سید نصرالله ابراهیمی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در خصوص علل رد شدن مقالات علمی ایرانیان در فضای بین‌الملل اظهار کرد: مقالات علمی بین‌المللی که پژوهشگران و استادان ایرانی می‌نویسند، گاهی پذیرفته و گاهی رد می‌شوند، پس نمی‌توان ادعا کرد که تمامی مقالات ایرانی رد می‌شوند.
وی با اشاره به دلایل بالا بودن آمار رد شدن مقالات علمی ایران گفت: اولین دلیل رد شدن مقالات، پایین بودن سطح علمی مقالات است که دراین صورت باید سطح مقالات علمی به خصوص در فضای بین‌الملل را بالا برده و دانش خود را در خصوص کاربردی بودن عنوان پژوهش و سواد زبان مقاله ارتقا دهیم. این موارد از جمله مشکلاتی هستند که دانشمندان و مقالات ایرانی در فضای بین‌الملل با آن مواجه هستند.
بیشتر بخوانید:
مقالات پژوهشگران ایرانی به دلایل سیاسی رد می‌شود
وی افزود: دومین دلیل بحث سیاست و حساسیت‌هایی است که کشورهای خارجی نسبت به مقالات دانشمندان ایرانی دارند و نمی‌توانند اجازه دهند مقالات، نام ایران و یا دانشمندان ایرانی در مجله‌ها منتشر شود؛ چراکه این موضوع باعث می‌شود سطح واقعی علمی ایران در جهان منعکس شود. به همین دلیل، این کشورها انتشار مقالات ایرانی را رد می‌کنند، در برخی موارد سردبیر مجله از پذیرش مقاله خودداری می‌کند که این مربوط به مسائل سیاسی و تحریم‌ها است.
ابراهیمی با اشاره به هزینه‌های چاپ مقاله عنوان کرد: . وقتی فردی بخواهد مقاله‌اش را در جایی چاپ کند، باید پرداخت‌هایی انجام دهد که در ایران به دلیل تحریم‌های بانکی و مشکلاتی که در انتقال پول وجود دارد؛ این امر امکان پذیر نیست. این موضوع نیز یکی از دلایل رد شدن مقالات علمی ایرانی در سطح جهان است.
وی افزود: علاوه بر موارد فوق، آشنایی نداشتن دانشمندان و مقاله نویسان ایرانی با فضای کاربردی و زبان مقاله، از جمله دلایل پذیرفته نشدن این مقالات است.
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران اظهار کرد: شاید بحث تقلب در مقالات علمی در گذشته رایج بود اما در حال حاضر نرم‌افزارهایی وجود دارند که مشابه‌یابی می‌کنند و از کپی کردن جلوگیری می‌کنند. به همین دلیل تقلب در مقالات علمی مشکل حادی نیست و قطعا کسی که مقاله بین‌المللی ارائه می‌دهد با حساسیت‌هایی که نسبت به مقالات وجود دارد، آشنایی دارد، پس هرگز با کپی کردن باعث رد شدن مقاله خودش نمی‌شود.
وی افزود: ممکن است عارضه‌ای ایجاد شود و شخص از مقالات فارسی که در مجلات ایرانی چاپ و در فضای بین‌الملل ثبت نشده‌اند، کپی کند. در این صورت هم چون مجلات خارجی به مقالات فارسی دسترسی زیادی ندارند، نمی‌توانند درست تصمیم بگیرند و یا ارزیابی کنند که این مقاله کپی است.
ابراهیمی در خصوص آسیب منتشر نشدن مقالات علمی گفت: چاپ نشدن این مقالات باعث می‌شود رتبه و رنکینگ علمی ما از سطح واقعی خودش پایین‌تر بیاید در حالی که سطح علمی کشور ما در جهان بسیار بالا است و این موضوع باید از طریق پذیرفته شدن مقالات در سطح جهان منعکس شود.
استاد دانشگاه اظهار کرد: با رعایت استانداردهای مجله، رعایت صحت و سلامت منابع، کاربردی بودن عنوان پژوهشی، خروجی مقاله و چاپ مقاله در مجلات معتبر می‌توان کاری کرد مقاله مورد توجه بیشتری قرار بگیرد و منتشر شود. البته گاهی ممکن است مقاله خیلی خوب باشد و مقاله نویس تمامی استاندارها را رعایت کرده باشد اما به دلیل مسائل سیاسی، آن مقاله به بهانه‌های مختلف رد شود.
انتهای پیام/
نظر شما