داریوش گلعلیزاده سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیطزیست در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درباره مصرف انرژی در ایران و تبعات محیط زیستی آن گفت: ما رتبه یک شدت مصرف انرژی در دنیا را داریم؛ شدت انرژی به معنای نسبت مصرف انرژی به درآمد ناخالص ملی است. درواقع ما مصرف میکنیم اما ارزش افزوده آن را در اقتصاد نمیبینیم زیرا بخش زیادی از این مصرف در بخش خانگی است که ارزش افزوده کمتری ایجاد میکند. از این گذشته واحدهای صنعتی هم باید بروز شوند.
گسترش ویلاسازیها باعث بروز سیلابهای شدید میشود
سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم ادامه داد: بازیافت به صرفه جویی انرژی کمک میکند. در واقع دنیا به این سمت حرکت میکند که از یک محصول چند بار استفاده کند تا انرژی کمتری صرف تولید آن شود. شدت مصرف انرژی در ایران ۲ برابر میانگین جهانی، ۱۵ برابر کشور ژاپن و ۲ برابر کشور چین است. اینها نگران کننده هستند.
وی با اشاره به مصرف بیرویه پلاستیک در کشور عنوان کرد: ما روز بدون پلاستیک داریم اما اقدامی نمیکنیم. سیاستهای تشویقی برای تولید پلاستیکهای زیست تخریبپذیر نداریم. تنبیه و جریمهای هم برای مصرف بسیار پلاستیک درنظر گرفته نشده است.
گلعلیزاده بیان کرد: هزینه تولید پلاستیک مخرب را باید بالا ببریم و به راحتی این محصولات تولید نشوند. همانطور که ساخت کارخانه در یک کلانشهر باید با پرداخت مالیات باشد تا هم به توزیع عدالت کمک کرده و هم از تمرکز صنعت در یک نقطه جلوگیری کنیم.
وی درخصوص وظیفه نهادها در کنترل مصرف انرژی و لزوم تولید محصولاتی که انرژی کمتری مصرف میکنند، توضیح داد: در قانون اصلاح الگوی مصرف این موارد لحاظ شده که وزارت صمت به سمتی برود که هر محصول غیراستانداری را تولید نکند. در واقع محصولاتی تولید نشوند که مصرف برق و گاز زیادی دارند. ماده ۱۷ قانون هوای پاک به معاینه فنی موتورخانهها میپردازد واز ۲ منظر تولید نکردن گازهای گلخانهای و بهینهسازی مصرف برای شهروندان قابل توجه است.
گلعلیزاده افزود: در واقع شهروند باید بداند که میتواند با استفاده از شرکتهای صلاحیتدار سازمان ملی استاندارد، معاینه فنی موتورخانه منزل خود را انجام دهد و ایرادات آن را رفع کند. با این کار هزینه قبض گازشان و آلودگی کمتر میشود. هدفگذاری اول برای کنترل مصرف انرژی ادارات دولتی بعد ساختمانهای تجاری بزرگ و در نهایت مردم هستند.
سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم با بیان اینکه یکی از عواقب مصرف بسیار انرژی در کشور، بیشتر شدن تبعات خشکسالی است، گفت: در سند چشمانداز ۲۰ ساله کشور یکی از اهداف این است که جامعه ایرانی در سال ۱۴۰۴ به بهرهمندی از محیط زیست رسیده باشد اما ما در این سالها برخلاف این سند حرکت کردهایم. بیتوجهی ما به محیط زیست عواقب بسیاری دارد و یکی از آنها خشک شدن تالابها و طوفانهان گرد و غبار است.
وی افزود: یکی از دلایل گرد و خاک تهران در نیمه اول سال گذشته بیابانهای اطراف و تالاب صالحیه بود که خشک شد. اگر حق آبه تالاب تامین نشود و جلوی شترچرانیها را نگیریم، شاهد آسیبهای متعدد خواهیم بود.
گلعلیزاده تاکید کرد: امیدوارم که معیارهای محیط زیستی در تمامی برنامهها، سیاستگذاری و طرحها لحاظ شود. ما در آستانه تدوین برنامه توسعه هفتم هستیم و فرصت خوبی است که با استفاده از ظرفیت این برنامه پنج ساله بسیاری از مشکلاتمان در حوزه آلودگی هوا، مدیریت پسماند و تغییر اقلیم حل کنیم.
انتهای پیام /
نظر شما