مهدی سقاوی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با اشاره به افزایش ظرفیت پذیرش رشتههای پزشکی اظهار کرد: این افزایش ظرفیت در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ اجرایی شده است؛ اما هیچ گونه تناسبی بین افزایش تعداد دانشجویان با تسهیلات رفاهی و زیرساختها در یک دانشگاه وجود ندارد. به این معنا که افزایش ظرفیت پذیرش صورت گرفته ولی ظرفیت خوابگاهی افزایش پیدا نکرده است.
وی با بیان اینکه ما از ابتدای امر اعلام کرده بودیم که امکانات رفاهی دانشگاههای علوم پزشکی کشور با تعداد دانشجویان آنها همخوانی ندارد، گفت: ساخت خوابگاه دانشجویی در برنامه توسعه پنجم ممنوع بود. بنابراین تقریبا حدود ۵ سال، هیچ خوابگاهی در کشور ساخته نشد. در نتیجه کمبود خوابگاه از قبل وجود داشت. این ممنوعیت در برنامه ششم رفع شد، با وجود ساخت خوابگاه در برنامه توسعه ششم بازهم کمبود خوابگاه وجود داشت.
دبیر صنفی دانشگاه علوم پزشکی لرستان تصریح کرد: این کمبود خوابگاه در حالی وجود دارد که براساس قانون مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، ساخت خوابگاه خوابگاهی باید هر سال ۲۰ درصد افزایش داشته باشد، موضوعی که در کشور اتفاق نمیافتد.
وی افزود: دانشگاههای علوم پزشکی تا قبل از اجرای آنی طرح، برای تامین خوابگاه دانشجویان در ترمهای یک یا دو با مشکل مواجه بودند. به عنوان مثال دانشگاه علوم پزشکی لرستان امسال برخلاف سالهای گذشته نتوانست به دانشجویان خوابگاه ارائه دهد.
افزایش کف خوابی دانشجویان رشتههای پزشکی
این فعال دانشجویی درباره راهکار روسای دانشگاهها برای جبران کمبود خوابگاه دانشجویی بیان کرد: تنها راهکار مسئولان این است که ظرفیت اتاقهای ۴ نفره را به ۶ نفر افزایش دهند یا اینکه برخی از دانشجویان را مجبور کنند که در کف زمین بخوابند. البته این کف خوابی با افزایش ۲۰ درصدی افزایش ظرفیت پزشکی، گسترش بیشتری داشته است.
سقاوی افزود: در هیچ کشوری، به این صورت نیست که افزایش ظرفیت پذیرش یک رشته دانشگاهی توسط نهادی غیر از وزارت علوم تعیین شود. اگر دانشگاههای آمریکا را بررسی کنیم، به این صورت نیست که در هر شهری یک دانشگاه علوم پزشکی وجود داشته باشد. اما متاسفانه در ایران، هر شهری حتی برخی از شهرهای کوچک یک دانشگاه دارد.
دبیر صنفی دانشگاه علوم پزشکی لرستان با اشاره به اینکه وزارت بهداشت، درمان و آموزش قصد داشت تا با کمترین هزینه، مشکل کمبود پزشک در کشور را برطرف کند، گفت: مسئولان باید بدانند که اگر کشوری تعداد پزشک بیشتری نسبت به ایران تربیت میکند؛ حداقل هزینههای بیشتری برای رفاه و آموزش آنان در نظر میگیرند. به این معنا در ابتدا زیرساختها را فراهم کرده و سپس اقدام به بیشتر کردن تعداد دانشجویان کرده است. مدیران این وزراتخانه میخواهند ۱۰۰۰ تومان هزینه نکنند؛ اما معضل پزشک را حل کنند.
انتهای پیام/
نظر شما