به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، زمانی که برای درمان بیماری به پزشک مراجعه می کنیم ، پزشک با تجویز دارو دستورالعمل هایی برای مصرف دارو به ما ارائه می کند مثلا این قرص را با غذا میل کنید ، این را با معده خالی و این را بعد از غذا... . آیا در بعضی موارد چنین دستورالعمل هایی را شنیده اید؟ اگر چه این دستورالعمل ها تکراری هستند اما پزشکان دلایل زیادی برای این توصیه ها دارند . با خواندن این بخش روش های مختلف ارتباط دارو با بدن و حقیقت هشدار های تاکیدی پزشکان را دریابید.

بیشتر بخوانید:

عوارض و علامت مصرف زیاد انواع دارو

رمزگشایی تداخلات دارویی

مصرف برخی غذاها و مایعات می تواند باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در بدن شود . سیستم بدنی شما این " مواد خارجی " را شناسایی و تجزیه و تحلیل کرده و اقدامات فرار با همان عمل را آماده می کند. جریان خون به روده افزایش میابد ، اسید ها به صورت صفرا (زردآب) آزاد می شوند و روده خود را با تغییرات اسیدیته آماده می کند.

دارو ها نیز به همین سمت هدایت می شوند و هر کدام به طور متفاوتی تداخل می کنند بنابراین دلیل اصلی انتخاب آن ها قبل و بعد از غذا ، پیش بینی چگونگی تعامل این مواد شیمیایی با دستگاه گوارش است زیرا تداخلات نامطلوب موادغذایی با دارو می تواند به جذب مواد شیمیایی موجود در دارو کمک کند یا مانع آن شود.

چرا باید برخی داروها را همراه غذا بخوریم؟

برخی از دارو ها عوارضی مانند :تحریک معده ، سوهاضمه ، زخم یا التهاب را به همراه دارند. مصرف این داروها به همراه غذا این اثرات ناخوشایند را کاهش می دهد . لازم نیست یک وعده غذایی کامل مصرف کنید زیرا میان وعده های سبک مانند بیسکوییت یا ساندویچ کافی است .

در مورد دارو های خوراکی دیابت نیز این امر صدق می کند تا از قند خون بسیار پایین ( هیپوگلیسمی ) پیشگیری شود . مکمل های آنزیمی برای پانکراتیت مزمن نیز باید همراه غذا مصرف شوند تا به بدن در پردازش وعده غذایی کمک کند .

معمولا آنتی اسید ها و دارو های ضدالتهابی غیر استروئیدی نیز توصیه می شود تا همراه وعده غذایی یا میان وعده مصرف شوند. دارو های ضدالتهابی غیراستروئیدی از تولید پروستاگلاندین ها و مواد شیمیایی که درد و التهاب را تقویت می کنند پیشگیری می کند اما همچنین از معده در برابر اسید روده محافظت خواهد کرد . گروهی از دارو های دیابت به نام " سولفیل اوره " نیز توصیه می شود همراه با وعده غذایی مصرف شوند تا خطر قند خون پایین کاهش یابد.

مصرف این دارو ها بعد از غذا می تواند به کاهش عوارض جانبی شدید مرتبط با معده کمک کند. همچنین همانند ژل های ضد قارچ یا دارو های مایع ، برفک یا زخم دهان که احتمال بلع یا شستشو آن ها وجود دارد ،جذب خون نمی شوند. انتی بیوتیک ها و دارو های اچ.آی.وی در این گروه قرار دارند.

اگر در زمان مصرف دارو غذا در دسترس نبود چه کنیم؟

اگر فرد در زمان مصرف دارویی که باید با معده پر خورده شود، خوردنی یا غذایی در دسترس نداشته باشد و مجبور باشد دارو را مصرف کند، حتما باید دارو را با دو لیوان آب بنوشد تا باعث آسیب به مری و عوارض گوارشی و کلیوی نشوند.

مسکن ها را با معده پر بخورید

بیشتر داروهای خوراکی یا در معده باز می شوند یا به دلیل داشتن پوشش در روده فعال می شوند. بیشتر ضددردها همچون ایبوپروفن، مفنامیک اسید و دیکلوفناک چون در معده باز می شوند

بنابراین معده درد را در برخی افراد تشدید می کنند، بنابراین باید با معده پرمصرف شوند.

آیا می توان داروها را با شیر، آبمیوه یا چای خورد؟

نوشیدنی هایی مانند چای ، قهوه ، شیر و آب میوه نیز می توانند بر نحوه عملکرد برخی از داروها در بدن تاثیر بگذارند .

برای جذب بهتر برخی داروها می توانید با تجویز پزشک آنها را با نوشیدنی های مختلف بخورید مثلا مصرف مکمل آهن به همراه آبمیوه که حاوی ویتامین C است به جذب بهتر دارو کمک می کند.

حتی گاهی می توان کپسول های ایتراکونازول ( درمان برخی از عفونت های قارچی) همراه غذا و در بعضی موارد نوشیدنی های اسیدی مانند نوشابه مصرف نمود زیرا این دارو برای جذب ، نیاز به یک محیط اسیدی دارد .

خوردن دارو با آبمیوه

در طی ۲ ساعت از مصرف آنتی بیوتیک ها مانند سیپروفلوکساسین یا نورفلوکساسین باید از مصرف لبنیات خودداری شود و می توان آن ها را در زمان های دیگر مصرف کرد .

مصرف آنتی بیوتیک ها و مکمل های آهن، روی و کلسیم با چای سبب کاهش قدرت جذب و اثر دارو می شود.

مصرف مسکن های حاوی کافئین مانند نوافن به همراه چای و قهوه می تواند اثرات کافئین دارو را تشدید کند.