مسعود گنجی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه وامهای دانشجویی هیچ زمانی برای دانشجویان استخدامی وجود نداشته است، اظهار کرد: براساس قانون، این وام به دانشجویان بیبضاعت یا نیازمند باشند. دانشجویانی که شاغل هستند یا بیمه اجباری برای آنها پرداخت میشود، شامل وامهای دانشجویی نمیشود.
نامه جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی به قالیباف
وی درباره وام دانشجویی برای دانشجومعلمان دانشگاههای فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی عنوان کرد: آنها حقوق دریافت میکنند، بنابراین وام به آنها تعلق نمیگیرد. برنامهای برای برقراری وام نیز وجود ندارد.
رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ادامه داد: در حال حاضر تعداد دانشجویان تحت کمیته امداد خمینی(ره) و نیازمند در دانشگاهها زیاد است. ما نمیتوانیم این دانشجویان را نادیده بگیرم و به دانشجویان که حقوق دارند، وام دهیم. اگر زمانی صندوق بودجه ماآزاد در اختیار داشت، به آنها نیز وام تعلق خواهد گرفت.
قیمت غذای دانشجویی بر اساس نرخ مصوب است
وی با بیان اینکه هیچ دانشگاهی هزینهای بیشتر از مبلغ تعیین شده برای غذا از دانشجویان دریافت نمیکند، گفت: تا کنون هیچ گزارشی مبنی بر اینکه دانشگاهی به صورت غیرقانونی نرخ غذا را افزایش نداده است.
گنجی بیان کرد: البته برخی از دانشگاهها امکانات اضافهای را به دانشجویان ارائه میدهند. این امکان وجود دارد که دانشگاهی در کنار غذا دسر نیز به دانشجویان بدهد و در نتیجه قیمت غذا در هر وعده افزایش یابد.
رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اضافه کرد: برای تعیین غذای دانشجویی، حداقل و حداکثری را در نظر گرفتهایم؛ اما اگر دانشگاهی آبمیوه یا نوشابه یا دسر میدهد و قیمت غذا را افزایش میدهد. ما نیز نمیتوانیم به این امر اعتراض کنیم.
وی با بیان اینکه اگر دانشگاهی در تعیین قیمت غذا تخلف کند، دانشجویان به صندوق رفاه دانشجویان اطلاع دهند، گفت: بنده خودم به صورت کاملا سر زده به چند دانشگاه رفتهام و در سالن غذا خوری با دانشجویان غذا خوردم. من ندیدم دانشگاهی هزینه اضافی از دانشجویان بگیرد.
گنجی با اشاره به فعالیت رستورانهای مکمل در دانشگاههای سراسر کشور عنوان کرد: این رستورانها غذا را با کیفیت نسبتا خوب به دانشجویان میدهند. ما نیز نمیتوانیم به دانشجویی اجبار کنیم که در این رستورانها غذا بخورد یا در سلف سرویس غذا بخورد. به این معنا که نمیتوانیم دانشجویان را اجبار کنیم که از غذای آزاد استفاده نکند چراکه اگر ما این رستوران را در دانشگاهها راه اندازی نکنیم، آنها برای تهیه غذا به بیرون دانشگاه میروند.
انتهای پیام/
نظر شما