حسین علیزاده روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز  درباره دلایل روانی میل افراد به خودکشی گفت:  اولین چیزی که موجب خودکشی در فرد می‌شود، نداشتن هیچ تصوری از خط زمانی برای آینده‌اش است؛ خط زمان شامل امید، آرزو، اهداف و انگیزه است که این شرایط در ۲ حالت به وجود می‌آید؛ یا از داشته‌های زیاد است مثلا شخصی که به شدت پولدار است و هرچیزی که بخواهد را به دست می‌آورد و به قدری تجربه دارد که دیگر هیچ تجربه جدیدی باعث شادی‌اش نمی‌شود. اولین باری که روانشناسی ابداع شد، برای افراد پول‌داری بود که به پوچی رسیده بودند و می‌خواستند که خودکشی کنند؛ چرا که معتقد بودند دیگر هیچ چیز نمی‌تواند آن‌هارا خوشحال کند.

کاهش میانگین سن خودکشی در کشور / مسئولان به فکر سلامت جامعه و شادی اجتماعی باشند

وی افزود: دسته بعدی که دچار این مشکل می‌شوند، افراد تثبیت شده در فقر هستند. فقر مالی و عاطفی این‌ افراد را به سمت خودکشی سوق می‌دهد چراکه عزت نفس خود را از دست می‌دهند و با خود تصور می‌کنند که من چیزی بلد نیستم و به هیچ دردی نمی‌خورم و بعد تصمیم به حذف فیزیکی خود می‌گیرند.

علیزاده اظهار کرد: هرکسی برای هرکاری که می‌کند، مفهومی در ذهن دارد اما کسی که تصوری از خط زمانی خود در آینده ندارد، هیچ چیز و هیچ کاری برایش مفهمومی ندارد. دلیل دیگر خودکشی شیوع اختلال دو قطبی است که دو نوع دارد. افراد مبتلا به دوقطبی نوع یک خودکشی‌های ناموفق زیادی دارند و برای خودکشی نکردن خود به دنبال انگیزه می‌گردند اما نوع ۲ مصمم‌تر از نوع یک عمل می‌کند که می‌شود گفت افراد دارای اختلال نوع ۲ که اقدام به خودکشی می‌کنند، بیشترشان موفق بوده‌اند.

روانشناس تصریح کرد: در بحث خود مراقبتی، روش‌های جدیدی مثل تعهد و پذیرش و روان درمانی به ما کمک می‌کند. به تازگی درمانی تحت عنوان شفقت‌ورزی و مهرورزی آمده است که به جای ترحم برای خود، دلسوزی داشته باشیم. این کار باعث خودمراقبتی می‌شود که می‌تواند مراقبت جسمی، مدیریت افکار، احساسات و حتی ذهنی باشد.

وی در پاسخ به این سوال که افراد با دیدن چه علائمی به روانشناس مراجعه کنند، عنوان کرد: هرگاه فردی حال بدی داشت باید به روانشناس مراجعه کند اما به تازگی، گفته می‌شود اگر در عرض هفت روز حال ندارید، از درون اضطراب دارید، انگیزه ندارید و پیشرفت نمی‌کنید، احتمالا دچار افسردگی شده‌اید.

علیزاده گفت: زمانی که شخصی ضعف معنوی و جسمی دارد، حالش بد است، دلش به کاری نمی‌رود، درخودماندگی ریزی دارد (منظور اوتیسم نیست) نمی‌داند چه کند، تحریک پذیری و استرسس بالایی دارد، آن زمان است که اطرافیان به وی پیشنهاد می‌کنند که باید به متخصص مراجعه کند.

انتهای پیام/