به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، موضوع نگران‌کننده دیگر این است که تن به عمل‌های جراحی متعدد می‌دهند. غلامرضا زمانی عضو هیات‌مدیره جامعه جراحان ایران می‌گوید که در حال حاضر تمایل به عمل جراحی زیبایی در بین نوجوانان سنین ۱۴ تا ۱۸ سال که والدین خود را وادار به پذیرش این کار می‌کنند، در حال افزایش است.

بیشتر بخوانید

قدیمی‌ها که از این کارها نمی‌کردند!/ تبعاتی که سرزنش برای نسل زدی‌ها داشت

از جهتی این نسل پدر و مادری دارند که سعی داشته از جامعه سنتی و فضایی که در آن بزرگ شده، فاصله بگیرد و فرزند خود را با آزادی عمل بیشتری تربیت کند اما گاهی در این سبک تربیتی به افراط رسیده و با ترس از اینکه در نگاه فرزندش، پدر و مادر خوبی به نظر نرسد، اجازه داده تا وی در آرایش و کارهای مختلف حوزه زیبایی افراط کند. غافل از اینکه انجام کارهای مانند کاشت ناخن، رنگ مو، تتو و عمل‌های جراحی در سن کم، می‌تواند برای سلامتی نوجوان مضر باشد.

در این میان نمی‌توان از نقش رسانه غافل شد. مطالعه‌ای که مرکز افکارسنجی ایسپا انجام داده، نشان می‌دهد که ۸۸ درصد از نسل زدی‌ها در روز وقت خود را در اینستاگرام می‌گذرانند و در این فضا هم با بلاگرهایی رو به رو هستیم که در رقابت با یک‌دیگر مدام در تلاش برای زیباتر شدن هستند. در مقابل اگر نوجوان یاد نگرفته باشد که چطور از رسانه استفاده کند، با تماشای روزانه این افراد، تحت تاثیر قرار گرفته و به مرور استانداردهای ذهنی او درباره زیبایی تغییر می‌کند. اگر هم ظاهرش شبیه استانداردهایی که در ذهن خود ساخته، نباشد، یا منزوی و گوشه‌گیر می‌شود یا به سمت تغییر چهره خود برای زیباتر شدن می‌رود.

توجه ویژه این نسل به اینستاگرام هم باعث شده تا پای صنعت زیبایی به این عرصه باز شود و تبلیغات گسترده‌ای برای جذب این طیف سنی انجام دهند؛ چراکه نوجوان به دلیل هیجانات بالایی که دارد در تصمیم‌گیری هم شتاب‌زده‌تر از بزرگسالان عمل کرده و راحتتر تحت تاثیر تبلیغات قرار می‌گیرد.

علاوه بر این در گذشته محدودیت‌هایی برای استفاده از لوازم آرایش و انجام کارهای مختلف آرایشی در مدارس وجود داشت اما امروز مدارس غیرانتفاعی برای اینکه به ظاهر آزادی عمل بیشتری به دانش‌آموزان بدهند و شاید هم برای اینکه مشتری‌های دست به نقد خود را از دست ندهند، محدودیتی برای دانش‌آموز در نظر نمی‌گیرند و اجازه می‌دهند که مثلا کاشت مژه، ناخن و آرایش را انجام دهد.

سمیرا افتخاری روانشناس و استاد دانشگاه با اشاره به نقش مهم رسانه در شکل‌گیری الگوهای ذهنی نوجوان به ایسکانیوز گفت: براساس تحقیقات صورت گرفته، نقش رسانه‌ها به هیچ وجه قابل انکار نیست و باتوجه به نظریه یادگیری مشاهده‌ای، ما بر اساس مشاهدات و رفتارهایی که از افراد می‌بینیم الگوبرداری می‌کنیم و رفتارهای آنان را تکرار می‌کنیم.

وی افزود: موضوع بعدی از دیدگاه روانشناختی، بحث توجه و شرطی‌سازی است که درواقع تایید گرفتن و توجه سایرین باعث افزایش مصرف لوازم آرایشی در کشور ما شده است. اینجا بحث ایجاد طرحواره‌ها و شاکله‌های ذهنی هر فرد در زندگی مطرح است؛ برای نمونه یکی از این طرحواره‌ها که در سنین کودکی و نوجوانی در افراد ایجاد می‌شود، طرحواره نقص و شرم نام دارد. در واقع احساس نیاز به ارزشمند و کامل بودن باید در سنین مذکور به صورت کامل و سالم پاسخ بگیرد و اگر این اتفاق نیافتد، فرد در بزرگسالی یا نوجوانی به دنبال دریافت این احساس است و به نوعی دنبال سرپوش گذاشتن بر نقص و شرم خود می‌گردد. یکی از این سرپوش‌ها درجنس بانوان آرایش کردن است و بر روی ویژگی‌های ناقص خود مثل نازیبا بودن از این طریق سرپوش می‌گذارند.

افتخاری بیان کرد: بخش اولیه‌ای که ما می‌توانیم به عنوان یک درمانگر و روانشناس کمک کننده باشیم، بخش پیشگیری است که شامل آموزش فرزندپروری‌ برای والدین می‌شود تا بتوانند کودکانشان را به نوعی تربیت کنند که به نیاز ارزشمندی آن‌ها پاسخ مناسب داده شود؛ یعنی والدین باید فرزندانی را تربیت کنند که احساس کافی بودن داشته باشند.

درمانگر تاکید کرد: کودکان نباید با عبارت‌هایی مثل تو چقدر زیبایی، چه لباس قشنگی پوشیدی، چه موهای زیبایی داری وغیره مورد نوازش کلامی ما قرار بگیرند. این نوازش کلامی ما باید به شیوه‌ای باشد که توانمندی‌های آن کودک را مورد توجه قرار بدهد. جمله‌هایی همچون چقدر خوشحالم که تو را می‌بینیم، تو چقدر با ارزش هستی، تو چقدر دوست داشتنی هستی وغیره جملات مناسبی هستند. حتی نباید کودک را باهوش خطاب کنیم.

وی افزود: یکی دیگر از مسائلی که در این سنین بسیار اهمیت دارد، مقایسه نکردن ظاهر کودکان با یکدیگر است. اینکه من به عنوان یک بزرگسال، زیبایی‌های ظاهری یک کودک را به صورت غیرمستقیم در یک گروه با دیگران مقایسه کنم، قطعا نتیجه‌ای غیر از تغییر باقی کودکان و تلاش آن‌ها برای رسیدن به شرایط کودک مورد تحسین ظاهری واقع شده را نخواهد داشت. در واقع فرد این نقص و شرم را از کودکی در ذهن خود دارد و چه بسا از کودکی بخواهد با ویژگی‌های یک کودک پرخاشگر یا حسود جلوه کند و در بزرگسالی با ویژگی‌هایی مبنی بر تلاش برای تغییر چهره و نزدیک شدن به اینکه از طریق ظاهرش بخواهد توجه لازم را بگیرد نمود پیدا کند.

افتخاری به تلاش فرد برای تفاوت داشتن با خانواده پرداخت و گفت: دیگر علت‌ها هم علت‌هایی مبنی بر این مسئله است که فرد تلاش می‌کند از والدین سنتی خود فاصله بگیرد و می‌خواهد رفتارهای متفاوت و جدیدی نسبت به والد خود داشته باشد و در ظاهرهم می‌خواهد زشتی‌های ظاهری‌اش را بپوشاند پس به سمت انجام کارهای مختلف در حوزه زیبایی می‌رود.

بخش مهمی از این رفتارها ناشی از قرار گرفتن در فضایی رقابتی است. رقابت برای زیباتر بودن، مورد پسند همسالان قرار گرفتن که برخی کارشناسان معتقدند این موضوع ریشه تربیتی داشته و از رفتار والدین در افتخار کردن به ویژگی ظاهری فرزندان خود نشات می‌گیرد. حریرچی جامعه‌شناس درخصوص ریشه این فخرفروشی‌ها به ایسکانیوز گفت: فخرفروشی وقتی زیاد می‌شود که خریدار داشته باشد. شرایط جامعه طوری است که دیگر سادگی را نمی‌پذیرد و آدم‌ها تلاش می‌کنند تا در این نمایش بیشتر به چشم بیایند. در این شرایط افراد آنچه دارند را برای فخرفروشی به نمایش می‌گذارند. «پز دادن» در گذشته فعلی منفی بود اما امروز آدم‌ها تلاش دارند تا خود را فردی فرهیخته، باهوش، خوش چهره و کامل نشان دهند.

حریرچی ادامه داد: نسلی که از ۱۵ سالگی علاقه‌مند به رانندگی با ماشین‌های گران قیمت است و می‌بیند که برخی پدر و مادرها همه توقعات فرزندان را برآورده می‌کنند، اگر به خواسته‌هایش نرسد، تحقیر می‌شود. عده‌ای با تکیه بر ثروت، فخرفروشی کرده و در مقابل دیگرانی که احساس نیاز می‌کنند اما به خواسته‌ها نمی‌رسند، تحقیر می‌شوند.

جامعه‌شناش توضیح داد: علاوه بر این آموزش‌های مدارس ما هم فردگرایانه و رقابتی هستند. ما بر خواندن نوشتن تمرکز کرده‌ایم اما آنچه بیش از همه بر آموزش تاثیر می‌گذارد، کار گروهی است. در فعالیت گروهی بچه‌ها یاد می‌گیرند که چگونه باهم کار کرده و مقابل هم نباشند. بچه‌ها یاد می‌گیرند که وقتی وارد جامعه شدند، با علاقه کار و فعالیت کنند اما امروز افراد با اکراه کار می‌کنند.

به گزارش ایسکانیوز، سیستم آموزشی رقابتی، افراط خانواده‌ها در توجه به ویژگی ظاهری فرزند خود، ظهور بلاگرهایی که برای پیروز شدن در رقابت «چه کسی زیباتر است؟» هزینه می‌کنند، دست به دست هم داده تا نوجوان نسل زدی امروز به سمت انجام کارهایی برود که می‌تواند سلامت او را به خطر بیاندازد. در کنار این موضوع نهادهای مسئول هم کاری برای آموزش درست خانواده‌ها انجام نداده‌اند و رسانه هم به قدری از نوجوان امروز دور است که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، ۴۱ درصد نسل زدی‌ها اصلا تلویزیون نمی‌بینند. البته مراقبت از نوجوان به معنای سختگیری افراطی نیست و مشکل بیشتر ناشی از ناآگاهی است و نوجوان باید به این آگاهی برسد که انجام فعالیت‌های مختلف در حوزه زیبایی از سن کم برای او خطراتی دارد و علاوه بر این به این باور برسد که برای زیبا بودن لزوما نباید شبیه دیگران باشد.

انتهای پیام /