به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، شبکه نمایش خانگی از ابتدای فعالیت خود تا کنون سریال‌های متنوع و گوناگونی را پخش کرده که برخی از آنها خیلی زود فراموش شده، اما برخی دیگر در خاطره‌ها باقی مانده‌اند. سریال آکتور یکی از جدیدترین آثار منتشر شده در پلتفرم فیلیمو به کارگردانی و نویسندگی نیما جاویدی است. نیما جاویدی که پیش از با فیلم‌های سینمایی ملبورن و خصوصا سرخ پوست مطرح شد، اکنون پا به عرصه ساخت سریال گذاشته و مجید مطلبی نیز در کنار او نقش تهیه‌کننده را دارد.
سریال آکتور یکی از جدیدترین سریال‌های شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود که اخیرا منتشر شده و سر و صدای زیادی به پا کرده است. داستان این سریال، درباره زندگی پر فراز و نشیب چند بازیگر مستعد تئاتر است که بعد از پیشنهاد خنده‌داری که به آنها می‌شود زندگی‌شان دستخوش ماجراهایی پیچیده می‌شود.
بسیاری این سریال را از نظر مضامین دراماتیک و به خصوص تکنیک‌های کارگردانی، با فیلم سینمایی «چند میگیری گریه کنی ۲»، به کارگردانی علی توکل نیا مقایسه می‌کنند.
از بازیگران این سریال باید به نوید محمدزاده، احمد مهرانفر، هستی مهدوی‌فر و هومن برق نورد اشاره کنیم. در این مقاله پلازا با معرفی سریال ایرانی آکتور همراه شما هستیم.
زمان پخش سریال آکتور
ژانر سریال ایرانی آکتور درام و خانوادگی است. این اثر در تاریخ ۶ بهمن ماه ۱۴۰۱ در پلتفرم فیلیمو قرار گرفت. مدت زمان سریال آکتور در هر قسمت حدودا یک ساعت طول می‌کشد و این اثر هر پنجشنبه ساعت ۸ صبح منتشر می‌شود.
کارگردان سریال اکتور کیست؟
نیما جاویدی با همان اولین ساخته بلندش (ملبورن) چنان بارقه‌ای از نبوغ و استعداد فیلمسازی از خود نشان داد که علیرغم تمام ضعف‌ها و لکنت‌هایی که در داستانپردازی و کارگردانی فیلم اولش دیده می‌شد، توانست توجه بسیاری از علاقمندان و فعالان سینما را به خود جلب کرده و کاری کند تا بسیاری از سینه‌فیل‌ها و دست اندرکاران سینما، نام او را به حافظه سپرده و او را همچون استعدادی جدید در ذهن خود مرور کنند.
همین که او توانست با دومین ساخته بلندش (سرخپوست) یکی از مقبول‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم‌های چند سال اخیر سینمای ایران را روانه اکران سینماها کند، به این معنی بود که تحلیل اولیه سینما دوستان در برجسته کردن استعداد فیلمسازی او چندان هم بیراه نبوده است.
ترکیب جذاب بازیگران فیلم سرخپوست در کنار داستان پر از تعلیقی که چالش میان عشق و وظیفه را در لوکیشنی محدود به نمایش می‌گذاشت، نام نیما جاویدی را بعنوان فیلمسازی که می‌تواند فاصله همیشگی بین گیشه سینما و منتقدان سخت‌گیر را پر کند، بر سر زبان‌ها انداخت. بازی متفاوت بازیگران سرخپوست که تصویری جدید از مهارت درونی نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار را به نمایش می‌گذاشت، همه از مدیریت و تسلط هوشمندانه کارگردان جوانی خبر می‌داد که به راحتی می‌توان تولید یک سریال سنگین و پر بازیگری چون «آکتور» را هم به او سپرد.
سریال آکتور به‌عنوان یکی از کنجکاوی‌برانگیزترین مجموعه‌های تولیدی شبکه نمایش خانگی با اتکا به لیست عوامل حرفه‌ای و خوش‌نامش از همان ابتدا اشتیاق بسیاری را در میان علاقمندان برای تماشای یک اثر درگیرکننده و جذاب بوجود آورده بود. نیما جاویدی این بار با انتخاب کاراکترهایی که از طریق بازیگری و اجرای نمایش کسب درآمد کرده و روزگار می‌گذرانند، به سراغ نوعی روایت از جنس متادرام (یا به زبان ساده نمایش در نمایش) رفته و در این بین می‌کوشد با برجسته کردن فاصله میان نمایش و واقعیت، تماشاگر را وادار به تعاملی بیشتر با اثر کرده و با به میان آوردن متن نمایش «کارآگاه» نوشته آنتونی شفر، ابعاد گسترده‌تری به درام درونی اثر بخشیده و از طریق تاکیدی که بر روی ساختگی بودن حوادث و اجرای نمایش‌ها دارد، تماشاگر را با نوعی «فراروایت» درگیر کرده تا تجربه‌ای جدید را برای او به ارمغان آورد.
انتهای پیام/
نظر شما