به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، زیبایی بی اندازه ی این گل سبب شده که امروزه افراد زیادی از آن به عنوان یک گل زینتی چه در حیاط خانه و چه در گلدان ها استفاده کنند. حال اگر شما هم علاقه‌مند کاشت و پرورش این گل زیبا هستید می توانید با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید چرا که می خواهیم شما را با نحوه ی تکثیر و نگهداری این گل آشنا کنیم.

بیشتر بخوانید

داروهای گیاهی موثر برای درمان عفونت ادراری

نکته قابل توجه در خصوص این‌ گل این است که آن ها از نحوه ی پرورش و تکثیر بسیار آسانی برخوردار است. به گونه ای که کافی است اصول پرورش و تکثیر این گل که در ادامه ی مطلب توضیح داده‌ایم را مطالعه کنید.

اکثر آفتابگردان های زینتی، بومی مناطق غربی آمریکا می باشند اما این نوع گل آفتابگردان، بومی مناطق آفریقا و آسیا است. این گل دارای گلبرگ های درخشان و به رنگ های مختلفی است که از جمله ی آن ها می توان به رنگ های زرد، نارنجی، سفید، صورتی، بنفش و ... اشاره نمود. این گل، هم خانواده ی گل مارگریت و آهار می باشد اما رنگبندی این گل نسبت به گل های کلاسیک، جذاب تر است.

رنگ آفتابگردان های زینتی به قدری جالب و جذاب است که بسیاری از افراد فکر می کردند این گل ها رنگ شده اند و رنگ واقعیشان نیست. نام علمی و گیاه شناسی آفتابگردان ارغوانی، Osteospermum app  می باشد و قطر ساقه های آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر می رسند.

از دیگر ویژگی های این نوع آفتابگردان می توان به نوع گلبرگ های آن اشاره نمود که در دو نوع کم پر و پر پر موجود می باشند. همچنین شعاع گلبرگ های آن، اکثرا به رنگ های زرد و قرمز و ندرتا به رنگ بنفش می باشد. دوره ی گلدهی این گل ها شامل دو دوره است. دوره ی اول از بهار تا اوایل تابستان و دوره ی دوم از اواخر تابستان تا اوایل پاییز می باشد.

البته باید این نکته را یادآوری کنیم که آفتابگردان های آفریقایی در فصول خیلی گرم، گل نمی دهند به همین دلیل بهتر است این گل را به همراه گل های دیگر به صورت ترکیبی بکارید تا در فصول گرم سال و اوج تابستان، زیبایی بصری گلدان و باغچه ی شما حفظ شود.

این نوع آفتابگردان ها داری برگ های بزرگ و زبر و ساقه های محکم و پرزدار هستند. همچنین از ریشه های بسیار عمیقی برخوردار هستند به گونه ای که تا عمق ۳ متری زمین، نفوذ می کنند. این گل ها دارای بذر و دانه به رنگ های سیاه، سفید و خاکستری می باشد.

از دیگر ویژگی های این آفتابگردان می توان گفت که نوع بالغشان به سمت شرق است. در واقع جوانه ها و برگ های آن ها در زمان طلوع خورشید به سمت شرق و در طول روز مدام در حال چرخش هستند و در زمان غروب به سمت غرب برمی گردند. این گیاه در کل دنیا علاوه بر جنبه زیبایی اش از ارزش تجاری بسیار بالایی برخوردار است و از دانه های آن، روغن تهیه می شود.

 نحوه کاشت و تکثیر آفتابگردان ارغوانی چگونه است؟

همان طور که اشاره نمودیم این نوع آفتابگردان ها دارای دانه و بذر می باشند بنابراین رایج ترین روش تکثیر آن ها از طریق بذر است. حال اگر علاقه مند تکثیر آفتابگردان ارغوانی هستید بهتر است طبق مراحل زیر عمل نمایید:

• بهترین زمان برای تکثیر آن ها از طریق بذر، اواسط فصل بهار، می باشد.

• برای کاشت بذرها باید زمین را تا عمق مناسبی، شخم بزنید.

• خاکی که برای کاشت این بذرها استفاده می شود باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشند.

• برای تقویت خاک آن می توانید از کمپوست، خاک برگ و همچنین کودهای پوسیده ی دامی استفاده کنید.

• مناسب ترین عمق برای کاشت این بذرها عمق ۲ تا ۳ سانتی متر است.

• فاصله ی بین بذرها هم باید ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر باشد.

• اما اگر قصد دارید این بذرها را در محیط خانه و یا گلخانه بکارید باید خاکتان شامل خاک برگ و شن باشد.

• بعد از تمام شدن فصل سرما می توانید این بذرها را که دیگر دارای ۴ تا ۶ برگ هستند از فضای بسته خارج و به فضای باز، منتقل کنید.

• حدود ۸ الی ۱۰ هفته از زمان کاشت بذرها تا رویش جوانه ها زمان لازم است.

 شرایط نگهداری و پرورش گل آفتابگردان ارغوانی چگونه است؟

بدون شک تمام گل ها و گیاهان برای رشد و بقای خود نیازمند برخی شرایط خاص هستند که طبیعتا گل های آفتابگردان ارغوانی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. از مهم ترین شرایط نگهداری و پرورش این گل ها می توان به آبیاری، نور، دما و خاک اشاره نمود که در ادامه به تشریح آن ها می پردازیم.

آبیاری آفتابگردان ارغوانی

یکی از مهم ترین شرایط حفظ و نگهداری این گیاهان، آبیاری منظم و کافی است. البته نه اینکه این گل ها برای رشد، فقط به آب نیاز دارند آن ها می توانند تا حدودی خشکی را هم تحمل کنند. این مزیت گل های آفتابگردان ارغوانی به دلیل ریشه های گسترش یافته و عمیق آن ها است که تا عمق ۳ متری زمین نفوذ می کنند و می توانند از رطوبت زمین استفاده کنند.

لذا آبیاری های منظم و کافی فقط برای دوره های اول کشت این گل ها است که به رشد و توسعه ی ریشه های آن کمک می کند. در عوض باید بدانید آبیاری بیش از حد هم برای این گل ها ضرر دارد و سبب می شود بذرهای مرکز گل، بد شکل بگیرند و یا اصلا شکل نگیرند. همچنین اگر خاک این گل ها بیش از حد خیس باشد سبب زرد شدن برگ ها و ریزش آن ها و در نهایت، پژمرده شدن گیاه می شود.

 یکی از مهم ترین شرایط نگهداری این گل ها این است در هر جایی که کاشته می شوند باید از نور خورشید کامل برخوردار باشند. درست است که این گل در برابر سرما از مقاومت بالایی برخوردار است اما برای گل دادن نیاز به گرمای بالای تابستان دارد. این‌گل ها از ریشه های عمیقی برخوردار هستند به همین دلیل، خاک بستر آن ها باید به خوبی شخم زده شوند.

 به طور کلی بهترین بازه ی زمانی برای رشد و گلدهی این گیاهان دمای ۲۱ تا ۲۵ درجه ی سانتی گراد می باشد. البته این گل ها از دمای ۱۷ درجه تا ۳۳ درجه را تحمل و رشد می کنند.

البته در زمان اوج گرما نباید این نکته را فراموش کنید که هر چه دمای هوای بیشتر شد باید دفعات آبیاریتان را هم افزایش دهید. طبیعتا این روش با شروع فصل سرما تغییر می کند. به این صورت که هر چه هوا سردتر شود دفعات آبیاری را کمتر و فواصل آبیاری را بیشتر کنید. چرا که نیاز به آب این گیاه با شروع فصل سرما کاهش می یابد.

 بهترین و مناسب ترین خاک برای این گیاهان، خاک های سبک است مثل خاک های حاوی کود حیوانی که با آبیاری کردن های متعدد، باتلاقی نمی شوند. همچنین از آنجایی که این گل ها در برخی از فصول سال نیاز به آبیاری زیاد دارند باید خاکشان از زهکشی مناسبی برخوردار باشند.

تقویت شدن خاک از دیگر ویژگی های خاک این گیاهان است که شما می توانید از مواد ارگانیکی همچون کود حیوانی و خاک برگ برای تقویت خاک، استفاده نمایید. همچنین برای اینکه این خاک از زهکشی خوبی برخوردار شود می توانید از شن استفاده کنید. در واقعا اگر ۱۰ درصد از خاک این گیاه، شن باشد زهکشی آن تامین می شود.

این گل ها در برابر شوری آب بسیار مقاوم هستند و در خاک های اسیدی خنثی نیز رشد می کنند. یکی از شایع ترین آفت های این گل، کرمی سبز رنگ است که اگر آن را از گیاه جدا کنید قسمتی از برگ گیاه را با خود جدا می کند. برای از بین بردن این آفت می توانید از سم دیازینون استفاده کنید. این سم را طبق دستور  آماده کنید و روی برگ های این گیاه، اسپری نمایید.

اگر مشاهده کردید که برگ این گیاه، سوراخ سوراخ شده است بدانید که برگ ها مورد حمله ی سوسک ها و حلزون ها قرار گرفته اند. برای از بین بردن این آفات نیز می توانید از سم دیازینون استفاده نمایید و برگ ها را با آن اسپری کنید.

اگر برگ این گیاه تغییر کرد و لکه های زرد متمایل به قهوه ای روی آن، پدیدار شد بدانید که این لکه ها یا در اثر آبیاری زیاد و یا در اثر نور مستقیم خورشید ایجاد شده اند. برای رفع این مشکل می توانید از سم های ارگانیک مثل کالیبان استفاده کنید که هیچ خطری برای انسان ها و سایر موجودات زنده ندارند.

اما اگر مشاهده کردید سطح زیرین برگ های این گیاه دارای لکه های قهوه ای تیره است و برگ ها می ریزند بدانید که گیاه شما قارچی شده است. برای رفع این مشکل می توانید از سم های قارچ کش استفاده کنید.

منبع: بیتوته