به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز، در آستانه سالروز قیام تاریخی مردم تبریز در 29 بهمن سال 1356، صبح امروز (چهارشنبه) جمعی از مردم آذربایجان شرقی با رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی درگذشت شاعر مراغه‌ای
این دیدار که طی دو سال گذشته به‌دلیل شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا از طریق ارتباط تصویری با مصلای تبریز برگزار شده بود، صبح چهارشنبه 26 بهمن 1401 با حضور اقشار مختلف مردم این استان و در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار می‌شود.
گزیده‌ای از سخنان رهبر انقلاب در این دیدار را در ادامه می‌خوانید:
لازم میدانم به ملت ایران اظهار تعظیم کنم به‌خاطر این حرکت ارزشمندی که در بیست و دوم بهمن امسال نشان دادند. امسال این شنبه‌ای که گذشت، شنبه‌ی بیست و دوم بهمن یک شنبه‌ی تاریخی، یک بیست و دوم بهمن تاریخی بود، در سرتاسر کشور مردم به‌معنای واقعی کلمه حماسه آفریدند، این‌همه تبلیغات مخالف، این مشکلاتی که مردم با همه‌ی وجودشان، با جسم و جانشان حس میکنند، تحریکات دشمنان، هوای سرد، در بعضی نقاط کشور هوای زیر صفر، همه‌ی اینها تحت تأثیر گرمای ایمان و بصیرت مردم ایران نادیده گرفته شد، مردم آمدند با این عظمت، این آمدن مردم حقایق زیادی را بیان کرد.
اظهار ارادت به ملت ایران در همه‌جا؛ از منتهی‌الیه شرق کشور تا منتهی‌الیه غرب کشور، از شمال تا جنوب کشور، در شهرهای دوردست، در مراکز، در شهرهای بزرگ مثل تبریز، اصفهان، مشهد و جاهای دیگر تا روستاها؛ همه با هم صدا بلند کردند ملت ایران، خیلی ارزشمند است اینها. شکراللّه سعیکم ملت ایران! البته بنده حالا خودم را شایسته‌ی این نمیدانم که من تشکر کنم، خدا باید تشکر کند.
پیام ملت ایران در این بیست‌ودوم بهمن، حمایت کامل از انقلاب اسلامی و از نظام جمهوری اسلامی بود. این از همه‌ی صداها بلندتر بود. البته صداهای مخالف و معارضی هم وجود دارد و وجود داشت و دشمنان امپراطوری رسانه‌ای دنیا که دست صهیونیستها و آمریکایی‌ها است سعی میکنند صدای آنها را غلبه بدهند اما نه؛ نتوانست. صدای ملت بر صدای دیگران غلبه پیدا کرد.
در روز بیست و نهم بهمن سال 56 تاریخ ایران ورق خورد، یعنی یک مقطع تعیین کننده‌ی تاریخی بود. خب در نوزدهم دی همان سال در قم آن قیام اتفاق افتاده بود، شکی نیست قمی‌ها کار بزرگی هم کردند، ابتکار عمل را به دست گرفتند ولی مثل نوزدهم دی قم در کشور باز هم اتفاق افتاده بود اما فراموش شده بود، پانزدهم خرداد سال 42 با آن کشتار و با آن حرکت عظیمی که در تهران و قم و بعضی شهرهای دیگر انجام گرفت ملت قیام کردند، جان دادند، خون دادند، تعداد هم خیلی زیاد بود اما فراموش شد.
تبریزی‌ها قیام قم را تبدیل کردند به قیام ملی، تبدیل کردند به یک حادثه‌ی عمومی با اینکه سختگیری و شدت عمل در تبریز خیلی بیشتر بود.
دستگاه آن‌قدر دستپاچه شد که تانک آورد در خیابان، کشتار کردند، مردم را کشتند، اما مردم تبریز عقب‌نشینی نکردند، جان دادند، خون دادند، ایستادگی کردند، شعار دادند، قضیه‌ی قیام را ملی کردند، صدای فداکاری آنها به همه‌ی کشور رسید لذا همه‌گیر شد، چهلم تبریز در چند جا گرفته شد این معنایش آن بود که فریاد تبریزی‌ها همه‌ی ایران را فرا گرفت، کمتر از یک سال بعد هم بساط حکومت استبدادی سلطنتی واژگون شد؛ تاریخ‌ساز یعنی این.
تبریز نگذاشت تجربه‌های گذشته تکرار بشود با ایستادگی با مقاومت با شجاعت. پرچم آزادی ایران دست تبریزی‌ها است.
آن چیزی که به ملت‌ها هویت میدهد شخصیت میدهد عظمت میدهد به حفاظت از خود ملت‌ها از فرهنگ آنها کمک میکند استقامت آنها و ایستادگی آنهاست.
استقامت، این هویت را حفظ میکند، هویت میدهد به یک ملت، یک جمعیت. باید خسته نشد، باید ناامید نشد، باید از عربده‌های دشمن خوف نکرد.
این بیست و دوم بهمن امسال هم یک مصداق دیگر همین استقامت است، با این نگاه، با این دید مسئله را ببینیم و بررسی کنیم، صرف اینکه حالا جماعت آمدند در خیابانها، خب، کار خوبی است. گاهی اوقات انگیزه‌های گوناگونی وجود دارد برای آمدن به خیابان، مهمتر از این، همین است که نگاه کنیم ببینیم این آمدن به‌معنای استقامت ورزیدن بود.
یکی از اهداف مهم این اغتشاشات پاییز در تهران و بعضی جاهای دیگر، یکی از مهمترین اهدافش این بود که همین بیست و دوم بهمن را از یاد مردم ببرند، مردم حضور میلیونی خودشان را در سالروز پیروزی انقلاب نشان ندهند، فراموش کنند.
مردم استقامت ورزیدند آمدند، پس این آمدن استقامت بود، این استقامت برکت دارد.
نظر شما