روند پیری پوست صورت با تغییرات ساختاری سطحی و زیر سطحی در چندین لایه بافت صورت ، از جمله پوست، چربی، عضله و استخوان آغاز می شود. تعداد لایه های بافت فیشیال از درون به هم وابسته اند و در ظاهر کلی فیشیال موثر می باشند . با بالا رفتن سن پوست دچار تغییراتی می شود ، تغییراتی که در یک مرحله به سمت زیبایی و در مرحله ای دیگر به سمت نازیبایی می رود. در ادامه این بخش به شما می گوییم پوست صورت از چه سنی و چرا و چطور پیر میشود؟
بیشتر بخوانید:
خواص بینظیر گلاب برای پوست
پوست کی و در چه بازه سنی شروع به پیر شدن می کند؟
پوست صورت افراد معمولاً در دهه بیست زندگی بسیار درخشان و در اوج سلامت است اما به تدریج همزمان با افزایش سن میزان کلاژن سازی سلول های پوستی کاهش پیدامی کند و پوست آنها دچار پیری و افتادگی و چین و چروک صورت می شود.
در هر ۱۰ سال پوست صورت با تغییری جدی مواجه و دچار مشکلاتی می شود. در دهه دوم زندگی، کلاژن سازی سلول های پوستی به میزان زیاد وجود دارد که باعث انعطاف پذیری بالای پوست صورت می شود اما درست با شروع دهه سوم زندگی، پوست دچار ناهمواری شده و مویرگ های خونی پاره در صورت ایجاد می شود و پوست وارد مرحله ی تغییراتی به سوی پیری می شود ، همچنین لکه های ناشی از نور خورشید، چین و چروک های ریز، ایجاد خطوط بین ابرو ها و ایجاد خطوط پا کلاغی در اطراف چشم به وجود می آیند به همین دلیل متخصصان پوست بعد از آغاز دهه سوم زندگی به افراد مراقبت های ویژه ی پوستی را ارائه می دهند تا روند پیری را کندتر کنند.
بالا رفتن سن، فاکتور های ژنتیکی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، لکه های پوستی ناشی از مشکلات کبدی، لکه های ناشی از بارداری ، تغییرات هورمونی، از دست رفتن حجم اولیه صورت و مواردی مانند خشم، عصبانیت، استرس، ناراحتی، گریه، خندیدن بیش از حد، اخم کردن به هنگام صحبت کردن همگی می تواند باعث آسیب دیدن چهره و ایجاد چین و چروک و پیر شدن پوست بعد از سی سالگی شود.
کاهش و از دست دادن کلاژن
از دست دادن کلاژن عامل اصلی روند پیری پوست است. با پیر شدن پوست ، لایه میانی (درم) به دلیل از دست دادن کلاژن نازک می شود. این امر توانایی پوست در حفظ خاصیت ارتجاعی (الاستین) و رطوبت (اسید هیالورونیک) را کاهش می دهد . با از دست دادن الاستین و اسید هیالورونیک ، تغییرات زیر برای پوست رخ خواهد داد :
خشک تر شدن
لطافت کمتر
الاستینه کمتر
نازک تر شدن
افتادگی پوست
چربی
هنگامی که جوان هستید ، چربی موجود در پوست به طور مساوی توزیع می شود اما با افزایش سن ، حجم این چربی کاهش میابد (آتروفی چربی) و در نیمه پایینی صورت مجددا پخش می شود و در نتیجه:
بعضی قسمت ها از جمله پیشانی و گونه ها چربی از دست می دهند.
بعضی قسمت ها از جمله فک چربی جذب می کنند (بروز غبغب)
گردی صورت از بین می رود و به مرور افتاده می شود.
علاوه بر این ، ممکن است که چین های صورت عمیق تر شوند زیرا مقدار چربی اطراف کاهش یافته و به اصطلاح جابه جا می شود.
تغییرات هورمونی
در دهه سوم زندگی، تغییرات هورمونی در بدن زنان ایجاد می شود که به شدت در آسیب دیدن سلول های پوستی موثر اس و سبب پیر شدن پوست می شود.
استخوان
با افزایش سن ، صورت حالت کشیده تر و لاغر تری به خود می گیرد . پیری اسکلت جمجمه و تحلیل رفتن استخوان صورت به دلیل افزایش سن منجر به حجم بیومتریک آن می شود و بدون حمایت ساختاری از استخوان، تغییرات محسوسی در سایر لایه های بافت نرم و پوششی پوست وجود دارد. برخی از علائم پیری صورت عبارتند از:
ظاهر استخوانی صورت به همراه خطوط چین و چروک
ایجاد خطوطی بر روی پیشانی
خطوط ریز و چین های میان بینی
شل شدن پوست و گود شدن گونه ها
ایجاد خط خنده و نازک شدن لب ها
برنامه ریزی و طرح انجام کار فیشیال
روند پیری پوست
با افزایش سن ؛تعادل، تناسب و تقارن صورت تغییر می کند . به عنوان مثال:
با تشکیل غبغب، نیمه پایینی صورت پهن می شود.
با تغییر شکل استخوان در فک زیرین و فوقانی ، نیمه پایینی صورت کوتاه می شود
در جوانی؛ فاصله وسط لب ها تا چانه را به دو قسمت یک سوم بالایی و دو سوم پایینی تقسیم می کنند که با افزایش سن این میزان به یک قسمت تبدیل می شود
هر یک از بخش های صورت با توجه به سن تغییرات مختلفی می کند که مختص هر فرد است . هدف این است:
تقارن در دو طرف صورت
رنگ و بافت همگن پوست
قسمت های آناتومیکی صورت باید ظریف و هماهنگ باشد .
منبع: نمناک
انتهای پیام/
نظر شما