به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از کرمان؛ در میانه مسیر پیاده‌روی اربعین کاروانی نمادین با شترها و کجاوه جامه‌هایی برگرفته از پوشش اهل‌بیت (ع) بازتابی زنده از حرکت تاریخی کاروان عاشورا را به تصویر کشید. این قافله که به صورت نمادین بازسازی شده بود یادآور لحظات تلخ اسارت خاندان امام حسین علیه‌السلام پس از واقعه عاشورا بود؛ لحظاتی که قرن‌ها پیش در همین مسیر رقم خورده و امروز بار دیگر در میان زائران اربعین جان گرفته بود. شترهایی که آرام دل جمعیت را می‌شکافت و نگاه‌های محزون زائران با چشمانی اشک‌بار قافله را همراهی می‌کرد.

برخی آرام ذکر یا حسین و یا زینب بر لب داشتند و برخی دیگر در سکوت تنها نظاره‌گر بودند و عده‌ای قدم به قدم با قافله همراه شدند و بغضی مشترک در گلوی جمعیت نشست. مرد و زن و پیر و جوان گویی همه با این قافله همراهی می‌کردند و دل‌هایشان را به آن قافله‌ای می‌بستند که صبورانه آرام و مظلوم این مسیر را می‌پیمود. این فقط یک نمایش نبود؛ روایتی زنده از مظلومیت اسارت دلدادگی و صبر بود.

برای یک تعزیه‌خوان که سال‌ها عمر خود را در این لباس گذرانده بود این قافله معنایی فراتر داشت. او این بار روی صحنه نبود بلکه در دل ماجرا بود. با دیدن این قافله به یک هفته قبل و به روستای ده‌زیار بازگشت جایی که در ایام شهادت حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها کاروان نمادین اسرا را بازسازی کرده بودند. بازسازی این صحنه در دل جاده‌ای که روزگاری اهل‌بیت امام حسین علیه‌السلام در آن قدم نهاده بودند برایش تکان‌دهنده بود.

این صحنه تنها نمایش یک رویداد تاریخی نبود بلکه احیای یک فرهنگ بود؛ فرهنگی که زنده نگه داشتن یاد مصائب اهل‌بیت (ع) را وظیفه می‌داند. بازسازی این قافله در مسیری که روزگاری کاروان حقیقی اسرا در آن قدم نهاده‌اند تاثیری عمیق و بی‌واسطه بر دل زائران گذاشته بود. بسیاری از زائران با مشاهده این صحنه متحول شده بودند؛ برخی آن را فرصتی برای تدبر در عمق فاجعه عاشورا دانسته و برخی دیگر با یادآوری مصائب اهل‌بیت علیهم‌السلام در سکوت اشک می‌ریختند.

در روزگاری که یاد مظلومیت اهل‌بیت (ع) گاه در قاب رسانه خلاصه می‌شود حرکت چنین قافله‌ای در بطن زائران اربعین تجلی دوباره‌ای از حماسه صبر و غربت خاندان پیامبر (ص) است. کاروانی که اگرچه نمادین است اما قلب‌های بسیاری را به حقیقت عاشورا متصل می‌کند.

خبرنگار: زهرا اسکندری

انتهای پیام/