به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)،امیر کریمی(کارشناس فوتبال)؛ خارج از کشمکش های قبل و بعد از بازی پرسپولیس و سپاهان، میتوان برای این بازی نکاتی را بصورت اجمالی بیان کرد که از بعد فنی قابل توجه به نظر می رسد. هرچند رگههایی از تاثیر اتفاقات قرنطینه و تغییر زمان بازی را هم میتوان در کیفیت این بازی دید.
بار فنی
بار فنی بازی در سطح بالایی برگزار شد، شاید اغراق باشد اما واقعیت این هست که حداقل از سطح بازی های آسیایی که دیدیم به مراتب بازی با مختصات فوتبالی بهتری را شاهد بودیم.
بازیهای حیثیتی
پرسپولیس باز هم در بازی های حساس و حیثیتی در انتهای بازی گل خورد، دربی حذفی پارسال و دور رفت امسال را مرور کنید، و حالا در بازی با سپاهان. نقطه های کور پرسپولیس در فاز دفاعی هنوز بر طرف نشده. بخصوص در توپ های سوم.
تصمیم درست
محرم نویدکیا تیمش یک دست در حمله شروع کرده با تنوع بازی و هافبک های فانتزی باز. اما نیمه اول هر چقدر بالا بازی کرد، نیمه دوم را از زمین خودی بازی را بست و از پایین شروع کرد. در حقیقت به دنبال گرفتن فضا بودن و عملا مختل کردن گردش توپ پرسپولیس. تصمیم درستی که نشان از نگاه درست و گرفتن تصمیمات عاقلانه از سوی او دارد. قطع به یقین سپاهان اگر به شکل نیمه اول بازی می کرد جلوی این پرسپولیس بدجور تنبیه می شد.
تجربه
سپاهان پانزده دقیقه اول بازی را هجومی آغاز کرد البته با چاشنی کمی احساس، اما آرام شدن بازی پرسپولیس را برتر میدان کرد، در این مورد مسئله تجربه بازیکنان پرسپولیس بسیار پر رنگ هست و وفق پذیری با شرایط بازی بعد از دوران قرنطینه.
درایت
محرم فهمید که اگر حمله کند دقیقا دلخواه پرسپولیس بازی کرده، بازیکنان پرسپولیس علاقه وافری به فضاها و نیم فضاهای ایجاد شد در داخل زمین حریفان دارند، به ترابی و پهلوان و حرکت های اورلب نعمتی و امیری بیشتر دقت کنید. پس برای نیمه دوم درایت به خرج داد.
توفیق اجباری
مصدومیت عالیشاه توفیق اجباری بود برای آل کثیر. چرا که تقریبا هفتاد دقیقه داخل زمین بود و گل هم زد تا کاملا برای دربی از لحاظ روانی و شرایط بازی آماده شود. اگر نیمه دوم هم حمله سریع را در لحظه درست تصمیم گیری می کرد وظیفه اش را تمام و کمال انجام داده بود.
چینش پایه
برگشت گل محمدی به تک مهاجم بودن تیمش را می توان از چند منظر بررسی کرد، اینکه هنوز اطمینان لازم را به دو مهاجم بازی کردن تیم ندارد. یا اینکه برای هر بازی از طرح و چینش خاص و شرایط آن بازی پیروی می کند، و یا شاید هم لیگ برتر و حساسیت های کاذب آن اجازه ریسک را بیشتر از این نمی دهد،بخصوص در چنین بازی حساسی. دربی آینه تمام نمای تفکرات او در رابطه با ترکیب پایه می باشد.
تقلب
اگر محرم تصمیم گرفت نیمه دوم تیم خود را در زمین خودی حبس کند و چشم به ضدحملات داشته باشد، دلیلش را بالاتر گفتیم اما اینکه گل محمدی چرا از دقیقه هفتاد به بعد همین تصمیم را گرفت هم باید مدنظر باشد، بهترین واژه به نظر تقلب از روی دست هم باشد.
تغییر موضع
پرسپولیس فنی بازی کرد، باید حرکات ترکیبی آنها را در حملات و یک سوم دفاعی حریف دوباره مرور کنیم، اصرار به این موضوع که اتفاقا آنها بودن که سپاهان را به چالش تغییر موضع در طول بازی وادار کردن. اما اینکه چرا بیست دقیقه عقب نشستن در انتهای نیمه دوم را می توان به بازی های سنگین و قرنطینه و مشکلات اینچنینی هم ارجاع داد، هرچند همه داستان اینها نیست.
تعویض
پرسپولیس تعویض زیادی نکرد، برای تیمی که نفس ندارد، امکان تعویض یک موهبت الهی هست، البته تصمیم کادر فنی هست و قابل احترام. ترابی بیرون رفت، و سرلک وارد شد دفاع سپاهان نفس کشید و بالا آمد. نورالهی و پهلوان و مغانلو هم در بازی گم شده بودن، کاملا مشخص بود که سپاهان باورود کیروش خیمه سنگینی خواهد زد، پس انتظار طرحی نواز کادر فنی پرسپولیس داشتیم اگر قرار بود کامل عقب بنشیند.
نوسان
سپاهان انصافا لیاقت بالایی در لیگ برتر دارد، ولی عجیب هست با این سبک بازی گاهی در طول فصل افت می کند و نوسان دارد. شکل بازی سپاهان حالا با سال پیش دنیایی تفاوت کرده، این راه ادامه داشته باشد سپاهان در آینده حرفهای بیشتری برای گفتن دارد.
جنگ تمام عیار
جنگ تمام عیار میانه میدان دیدنی بود جایی که برای تصاحب توپ دائما دو طرف تکل می رفتند و می جنگیدند، اما یک نکته اینکه یکی از نقاط قوت سالهای اخیر پرسپولیس هافبک های دفاعی آن بوده جاییکه به نظر می رسد حالا هم کم کم متوسط سن کامیابی نیا و نورالهی بالا رفته و در دراز مدت می تواند تاثیر منفی در ساختار این تیم بگذارد و البته که به نظر احمد نورالهی از پرسپولیس باز هم از روزهای خود فاصله گرفته و شاید مصدومیت و دوران نقاهت او بی تاثیر نبوده.
انتهای پیام/
نظر شما