به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، سریال «آبان» که از بهمن ۱۴۰۳ به صورت اختصاصی از پلتفرم تازه تاسیس شیدا پخش شد در همان ابتدای امر و با شروعی کنجکاو برانگیز در ذهن مخاطب توانست موفق ظاهر شده و جزو آن دسته از سریال های نمایش خانگی قرار گیرد که از همان ابتدا کشش لازم را برای جذب بیننده ایجاد کند

این سریال به کارگردانی رضا دادویی و تهیه‌کنندگی مجید مولایی، با حضور بازیگران مطرحی چون شهاب حسینی، لاله مرزبان، امین حیایی، میرسعید مولویان، مینا ساداتی و بهاره کیان‌افشار، توانسته توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند. «آبان» که در ابتدا با نام «پوکر» شناخته می‌شد، داستانی درام و پرتنش را روایت می‌کند که در آن هوش مصنوعی، چالش‌های مالی و روابط انسانی در هم تنیده شده‌اند.

یکی از بحث‌برانگیزترین حواشی این سریال، شباهت داستان سریال به فیلم هالیوودی «پیشنهاد بی‌شرمانه» (Indecent Proposal, ۱۹۹۳) است. منتقدان و مخاطبان در فضای مجازی اشاره کرده‌اند که ایده محوری «آبان»—پیشنهاد یک مرد ثروتمند (شهاب حسینی) به زنی (لاله مرزبان) برای جدایی از همسرش در ازای حمایت مالی—شباهت زیادی به این فیلم دارد. این موضوع باعث شده برخی سریال را به کپی‌برداری متهم کنند، هرچند سازندگان تاکنون واکنشی رسمی به این ادعا نشان نداده‌اند.

اما با وجود همه انتقاداتی که نسبت به این سریال خصوصا در مورد سکانس های قسمت اول آن وجود دارد و همچنین با وجود داستانی تلخ با محوریت خیانت اما داستان غیرتکراری، منسجم و پرجزئیات از جمله نقاط قوت «آبان» به شمار می‌رود.

مدل قصه گویی این سریال با ایجاد ابهام در ذهن مخاطب به طوری که بیننده نتواند قسمت به راحتی قسمت های بعدی را حدس بزند باعث شده شاهد روایتی از سریال «آبان» باشیم که همه اجزا از جمله فیلمنامه، کارگردانی و بازی ها به درستی در کنار یکدیگر چیده شده است.

ریتم خوب، انتخاب شغل برای کاراکترها در داخل فیلم، طراحی لباس و گریم مناسب و از همه مهمتر انتخاب درست و دقیق بازیگران با بازی های به جا و اندازه به طوری که برخلاف بسیاری از سریال های ایرانی با حذف هریک از کاراکترها قصه فیلم دچار مشکل خواهد شد از جمله مواردیست که باعث کشش فیلم و دنبال کردن آن توسط مخاطب شده است و همچنین لحظات کمدی به قدر کفایت (نه کم و نه زیاد) در سریال وجود دارد تا تعادل خوبی با درام و حتی لحظات تراژیک داستان برقرار کند. از طرفی هم شخصیت‌ها نه آنچنان سانتیمانتال و پررنگ و لعابند نه آنچنان بی‌روح و خشک که ارتباط با آن‌ها دشوار باشد.

هرچند مشخص نبودن فعالیت اصلی هلدینگ ثابت، مشخص نبودن نخبگی آبان در چه حوزه‌ای و همچنین نشان ندادن نخبگی آبان در تصویر و نشان دادن نخبگی در دیالوگ، بی اهمیت بودن سرنوشت آلما برای پدر و مادرش و... از جمله نقاط ضعف این سریال است که بهتر بود توجه ویژه تری به آن میشد.

یکی دیگر از مواردی که در خصوص سریال «آبان» میتوان در خصوص آن مطرح که گویا روند فیلم سازی در کشور ما ناخداگاه به این سمت متمایل شده چنان که اگر سریالی این مضامین را نداشته باشد به سمت و سوی شکست متمایل خواهد شد بحث استفاده از سیگار، مشروبات الکلی، خیانت و خشونت بی حد و حصر است که «آبان» از این قضه مستثنی نبوده است.

همچنین از نظر فنی صداگذاری ضعیف در بخش هایی از سریال که بیننده باید برای شنیدن کلمه درست، فیلم را به عقب بزند، گاها صدای زیاد موسیقی متن، و در بعضی از بخش ها دیالوگ های شعاری توی چشم میزند.

در نهایت باید گفت سریال «آبان» با وجود فراز و فرودهایش و همچنین ریتم کند برخی از قسمت ها اما با شیوه درست و دقیق داستان گوی توانسته بیننده را با خود همراه کند و جزو آن دسته از فیلم هایی که با تماشای چند قسمت از آن، از خیر دیدن ادامه اش میگذری نیست و در یک کلام میتوان آبان را در رده فیلم های خوب حساب کرد.

انتهای پیام/