به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، «نسبت دانشجویان زن به مرد» در کشورهای مختلف نشاندهنده دسترسی زنان به فرصتهای آموزشی، تاثیر تحصیلات دانشگاهی بر یافتن شغل و بالا بودن هزینههای تحصیل در دانشگاههای آن کشور است. به این معنا که هر چه درصد دانشجویان زن بیشتر باشد، نشاندهنده عدالت آموزشی بیشتر برای زنان است. از طرف دیگر، حضور پررنگتر زنان در دانشگاهها ناامیدی مردان در مورد تاثیر تحصیلات دانشگاهی بر یافتن شغل را نشان میدهد.
بررسی ۲۷ کشور آسیایی در سال ۲۰۲۰ نشان میدهد که میانگین نسبت دانشجوی زن به مرد در آسیا ۱.۱۵ درصد است و کشور قطر در بین کشورهای جهان با ۱.۸۶ درصد بیشترین تعداد دانشجویان زن را دارد. بر اساس این بررسی، افغانستان با نسبت ۰.۳۹ درصدی دانشجویان زن در مقایسه با مردان، کمترین تعداد دانشجوی زن را دارد.
ایران؛ رتبه ۲۳ آسیا در نسبت جمعیت دانشجویان زن به مرد
ایران با رتبه ۲۳ در بین کشورهای آسیایی نسبتی ۰.۹۷ درصدی از جمعیت زنان دانشجو نسبت به مردان را دارد. علی باقر طاهری نیا رئیس موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی هم در اظهارات اخیر خود درباره نسبت زنان به مردان در دانشگاههای ایران اعلام کرد که سهم زنان از آموزش عالی در ۴۰ سال گذشته، ۵۶ برابر شده است. طاهری نیا تصریح کرد که جمعیت دانشجویی زنان از سال ۱۳۹۷ هر سال یک درصد افزایش یافته و از ۴۶.۵ درصد به ۴۹ درصد در سال تحصیلی ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ رسیده است.
رئیس موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی همچنین تاکید کرد که رشد جمعیت دانشجویان زن نشاندهنده عدالت آموزشی برای دانشجویان دختر است.
گزارشهای آماری موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی از نسبت دانشجویان دختر و پسر در ایران نشان میدهد که از سال تحصیلی ۱۳۸-۹۰ تا ۱۳۹۸-۹۹ همیشه تعداد دانشجویان مرد بیشتر از دانشجویان زن بوده است. این اختلاف در برخی سالها افزایش داشته و در برخی دیگر کاهش یافته است.
بر اساس اطلاعات نمودار فوق تعداد دانشجویان مرد در سال تحصیلی 1389-90، 2میلیون و 78 هزار نفر بوده است که در سال تحصیلی 1398-99 به یک میلیون و 631 هزار نفر رسیده است. همچنین تعداد دانشجویان زن در سال تحصیلی 1389-90، 2 میلیون و 38 هزار نفر بوده است که در سال تحصیلی 1398-99 به یک میلیون و 544 هزار نفر رسیده است.
انتهای پیام/
نظر شما