به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، روابط ایران و عراق به عنوان دو ضلع از اضلاع اصلی محور مقاومت همواره مورد توجه سایر بازیگران منطقهای و فرا منطقهای بوده است؛ تا جایی که به نظر میرسد دشمنان و رقبای منطقهای و بینالمللی، از هر فرصتی برای ایجاد شکاف و اختلاف بین این دو کشور و ملت استفاده میکنند. حمله آمریکا به دو پایگاه وابسته به «حشد الشعبی» در مرز عراق و سوریه، بهانهای را برای هجمه رسانهای غربیها و پیاده نظام منطقهای آنها علیه همکاری دو کشور و آنچه «نفوذ ایران در عراق» خوانده میشود، ایجاد کرد. به منظور روشن شدن ابعاد مختلف اقدامات مذکور و همچنین انگیزه دشمنان محور مقاومت، گفتگویی با «عبدالکاظم حسن الجبیری» -فعال اجتماعی عراقی- انجام شد.
این کارشناس عراقی نیز معتقد است پاسخ نیروهای مقاومت عراق به حمله آمریکاییها قطعی خواهد بود و اقدام آمریکاییها موجب تقویت جایگاه مقاومت در قلب مردم عراق شد. «عبدالکاظم حسن الجبیری»، در خصوص تلاش دشمنان مقاومت برایایجاد شکاف بین ایران و عراق اظهار کرد: «جمهوری اسلامی تکیهگاه امن عراق و محافظی است که عراقیها برای مقابله با حملات تروریستها و کفار به آن تکیه میکنند».
اما از نظر وی تبلیغاتی رسانهای در عراق علیه جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که در صدد مخدوش کردن چهره ایران در افکار عمومی عراق است. به گفته ایشان، برخی از سیاستمداران عراقی وابسته به ایران یکی دیگر از دلایل تخریب چهره ایران و یکی از دلایل نارضایتی جامعه نسبت به این کشور هستند. این فعال اجتماعی عراقی معتقد است که جمهوری اسلامی باید به منظور توسعه و تعمیق روابط با عراق، برخی فعالیتهای نرم رسانهای را در دستور کار خود قرار دهد و از طرف دیگر، حمایت از برخی چهرههای سیاسی عراق را متوقف کند؛ زیرا به اعتقاد آقای الجبیری، افراد مذکور سهم به سزایی در بدبینی برخی عراقیها نسبت به ایران دارند.
مشروح مصاحبه با فعال اجتماعی عراقی بدین شرح است:
- همانطور که مستحضرید، چند روز پیش ایالات متحده اقدام به بمباران دو پایگاه نظامی متعلق به حشد الشعبی نمود. نیروهای مقاومت عراق متعهد شدند که در زمان مناسب پاسخ این اقدام را بدهند. به عنوان سوال نخست، آینده حضور نظامیان آمریکا در خاک عراق را چگونه ارزیابی میکنید و اینکه آیا تلاش مقاومت عراق برای اخراج تروریستهای آمریکایی به ثمر خواهد رسید؟
در درجه اول، من فکر میکنم آیندهای برای نیروهای اشغالگر آمریکایی در عراق وجود ندارد. عملیات اخیر نیروهای آمریکایی باعث افزایش ناامیدی و نارضایتی عمومی مردم از این نیروها شده و موقعیت جناحهای مقاومت را در قلب عراقیها تقویت کرده است. علاوه بر این، انتقام قطعی است. نیروهای مقاومت هرگز در تخریب پایگاههای آمریکایی آرام نگرفتند؛ به ویژه پس از حمله اخیر به مقر «حشد الشعبی» در نزدیکی مرز عراق و سوریه. هر کسی اظهارات نیروهای مقاومت عراق را دنبال کند، در خواهد یافت که آنها اعلام کردهاند که در هر مکان و زمانی در جنگ علنی با نیروهای اشغالگر آمریکایی هستند.
- گفته میشود دولت فعلی عراق به دنبال ایجاد اتحادهای جدید با برخی کشورهای منطقه و فاصله گرفتن از جمهوری اسلامی ایران است. برخی تحلیلگران، نشست سه جانبه عراق، اردن و مصر را در همین راستا می دانند. این موضوع تا چه حدی صحت دارد و به طور کلی هدف دولت عراق چیست؟
با توجه به درگیریهای موجود در منطقه، به نظر من عراق نمیتواند خود را از جمهوری اسلامی ایران جدا کند. جمهوری اسلامی تکیهگاه امن عراق و محافظی است که عراقیها برای مقابله با حملات تروریستها و کفار به آن تکیه میکنند. در مورد اجلاس سه جانبه باید گفت، بر خلاف آنچه برخی تحلیلگران میگویند که هدف آن فاصله گرفتن عراق از ایران است، اما به نظر من این یک همکاری اقتصادی بوده که میتواند به نفع ایران و عراق باشد. گشودن یک گذرگاه از عراق به اردن به سمت دریای سرخ و رسیدن به مصر دریچهای برای عراق در قاره آفریقا باز میکند که تا کنون از آن محروم بوده است. احتمالا ایران هم به همکاری راهبردی خود با عراق از طریق سرمایهگذاری در این خط جدید ادامه خواهد داد.
مهمترین مورد در خصوص همکاری مذکور این است که مسیری حیاتی در مقابل راهبرد عادیسازی (امارات، عربستان سعودی، اردن، اسرائیل) برخی کشورهای عربی به شمار میآید. بنابراین کشورهای حاشیه خلیج فارس برای جلوگیری از اجرای این پروژه تلاش میکنند. آنچه را که ما از وقایع کودتای اردن، با برنامهریزی و هدایت عربستان سعودی و همچنین اسرائیل شاهد بودیم، در همین راستا است.
- نظر جنابعالی در خصوص آینده روابط ایران و عراق چیست و چه پیشنهاداتی برای تعمیق روابط دو ملت دارید؟
روابط عراق و عراق روابط عمیق تاریخی بوده و امروز ظهور نکرده است. این روابط اگرچه در دورههای خاص در نتیجه سیاستهای رژیمهای استبدادی کاهش یافت، اما از بین نرفت، بنابراین من انتظار رشد و شکوفایی این رابطه را دارم. در مورد چگونگی توسعه و تعمیق آن، فکر میکنم ایران به یک تلاش نرم رسانهای برای مقابله با رسانههای آمریکایی نیاز دارد که در صدد تخریب چهره ایران در داخل عراق هستند. ایران همچنین باید حمایت از برخی رهبران سیاسی «شیعه» که در عملکرد خود شکست خوردهاند و در ارائه خدمات به مردم شیعه، میانه و جنوب عراق موفق نبودهاند را متوقف کند یا حداقل از آنها بخواهد گفتمان رسانهای خود را تغییر دهند.
واقعیت این است، برای ما که در عراق زندگی و نظرات را دنبال میکنیم، میبینیم که برخی از سیاستمداران عراقی وابسته به ایران یکی از دلایل تخریب چهره ایران و یکی از دلایل نارضایتی جامعه نسبت به این کشور بودهاند.
- از نظر جنابعالی انگیزه برخی کشورهای منطقه برای ایجاد شکاف بین دو کشور ایران و عراق چیست و آنها چه هدفی را دنبال میکنند؟
به نظر من، آنها اهداف مختلفی را دنبال میکنند که ابعاد مختلفی هم دارد. از منظر اقتصادی، اتحاد بین عراق و ایران گویای روابط محکم و غیرقابل جدایی این دو کشور است و میتواند آنها را به سمت کنترل خط تجارت عبوری از تنگه هرمز به سمت خلیج سوق میدهد؛ عبور از عراق به سمت ترکیه در شمال، اردن و سوریه در غرب، جایی که ترکیه درهای خط تجارت عراق و ایران را به اروپا باز میکند و اردن و سوریه درهای خط تجارت ایران و عراق را به آفریقا و دریای سرخ و مدیترانه میگشاید.
بعد دوم، سیاسی است که با توجه به نگرش ایران و عراق نسبت به اسرائیل به آن نگریسته میشود. این نگرش تهدیدی برای عادی سازی کشورها با اسرائیل است و وحدت ایران و عراق دسترسی مقاومت و تسلیحات ایران را به مرزهای اسرائیل از طریق سوریه و لبنان تسهیل میکند. در نهایت، بعد ایدئولوژیک است که در خصومت سنتی شیعیان با جنبشهای تکفیری و تروریستی حاکم بر اکثر کشورهای حوزه خلیج فارس، نمایان میشود.
انتهای پیام/
نظر شما