به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، رسانه‌های اجتماعی در سال‌های اخیر به یکی از اصلی‌ترین منابع اشتراک‌گذاری دستاوردهای افراد از جمله مقالات علمی است. محققان از این طریق می‌توانند با جامعه بزرگی از مخاطبان ارتباط تحقیقاتی برقرار کنند. مراکز علمی هم دانشگاهیان را تشویق می‌کنند که نمایه شخصی داشته و پژوهش‌های خود را در صفحات فضای مجازی منتشر کنند.
با وجود این که حضور در رسانه‌های اجتماعی فرصت دیده شدن را برای دانشگاهیان فراهم می‌کند، این دیده شدن بدون چالش نیست. نفرت دیجیتالی یکی از آفت‌های فعالیت در فضای مجازی است.
تاکنون پژوهش‌های بسیاری در مورد تاثیر نفرت دیجیتالی در حوزه‌های مختلف انجام شده؛ آثار منفی این موضوع بر جامعه دانشگاهی مغفول مانده است. نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که ۷۴ درصد از دانشگاهیان در نتیجه اشتراک‌گذاری تحقیقات به صورت عمومی آسیب‌های آنلاین را تجربه کرده‌اند. به عبارت دیگر، دیده شدن دانشگاهیان را در معرض انواع زن‌ستیزی آنلاین، نژادپرستی و بیگانه‌هراسی قرار می‌دهد.
این پژوهش مبتنی بر یک نظرسنجی از ۸۵ پاسخ و ۱۳ مصاحبه عمیق از محققان رشته‌های مختلف دانشگاه‌های انگلستان است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نفرت دیجیتال نه تنها بر شغل دانشگاهیان تاثیر می‌گذارد، بلکه باعث ایجاد آسیب به زندگی شخصی این افراد می‌شود.
دانشگاهیان برای مقاله با نفرت دیجیتال آماده نمی‌شوند
همه پاسخ دهندگان در نظرسنجی گفتند که در مورد نحوه برخورد با واکنش های آنلاین آموزش نمی بینند، و ۹۰ درصد گفتند که موسسه آنها کارکنان خود را برای خطرات و چالش‌های داشتن یک نمایه عمومی آماده نمی‌کند.
کارشناسان معتقدند که اگر از کسانی که در این فرایند در معرض آسیب هستند، محافظت نشود، اشتراک دانش عمومی با چالش مواجه می‌شود. در این پژوهش از دانشگاه‌ها خواسته شده است که پس از یک سال مشکلات مداوم در رسانه‌های اجتماعی، برای کمک به دانشگاهیان که مورد سوءاستفاده آنلاین «تکان‌دهنده» قرار می‌گیرند، فعال‌تر عمل کنند.
برخی از مصاحبه‌های این پژوهش در ادامه می‌یابد. برای مثال ماه گذشته یکی از دانشگاهیان دانشگاه کمبریج پس از انتشار عکسی از خود با پایان نامه دکترا، تهدید به تجاوز جنسی شد. هانا یلین دانشجوی رسانه و فرهنگ در دانشگاه آکسفورد بروکس نویسنده مقاله تاثیر نفرت دیجیتال بر دانشگاهیان است که پس از انتشار مقاله‌اش در مورد فمینیسم مگان مارکل در سال ۲۰۱۸، پیام‌هایی بسیار ناخوشایند دریافت کرد. این پژوهش در ژورنال New Formations منتشر شد.
برخی از نتایج تکان‌دهنده این مطالعه شامل تهدید به تجاوز و مرگ برای دانشگاهیان و خانواده‌های آنها، تعدادی از توییتر، نامه‌های توهین‌آمیز، شنود تلفن، هک، تعقیب کردن. درخواست استعفا و آزار و اذیت هدفمند در محل کار و اطراف منازل دانشگاهیان است.
در این مقاله آمده است که دانشگاهیان به‌عنوان بخشی از کار روزانه‌شان به سمت تجربیات افراطی و آسیب‌زا سوق داده می‌شوند؛ اما این تجربیات توسط کارفرمایانشان تایید نمی‌شود.
دکتر یلین معتقد است که اگر به گروهی تعلق داشته باشید که قبلاً نژادپرستی یا زن‌ستیزی در آنها رایج بوده، هزینه بیشتری را پرداخت خواهید کرد. وی بر این باور است که اگر دانشگاهیان نتوانند به طور ایمن در رسانه‌های اجتماعی شرکت کنند، ضرر قابل توجهی متوجه دانش عمومی خواهد شد. به همین دلیل لازم است دانشگاه‌ها برنامه جدی برای مطالعات و اقدام در این زمینه داشته باشند، در غیر این صورت آن حوزه فقط کنترل نشده باقی می‌ماند و اطلاعات غلط افزایش می‌یابد.
یلین گفت که زمانی که همه چیز به خوبی پیش می‌رود، دانشگاه‌ها سود می‌برند و در صورت بد شدن شرایط، ضررهای خود را کاهش می‌دهند. دانشگاهیان در این شرایط گزارش دادند که در آن مرحله واقعاً احساس عدم حمایت کردند.
این مقاله خواستار آن است که با نفرت دیجیتالی مانند سایر نگرانی‌های مربوط به سلامت و ایمنی در محل کار، با سیاست‌ها، پروتکل‌ها و خدمات پشتیبانی کاملاً منابع، قبل از بروز مشکلات جدی برخورد شود. همچنین از موسسات می‌خواهد برای درک ریسک‌های مختلف مشارکت عمومی و شناخت الزامات زمان‌بر در مورد کسانی که احتمالاً تحت تأثیر نفرت دیجیتال قرار می‌گیرند، آموزش‌هایی را برای همه کارکنان ارائه دهند.
انتهای پیام/
نظر شما