به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دانشمندان برای انجام فعالیت‌های علمی نیازمند آزادی عمل و استقلال هستند. چرا که اگر نهادهای غیرعلمی مانند سیاست جهت‌دهی علم را بر عهده بگیرند، علم نمی‌تواند به رسالت خود یعنی کمک به مردم، پایبند باشد.
ایسکانیوز اخیرا در گزارش برکناری «کلودین گی» بیانگر نفوذ سیاست در آموزش عالی است، نشان می‌دهد که چگونه تعصبات سیاسی منجر به برکناری شخصیتی علمی مانند رئیس دانشگاه هاروارد شده است. در این راستا، به نقش تصمیمات سیاسی در علم و راهکارهای همراهی علم و سیاست می‌پردازیم.
تصمیم‌گیری سیاستمداران در مورد علم، به سلامت مردم آسیب می‌زند
کامران عباسی سردبیر اجرایی مجله BMJ (مجله‌ای در زمینه دانش جهانی مراقبت‌های بهداشتی با چشم‌انداز جهانی سالم‌تر است) با انتشار گزارشی در سال ۲۰۲۰، اعلام کرد که سیاستمداران و دولت‌ها علم را سرکوب می‌کنند. سرکوب علم به مردم آسیب می‌زند، حتی باعث مرگ مردم می‌شود. پاندمی کرونا فسادی دولتی در مقیاس بزرگ به راه انداخته است که برای سلامت عمومی جامعه ضرر دارد. وی معتقد است که سیاستمداران، صنعت، دانشمندان و کارشناسان بهداشت مسئول این اختلاس فرصت‌طلبانه هستند.
با وجود این که حفاظت از علم در شرایط اضطراری ضروری است؛ سیاستمدران در دوران پاندمی کرونا علم را دستکاری می‌کردند. در ادامه این گزارش به نمونه‌هایی از سرکوب علم یا دانشمندان در شرایط شیوع کرونا اشاره کرده است. برای مثال برخی مشاوران دولتی سعی داشته‌اند که اطلاعات مهم در مورد کرونا را پنهان کنند. به طوری که از انتشار مطالعه‌ای در مورد آزمایش آنتی‌بادی و نقش آن در مراقبت از کرونا جلوگیری کرده و همچنین به دانشمندان دستور می‌دادند که با رسانه‌ها صحبت نکنند.
دولت ترامپ در آمریکا هم سازمان غذا و دارو را مجبور کرد تا عجولانه داروهای اثبات‌نشده‌ای مانند هیدروکسی کلروکین و رمدسیور را تایید کنند. این تصمیمات سیاسی و تجاری در سطح جهانی به مردم آسیب می‌زند.
کارشناسان معتقدند که واکنش دولت‌ها، از جمله دولت انگلستان به پاندمی کرونا وابسته بود به منافع سهام‌داران شرکت‌هایی که آزمایش‌های تشخیصی کرونا، درمان‌ها و واکسن‌ها را تولید می‌کردند. به همین دلیل، راهکار این است که دولت منافع این افراد را افشا کند. همچنین سیستم‌های تصمیم‌گیری و مسئولیت افراد و سازمان‌ها با شفافیت کامل معرفی شوند.
سیاستمداران ادعا می‌کنند که پیرو علم هستند؛ اما رویکرد بهتر این است که تصمیم‌گیرندگان توسط علم هدایت شوند. علم نیازی به پیروی کورکورانه ندارد. فقط باید به صورت منصفانه دیده شود.
عباسی در ادامه گزارش خود تاکید می‌کند که سرکوب علم به روش‌هایی مانند تاخیر در انتشار، تهمت زدن به دانشمندان یا حذف تحقیقات خطری برای سلامت عمومی و مدیریت پول مالیات‌دهندگان است.
ادعای وزیر علوم انگلستان: علم باید از سیاست جدا باشد
میشل دونلان (Michelle Donelan) وزیر علوم انگلستان اخیرا وعده داده است که قصد دارد علم را از سیاست جدا نگه دارد. کارشناسان در واکنش به این سیاست، جدا نگه داشتن علم و سیاست را معقول اما غیرممکن دانستند. چرا که بسیاری از تصمیمات کلیدی در علم با توسل به ارزش‌های اخلاقی و سیاسی تعیین می‌شود. البته تعیین این ارزش‌ها نباید توسط پلیس دولتی انجام شود.
سیاست‌زدایی علم غیرممکن به نظر می‌رسد. چرا که علم مخلوق انسان است و منعکس‌کننده چیزی است که انسان به آن اهمیت می‌دهد. البته بدیهی است که دانشمندان نباید صرفا بر اساس مصلحت سیاسی ادعاهای تجربی ثابت‌شده را انکار کنند. بی‌توجهی به دستاوردهای علمی، کاری است که سیاستمداران مکرر انجام می‌دهند.
به همین دلیل، کارشناسان معتقدند که علم کاملا غیرسیاسی یک توهم است. البته وزیر علوم انگلستان ممکن است نگران تاثیر ارزش‌های نادرست بر علم بوده باشد.
انتهای پیام/
نظر شما