علیرضا شریفییزدی روانشناس اجتماعی و استاد دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص انحراف جنسی پدوفیلیا گفت: باید بین اختلال جنسی و انحراف جنسی تفاوت قائل شویم؛ پدوفیلیا انحراف جنسی است درحالی که اختلالات جنسی موارد شایعی هستند که در روابط زوجین به وجود میآیند و با مراجعه به متخصص درمان خواهند شد.
بیشتر بخوانید
آزار جنسی ۹ پسربچه از سوی مربی فوتبال و تهیه فیلم سیاه / در دادگاه کیفری چه گذشت؟
وی افزود: انحرافات جنسی به جنبههای روانی افراد باز میگردد. پدوفیلیا تمایل و گرایش فرد بزرگسال برای برقراری رابطه جنسی با بچهها است که شامل تمایل به برقراری رابطه کامل جنسی و یا انواع مختلفی از آزار کلامی و فیزیکی میشود. آزارها میتواند شامل لمس منطقه خصوصی کودک، بوسیدن نامتعارف، در آغوش گرفتن غیرمعمول و غیره میشود.
روانشناس عنوان کرد: معمولا افرادی که دچار انحراف جنسی پدوفیلیا میشوند، کسانی هستند که در دوره کودکی تجربه آزار جنسی داشتهاند. این افراد ممکن است یا مستقیم تحت آزار جنسی قرار گرفته یا شاهد رابطه بزرگترها باشند. البته اینطور نیست که همه افرادی که در کودکی تجربه تلخی داشتند، در بزرگسالی به پدوفیلی مبتلا شوند.
وی افزود: یکی دیگر از عوامل ایجاد پدوفیلیا رابطه نامناسب فرد با پدرش است. بخشی از موضوع هم ناشی از مسئله محیطی بوده، چراکه در برخی محیطها آزار جنسی بسیار بیشتر است.
شریفییزدی ادامه داد: خانواده تصور میکنند که افراد پدوفیل انسانهای غریبه هستند اما بخش بزرگی از آزارهای جنسی کودکان توسط آشنایان و افراد نزدیک مثل دایی، عمو، معلم، مربی ورزشی و غیره انجام میشود؛ یعنی کسانی که کودک و خانواده وی آنها را میشناسند و مورد اعتمادشان است. خانواده باید توجه داشته باشند که اینکه کودک در کنار یکی از آشنایان است به معنای امن بودن وی نیست.
روانشناس درخصوص نحوه مراقبت از کودکان در برابر افراد پدوفیل توضیح داد: در ابتدا توجه داشته باشید که موضوع آموزش جنسی و تربیت جنسی متفاوت از یکدیگر هستند. در کشور ما به دلیل مسائل فرهنگی معمولا آموزش جنسی جایی ندارد و وقتی از آگاهسازی صحبت میکنیم مقصود تربیت جنسی است.
وی ادامه داد: تربیت جنسی کودکان یعنی از زمانی که کودکان به آگاهی نسبی میرسند، باید آرام آرام به آنها آموزش بدهیم که جای خصوصی بدن آنها کجاست و چه تفاوتی با دیگر نقاط دارد. کودک باید بیاموزد که چه کسانی اجازه دارند به وی نزدیک شوند و اگر غریبهای به کودک نزدیک شد و رفتار غیرمتعارفی داشت، چه واکنشی نشان دهد.
شریفییزدی اضافه کرد: علاوه بر این کودک باید بداند که رفتار نامتعارف چیست. اگر این نکات را از همان خردسالی مورد توجه قرار دهیم، کودک سالمی خواهیم داشت. عمدتا اشتباهات تربیتی در سنین چهار تا 6 سال باعث ایجاد انحرافات جنسی در بزرگسالی میشود. والدین باید با مطالعه و استفاده از دورههای آموزشی آگاهی خود را نسبت به تربیت جنسی کودکان بالا ببرند. کودکانی که درست تربیت شدهاند در بزرگسالی کمتر دچار انحرافات جنسی شده یا طعمه آزارگران قرار میگیرند.
وی ادامه داد: والدین حتما بدانند که ریشه بسیاری از مشکلات روانی فرزندان در یک تا سه سالگی بوده و ریشه انحرافات جنسی در چهار تا 6 سالگی است. خانوادهها با رعایت برخی نکات و آموزش دیدن میتوانند از وقوع فجایع در آینده پیشگیری کنند.
روانشناس در پاسخ به این سوال که آیا انحراف پدوفیلی قابل درمان است، گفت: درمان پدوفیلیا و بسیاری از انحرافات جنسی کنترلی هستند. در بسیاری از موارد درمانها قطعی نیستند و فرد باید همیشه تحت درمان مستمر متخصص باشد. شناسایی افراد پدوفیل نیازمند غربالگری است که مسئولان باید این موضوع را در دستور کار قرار دهند.
وی افزود: دستگاه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش هم باید پای کار بیاید و به کودکان تربیت جنسی بیاموزد. توجه داشته باشید که مقصود از تربیت جنسی، آموزش مسائل جنسی نیست. قدم دوم مسئولان باید مراقبت از کودکان در معرض خطر باشد. برخی کودکان بدسرپرست یا بیسرپرست، کودکان کار و غیره بیشتر در معرض خطر قرار دارند. برخی خانوادههای ساکن حاشیه شهرها هم به دلیل فقر مالی کودکان خود را میفروشند یا اجاره میدهند. از جهتی وقتی پدوفیلی شناخته شد باید به جای مجازات وی، مرتب تحت نظر باشند و فرزندانشان باید توسط بهزیستی ساماندهی شوند چراکه صلاحیت والدگری ندارند. بهترین روش در شرایط فعلی بالا بردن سطح آگاهی والدین، معلمان و کودکان است.
انتهای پیام /
نظر شما