به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، افزایش بی‌حدومرز قدرت هوش مصنوعی می‌تواند به تضعیف یا جایگزینی انسان منجر شود. به همین دلیل، ایجاد تعادل بین قدرت هوش مصنوعی و تحقق یادگیری واقعی یکی از اولویت‌های آموزش عالی در سال‌های اخیر است. ۷۰۰ رئیس دانشگاه از حدود ۵۰ کشور جهان با شرکت در کنفرانس هوش مصنوعی انجمن بین‌المللی روسای دانشگاه (IAUP) به بررسی راهکارهایی برای برقراری این تعادل پرداختند. در این کنفرانس از روسای دانشگاه‌ها خواسته شد اطمینان حاصل کنند که آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی، انسان‌محور باشد. همچنین هوش مصنوعی باید یادگیری را بدون تضعیف تلاش‌های فکری افزایش دهد.

اخلاق در هوش مصنوعی یکی از موضوعات مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اگر مقررات مناسبی بر استفاده از هوش مصنوعی تعریف نشده باشه، هوش مصنوعی می‌تواند تعصبات را در سیستم آموزشی عمیق‌تر کند. برای مثال، رتبه‌بندی دانشگاه یا برتری مردان در کسب جایزه نوبل (فقط ۱۰ درصد از برندگان جایزه نوبل زن هستند) می‌تواند در الگوریتم هوش مصنوعی سوگیری ایجاد کند و گروه‌های اقلیت را بیشتر به حاشیه ببرد. راهکار این است که دانشگاه‌ها بر توزیع عادلانه مزایای هوش مصنوعی به خصوص برای دانشجویان کم‌درآمد تمرکز کنند.

کارشناسان معتقدند که هوش مصنوعی برخی از وظایف وقت‌گیر یا تکراری را کاهش داده است. در این راستا، آموزش عالی باید اطمینان حاصل کند که دانشجویان فعالانه درگیر آموزش شوند و مهارت‌های اساسی مانند تفکر انتقادی و حله مسئله را توسعه دهند. انسان‌محور بودن یکی دیگر از اصول پیشنهاد شده از سوی روسای دانشگاه‌ها است. منظور از انسان‌محور بودن هوش مصنوعی این است که فناوری نباید انسان را تضعیف کند یا جایگزین تلاش‌های فکری وی شود، بلکه فقط باید برای افزایش تجارب یادگیری به کار گرفته شود.

یادگیری تطبیقی مبتنی بر نیازها فردی هر دانشجو

یادگیری تطبیقی به عنوان یک روش آموزشی نوآورانه، از دستورالعمل‌های داده‌محور برای تنظیم و تطبیق تجربیات یادگیری با نیازهای فردی هر دانشجو استفاده می‌کند. کی جونگ لی رئیس دانشگاه هانیانگ در کره جنوبی، به پذیرش دانشگاه خود از یک پلتفرم «پرورش، آموزش و مشاوره» مبتنی بر هوش مصنوعی اشاره کرد که با پشتیبانی ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته، دانشجویان را رصد می‌کند تا تشخیص دهد چه زمانی دانشجویان در حال مبارزه هستند؛ اما هر زمان که دانشجویی با مشکل مواجه شود، امکان مداخله به موقع را فراهم می‌کند.

لی افزود: در طول سخنرانی‌های آنلاین، دانشجویان می‌توانند برای نشان دادن مشکلات، روی دکمه قرمز کلیک کنند و متعاقباً هوش مصنوعی محتوای سفارشی‌سازی شده را برای رسیدگی به آن چالش‌های خاص ارائه می‌کند. وی همچنین بر نیاز به تعادل بین اتوماسیون و تعامل معنادار انسانی تأکید کرد، در حالی که اطمینان حاصل شود که نظارت با احترام به حریم خصوصی انجام می‌شود و منجر به مشارکت واقعی دانش آموزان برای افزایش یادگیری آنها می‌شود.

در مقابل، برنت وایت مدیر ارشد جهانی دانشگاه هاوایی در مانوآ، رویکرد رادیکال‌تری را پیشنهاد کرد که در آن دانشگاه‌ها به سادگی استادان هوش مصنوعی را در حوزه‌ها و ساختارهای موجود ترکیب نمی‌کنند. وی گفت: «چنین فزاینده‌ای انجام نخواهد داد. در عوض، ما باید یک دانشگاه جدید مبتنی بر هوش مصنوعی، فارغ از ساختارها و محدودیت‌های موجود را تصور کنیم.»

استادان باید بر اساس هوش مصنوعی نقش خود را دوباره تعریف کنند

وایت توضیح داد که اعضای هیئت علمی ممکن است مجبور شوند نقش خود را دوباره تعریف کنند تا به جای ارائه مستقیم دوره، بر نظارت بیشتر بر برنامه‌های هوش مصنوعی تمرکز کنند تا از صداقت اطمینان حاصل کنند، در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند به‌عنوان مربی اصلی به طور کامل جایگزین انسان شود

وایت معتقد است که تأثیر این رویکرد ممکن است دموکراتیک کردن آموزش در مقیاس جهانی باشد. این شاید قانع‌کننده‌ترین استدلال برای یک دانشگاه مجهز به هوش مصنوعی باشد – پتانسیل کاهش چشمگیر هزینه‌های یک آموزش با کیفیت بالا.

انتهای پیام/