به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، وقتی خبری از هوش مصنوعی و تکنولوژی در آموزش‌های دانشگاهی نبود، دانشجویان در کلاس سرتاپا گوش بودند که هر چه استاد می‌گوید را بنویسند. با وجود پیشرفت فناوری و آسان شدن همه کارها از جمله جزوه‌نویسی، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که وادار کردن دانشجویان به نوشتن با دست باعث بهبود یادگیری آنها می‌شود.

ریچ اسمیت معاون آموزشی دانشگاه اکستر معتقد است که نوشتن با دست جریان خلاقیت را برای مطالعه دانشگاهی و فعالیت‌های علمی افزایش می‌دهد.

با وجود اینکه فناوری در سال‌های اخیر نسبت به گذشته تاریخ بشر متون بیشتری را نوشته و منتشر کرده است؛ اما هنوز هم متونی که روی سنگ حک شده‌اند یا روی کاغذ نوشته شده‌اند یا به وسیله صفحه کلید ثبت شده‌اند، ارزش بیشتری دارند.

کارشناسان معتقدند که نوشتن برای انسان، نوعی ضبط افکار به صورت فیزیکی برای ارتباط با دیگران است. روشی که انسان‌های نخستین با نقاشی کردن به وسیله گچ در غارها به کار می‌بردند. گچ به مرور تکامل یافت که به مداد و جوهر تبدیل شد. سپس به صفحه کلید تغییر شکل یافت؛ اما همه این اشکال نوشتن متفاوت از ChatGPT است که نیاز به نوشتن را از بین می‌برد و به خلاقیت آسیب می‌زند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که دستخط جریان خلاقیت ضروری برای مطالعه دانشگاهی و فعالیت‌های علمی را افزایش می‌دهد. چرا نیاز بیشتری به دقت در املا دارد و هیچ تصحیح خودکار و متن پیشگویانه‌ای وجود ندارد. نوشتن به زمان، مهارت و تنوع حرکتی بیشتری نیاز دارد.

کلام مکتوب به خودی خود نوعی هنر است. فراتر از خوشنویسی، که به طور خاص برای هنر طراحی شده است، شکل کلام نوشتاری منحصر به نویسنده در آن زمان و مکان است. از لحاظ تاریخی، ما به نامه‌ها، سخنرانی‌ها یا اسناد دست‌نویس نگاه می‌کنیم و شیفته فرآیندهای فکری می‌شویم که از طریق فرآیند ویرایش آشکار می‌شوند، احساس استرس یا تأملی که در نحوه نگارش کلمات وجود دارد، تغییرات سبک در طول زمان با بلوغ و پیری نویسنده‌ها، همه این‌ها سرنخ‌هایی از شخصیت نویسنده دارند.

البته در حوزه آموزش عالی نباید دستخط را فقط به عنوان یک عمل و یک هنر مورد مطالعه قرار داد. بلکه باید به دنبال راهکارهایی برای تولید متون خوب برای بیان واضح افکار باشیم. مشکلی که این روزها دامن‌گیر دانش‌آموزان و دانشجویان است به ناتوانی در نوشتن با دست خلاصه می‌شود. وقتی هم مجبور به نوشتن شوند، در املا با مشکلاتی جدی مواجه می‌شوند.

راهکار این است که ارزش دستخط، هدف استفاده از آن و فوایدی که برای آنها به ارمغان می آورد را به دانشجویان توضیح دهیم.

باید فعالانه به آنها آموزش دهیم که چگونه دست نوشته تولید کنند. حتی ممکن است مجبور شویم تا آنجا پیش برویم که کلاس‌های نویسندگی را معرفی کنیم، زیرا مدارس و کالج‌های آموزش تکمیلی که دانش‌آموزان ما را آماده می‌کنند به طور فزاینده‌ای به سمت استفاده از لپ‌تاپ و دستگاه‌های تبلت می‌روند.

انتهای پیام/