امیر محمد کولانی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با اشاره به ایجاد محدودیت‌های دولت هند علیه مسلمان این کشور اظهار کرد: مقامات ایالت کارناتاکای هند در راستای سیاست‌های آزار و اذیت مسلمانان و ایجاد تفرقه‌های مذهبی، حجاب اسلامی برای دختران را در مدارس آن ایالت ممنوع کردند.

وی علت اصلی محدودیت حجاب برای مسلمانان را سیاسی دانست و گفت: متاسفانه این محدودیت‌های در راستای سیاست‌های اسلام ستیزی یا اسلام هراسی بوده که توسط آمریکا و غرب اجرا می‌شود و در برخی کشورها نا خواسته و با با ناآگاهی در این بازی ایفای نقش می‌کنند.

دبیر بین‌الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان اضافه کرد: روابط استراتژیک اقتصادی و سیاسی هند و رژیم غاصب صهیونیسم یکی از علت‌های اصلی محدود کردن اسلام و مسلمانان در این کشور است چراکه هند برای خشنود کردن صهیونیست چنین اقداماتی را انجام می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه تصمیم دولت هند مبنی بر ایجاد محدودیت برای دختران محجبه برخلاف نص صریح مادهای ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر است، گفت: تمام دولت‌های عضو این اعلامیه باید بدون تبعیض از حیث نژاد، جنس، زبان و دین به آزادی‌های شهروندان خود احترام بگذارند؛ اما متاسفانه بارها شاهد نقض این قانون در کشورهای مختلف بوده‌ایم.

کولانی با بیان اینکه در چند سال گذشته آزار و اذیت مسلمانان در هند بارها تکرار شده است، گفت: به عنوان مثال دولت هند بارها مسلمانان کشمیر را آزار و قتل و غارت قرار داده است.

سکوت وزارت خارجه به چه معناست

این فعال دانشجویی ضمن ابراز تاسف از سکوت مجامع بین‌المللی و دستگاه دیپلماسی کشورمان یادآور شد: چند روزی از اعمال این محدودیت‌ها برای مسلمانان در هند می‌گذرد؛ اما متاسفانه هیچ واکنش شایسته و حمایت‌گرایانه‌ای از وزارت امور خارجه شاهد نیستیم.

وی با انتقاد از عدم کنشگری مناسب از سوی وزارت امور خارجه بیان کرد: احضار سفیر هند در تهران حداقل کاری بود که سیاست‌مردان می‌توانستند انجام دهند که متاسفانه صورت نگرفت.

کولانی با اشاره به اینکه دولت دوازدهم مش سیاسی نادرستی در عرصه بین‌الملل داشت، گفت: انتظار مردم و جریان دانشجویی از دستگاه دیپلماسی در دولت سیزدهم متفاوت از دولت‌های گذشته است. ولی یا به علت رویه سازی در این وزارتخانه یا به عمد همچنان این دستگاه سکوت کرده است.

دبیر بین‌الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان مطرح کرد: کشورها و سازمان‌های مدعی حقوق بشر و آزادی بیان نیز در مقابل آزار و اذیت‌های مسلمانان در هند، کشمیر، میانمار یا حتی کشورهای غربی سکوت می‌کنند که نشان دهنده‌ پوشالی بودن شعارهای آنها است.

انتهای پیام/