به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، روزگاری تلویزیون بود و بچه‌هایی که با اشتیاق در انتظار پخش برنامه مورد علاقه‌شان پای این جعبه جادویی می‌نشستند تا آنچه می‌خواهند را تماشا کنند، اما دیگر از برنامه‌ها و کارتن‌های کودکانه دهه شصت و هفتاد که زمان اوج عملکرد تلویزیون در زمینه برنامه کودک بود، خبری نیست، حالا برنامه‌ها آن‌قدر ضعیف هستند که کودکان هم از تلویزیون فراری شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
خالق عروسک‌های خونه مادر بزرگه: متخصص در ساخت برنامه کودک و نوجوان نداریم
کودک و مسائل مربوط به او به عنوان یک آینده‌ساز باید همواره مورد توجه مدیران و مسئولان باشد. یکی از پلتفرم‌هایی که در این زمینه می‌تواند کمک زیادی کند تلویزیون است اما متاسفانه آنچه که این روزها مشاهده می کنیم عکس ماجرا را نشان می دهد و تلویزیون در این وادی به گونه‌ای عمل کرده که نتوانسته بچه‌ها را از خود راضی نگه دارد. و سوالی که در این میان مطرح می‌شود این است که چرا با وجود ظرفیت‌هایی که در بخش کودک و نوجوان وجود دارد هیچ بهبودی در وضع موجود حاصل نمی‌شود؟
برنامه‌های کودک از کیفیت خوبی برخوردار نیستند
عادل بزدوده خالق عروسک‌های خونه مادر بزرگه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز در این باره می‌گوید: برنامه‌هایی که در حال حاضر تلویزیون در حوزه کودک و نوجوان می‌سازد از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و تنها خرج‌های اضافی می‌تراشند اما بار فرهنگی و آموزشی بسیار پایینی دارند و بازدهی‌شان صفر است. این در حالی است که دهه 60 و اوایل دهه 70 همیشه پر فروغ‌ترین کارها برای گروه کودک و نوجوان ساخته می‌شد.
عروسک‌ساز خونه مادر بزرگه با بیان اینکه متاسفانه صدا و سیما روند تخریب‌گرایانه‌ای را در پیش گرفته است، عنوان کرد: مسئولان باید از من و امثال من که در این زمینه تجربه کافی داریم بهره کافی ببرد، اما چنین نیست تاجایی که برخی از همکاران من مجبور شده اند برای شبکه‌های خارجی کار کنند.
کودک در سیاستگذاری جایی ندارد
همچنین، رضا پورحسین از مدیران قدیمی تلویزیون که بیشتر دوران مدیریت او در شبکه چهار به یاد می‌آید، در این باره می‌گوید: "قبل از هرچیز باید کودک مهم باشد؛ در ذهن وقتی مهم شد همه این نکات حل می‌شود. واقعاً کودک برای ما اهمیتی ندارد. در سیاستگذاری خیلی جایی ندارد. در معماری ما جایی ندارد. در تلویزیون هم ممکن است جایی نداشته باشد. در آموزش و پرورش حتی معلمین مایل‌اند به کودکانِ ابتدایی درس ندارند.
وی با اشاره به کمرنگ شدنِ حضور چهره‌ها و برندهای این حوزه می‌گوید: وقتی برندها حفظ نمی‌شود یعنی قهرمان حفظ نمی‌شود یعنی کودک با کسی و چیزی همانندسازی نمی‌کند. به همین دلیل هرگونه رها کردن برندها و قهرمان‌ها ظلمی است که به کودکان روا می‌شود.
کارتون در تفکر بچه‌ها تاثیر زیادی دارد
زارعی با اشاره به اینکه باید روی تخیّل بچه‌ها سیاستگذاری جدّی‌تری شود، تأکید کرد: "دوران کودکی من کارتون‌های «آن شرلی» و «زنان کوچک» و «بابالنگ دراز» مطرح بود؛ صنعت انیمیشن ژاپن خیلی خوب بود و انیمیشن‌هایی که آن زمان می‌دیدیم هنوز برایمان خاطره است. کارتون خیلی مهم و در تفکر بچه‌ها مؤثر است. هر نسلی به نسبت نسل قبل دیجیتالی‌تر است و از همین رو باید سیاستگذاری جدی‌تری روی تخیّل بچه‌ها داشته باشیم.
ملیکا زارعی یا همان خاله شادونه نیز از این وضعیت دل خوشی ندارد و در گفت‌وگویی در این زمینه عنوان می‌کند: شخصیت‌ها و قهرمان‌هایی که بچه‌ها حالا دوست دارند متأسفانه قهرمان‌های خارجی و آنها برایشان الگویند. ترکیب صورت قهرمانان کوچک را که نگاه کنیم، اندام‌های طبیعی دارند؛ اما کارتون‌های ژاپنی همه شخصیت‌ها چشم‌های بزرگ و دهان و بینی کوچک دارند، به این خاطر که از طریق چشم‌ها با مخاطب ارتباط بیشتری برقرار می‌کنند."
به گزارش ایسکانیوز، مدت‌هاست کودک و موارد مربوط به آموزش این گروه سنی آن‌طور که شایسته آینده‌سازان مملکت بوده در رسانه‌ها عمل نشده است و بهتر است مسئولان امر حتما به این زمینه توجه ویژه ای داشته باشند.
انتهای پیام/
نظر شما