به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، مجلات جعلی با اعتبار علم بازی می‌کنند. تایمز در گزارشی که با عنوان «مجلات جعلی اصلا ناشر نیستند» به بررسی مجلاتی می‌پردازد که با سواستفاده از نام استادان مشهور دانشگاه به نشریات خود اعتبار می‌بخشند. نویسنده این گزارش استیو هوخشتات استاد بازنشسته تاریخ در کالج ایلینوی است.
نویسنده در این گزارش با ذکر مثالی بیان می‌کند که؛ اخیرا یک مجله بین‌المللی برای من یک فراخوان مقاله ارسال کرد. نام یکی از استادان مشهور دانشگاه وست‌مینستر به عنوان ویراستار ارشد در این مجله ذکر شده بود. من در تماس با این استاد متوجه شدم که وی هرگز با مجله مذکور ارتباطی نداشته است. به همین دلیل، از مجله پرسیدم چرا نام این استاد را در فهرست خود آورده است؛ اما هیچ پاسخی دریافت نکردم. متاسفانه این نوع تقلب‌های دانشگاهی بسیار رایج هستند.
مجله بین‌المللی دیگری هم در چهار سال گذشته، چهار فراخوان مقاله برای من ارسال کرده و نام یکی از استادان فلسفه دانشگاه نیوهمپشایر به عنوان سردبیر در این مجله ذکر شده بود. این استاد به من گفت که هرگز با این مجله همکاری نداشته است.
این موارد باعث شد که فهرست ویراستاران ۱۰ مجله را بررسی کنم. در این بررسی‌ها فقط یک نفر گفت که مدتی با مجله ارتباط داشته؛ اما هم‌اکنون سال‌هاست که تلاش می‌کند نام خود را حذف کند.
ذیل نام سردبیران خیالی این مجلات، فهرستی ۲۱ نفره از استادان آمریکای شمالی، اروپا، آفریقا و آسیا آمده است. فهرستی که در بیشتر این مجلات تکرار شده و اغلب استادان مذکور اعلام کرده‌اند که هرگز با این مجلات همکاری نداشته‌اند.
چه کسانی در مجلات جعلی، مقاله چاپ می‌کند؟
در این گزارش آمده است که مجلات جعلی اصلا ناشر نیستند. بررسی ۵۸ مقاله در هفت شماره یک مجله جعلی در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که این مقالات از سراسر جهان ارسال شده‌اند؛ اما تعداد بسیار کمی از مقالات متعلق به کشورهای با اقتصاد پیشرفته (کشورهای G۷) یا از موسسات برتر جهان آمده‌اند. اغلب این مقالات کوتاه هستند و بیشتر به یادداشت‌های تحقیقاتی شباهت دارند تا مقالات مجلات معمولی. قواعد زبان انگلیسی در برخی مقالات به درستی رعایت نشده است.
کارشناسان معتقدند که دانشگاه‌ها و مقامات دولتی باید اقدامات نظارتی مناسبی برای محافظت از دانش‌پژوهان در سراسر جهان انجام دهند.
انتهای پیام/
نظر شما