به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ اعتقاد بر این است که سه ترکیب زنجیره بلند حفظ شده در خاک مریخ، بقایای اجزای پری‌بیوتیکی هستند که برای رشد حیات روی زمین لازم است. پری‌بیوتیک‌ها ترکیباتی در غذا هستند که باعث رشد یا فعالیت میکروارگانیسم‌های مفیدی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌شوند. رایج‌ترین محیط اثری که در نظر گرفته می‌شود، دستگاه گوارش است، جایی که پری‌بیوتیک می‌توانند ترکیب ارگانیسم‌ها را در میکروبیوم روده تغییر دهند.

کنجکاوی در ماه مه ۲۰۱۳، حفاری را در منطقه‌ای به نام «خلیج یلونایف» در دهانه گیل آغاز کرد. دانشمندان علاقه‌مند به بررسی این منطقه بودند نه برای آنچه امروز است، بلکه برای آنچه که ممکن است میلیون‌ها سال پیش بوده است. خلیج یلونایف یک نام تصادفی انتخاب نشده بود - ویژگی‌های مناظر خشک و متروک هنوز به یک بستر بزرگ و طولانی تبخیر شده اشاره دارد.

بررسی خاک کنجکاوی، با نام مستعار «کامبرلند»، چندین بار در آزمایشگاه مینی آنالیز نمونه روی مریخ (SAM) آنالیز شده است و مجموعه‌ای از اطلاعات جدید در مورد گذشته سیاره به دست آورده است. به ویژه، غنی از مواد معدنی رسی است که اغلب در آب تشکیل می‌شوند و مقادیر کافی گوگرد برای کمک به حفظ مولکول‌های آلی در آن وجوددارد. کامبرلند همچنین دارای نیترات‌هایی است که برای زندگی سالم حیوانات و گیاهان حیاتی هستند و همچنین متان حاوی نوع خاصی از کربن مرتبط با فرآیندهای بیولوژیکی است.

با این حال، جالب‌ترین تائید قطعی این بود که خلیج یلونایف زمانی میزبان یک دریاچه باستانی بوده است، که بیشتر از این نظریه حمایت می‌کند که مریخ زمانی محل زندگی نوعی زندگی بوده است.

از آن زمان، کارشناسان سال‌ها را صرف بررسی داده‌های به‌دست‌آمده از تجزیه و تحلیل‌های مینی آزمایشگاهی SAM کرده‌اند. در یکی از آزمایش‌های اخیر، تیمی از جمله گلاوین و کارولین فریسینت، اخترزیست‌شناس در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه برای یافتن شواهدی از اسیدهای آمینه در داخل نمونه کامبرلند کار کردند. در حالی که آن زمان آنها را پیدا نکردند، چیز دیگری توجه آنها را جلب کرد: مقادیر کمی از سه مولکول زنجیره کربنی معروف به دکان، آندکان و دودکان. با داشتن ۱۰، ۱۱ و ۱۲ کربن به ترتیب، محققان بر این باورند که این ترکیبات آلی ممکن است قطعات باقی مانده از اسیدهای چرب مورد نیاز برای تشکیل غشای سلولی و سایر عملکردهای بیولوژیکی باشند.

با این حال، این اسیدهای چرب همیشه دلیل قطعی زندگی نیستند. رویدادهای زمین‌شناسی مانند فعل و انفعالات آب و مواد معدنی در دریچه‌های گرمابی نیز می‌توانند مولکول‌های مشابهی تولید کنند. با این حال، طول بسیاری از زنجیره‌های کربنی خاک کامبرلند می‌تواند چیز دیگری را نشان دهد. بسته به مولکول، اسیدهای چرب حیات آلی اغلب دارای زنجیره‌ای از ۱۱-۱۳ اتم کربن هستند، در حالی که اسیدهای چرب غیر بیولوژیکی معمولاً حاوی ۱۲ کربن یا کمتر هستند.

این بدان معنی است که حداقل برخی از مولکول‌های آلی بزرگ که توسط تیم فریسینت شناسایی شده‌اند ممکن است زمانی در حیات آلی وجود داشته باشند. علاوه بر این، این کشف نگرانی‌ها را کاهش می‌دهد که نشانه‌های زیستی مریخ نمی توانند ده‌ها میلیون سال در معرض اکسیداسیون و تشعشع مخرب دوام بیاورند.

فریسینت که نویسنده اصلی آخرین مطالعه نیز بود، در بیانیه‌ای گفت: مطالعه ما ثابت می‌کند که حتی امروز، با تجزیه و تحلیل نمونه‌های مریخ، می‌توانیم نشانه‌های شیمیایی حیات گذشته را در صورت وجود در مریخ شناسایی کنیم.

دانیل گلاوین، یکی از نویسندگان مطالعه و دانشمند ارشد نمونه در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، افزود: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آب مایع برای میلیون‌ها سال و احتمالاً خیلی بیشتر در دهانه گیل وجود داشته است، که به این معنی است که زمان کافی برای ایجاد شیمی حیات در این محیط‌های دهانه-دریاچه‌ای در مریخ وجود داشته است.

زنجیره‌های اسیدهای چرب آلی اغلب بسیار طولانی‌تر از ۱۲ کربن هستند، اما تجهیزات مریخ‌نورد برای شناسایی آنها طراحی نشده است. خوشبختانه، ناسا آماده و مایل به کمک در فصل بعدی اکتشاف مریخ است.

گلاوین گفت: ما آماده‌ایم گام بزرگ بعدی برداریم و نمونه‌های مریخ را به آزمایشگاه‌های خود بیاوریم تا بحث درباره حیات در مریخ حل شود.

انتهای پیام/