانشناسی آموزش دیده بود مراجعه کردم. با این حال، درخواستم رد شد چون برای شکایت رسمی ادله کافی نداشتم.
با خودم گفتم؛ حتما اشتباه کرده‌ام و دوباره خودم را در کار غرق کردم و به هیچ چیز دیگر فکر نکردم. با این وجود، موقعیت کاری‌ام به وضوح در خطر بود. تبعیض علیه من بسیار روشن بود چون بودجه و فرصت‌های بیشتری به همکارانم برای پیشرفت اختصاص داده می‌شد اما به من نه.
من تنها می‌توانستم استاد راهنمای پروژه‌های دانشجویی باشم. پروژه‌هایی که استقلال عمل من را از بین می‌بردند و مانند یک خدمتکار با من رفتار می‌کردند. پس از سال‌ها کار بالاخره پروژه به ثمر رسید در حالی که در هیچ مقاله‌ای نام من ذکر نشده بود.
به علاوه به من گفته شد اگر حالم خوب نیست و نمی‌خواهم از مرخصی تعطیلات استفاده کنم، می‌توانم کشور را ترک کنم. این تیر خلاص بود. استرس زیاد سبب بروز مشکلات جسمی برای من شد تا جایی که به پزشک دانشگاه مراجعه کردم و او دلیل این مشکلات را ناتوانی من در کنار آمدن با فشار کار دانست.
پایان کار من در دانشگاه هلند همزمان با شیوع کرونا بود و استرس دو چندانی داشت چون مسئولان دانشگاه هیچ توصیه‌نامه‌ای به من ندادند و در نتیجه بیکار شدم.
سیستم آموزشی هلند مشکلات دانشمندان بین‌المللی را تشدید می‌کند
ممکن است تصور کنید این‌ها نمونه‌ای از مشکلات دانشمندان بین‌المللی به دلیل فعالیت در کشورهای دیگر است؛ اما واقعیت این است که سیستم آموزش عالی هلند این مشکلات را تشدید می‌کنند. نخست به این دلیل که ترکیب سلسله مراتب دانشگاهی در این کشور، برخی استادان را بیش از حد قدرتمند کرده است، به طوری که به هیچ کس پاسخگو نیستند. ارتقای استادان و نظارت بر پیشرفت علمی آن‌ها سلیقه‌ای است و هیچ استاندارد مشخصی ندارد. به نظر می‌رسد؛ برداشت‌ها و سوگیری‌های فردی نقش اصلی را بازی می‌کنند تا جایی که سخت‌کوشی و کمک به دیگران، نادیده گرفته می‌شود.
فرصت‌های تدریس برای غیرغربی‌ها در دانشگاه‌های هلند بسیار کم است. البته جنسیت در این دانشگاه‌ها بسیار مورد توجه است و زنان در دانشگاه‌های این کشور فرصت‌های خوبی برای راهنمایی و آموزش دارند.
مشکل دیگر این است که استادان غیرغربی در اقلیت هستند. به همین دلیل من تنها از طریق انجمن‌ها و شبکه‌های کاری توانستم با افرادی مشابه خودم ملاقات کنم.
با وجود این که مکانیسم موثری برای شکایت در زمینه آزار و اذیت با رفتار نامناسب در دانشگاه‌های هلند وجود دارد؛ اما دانشگاه‌ها مشاورانی محرمانه یا پزشکانی برای حمایت از مسئولان استخدام می‌کنند. همچنین از قانون ضدتبعیض در هلند حمایت چندانی نمی‌شود و قوانین هلند مانع اخراج افراد نمی‌شوند حتی اگر نیازمند باشند.
انتهای پیام/
نظر شما