به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از کرمان؛ استان کرمان با برخورداری از چندین مرکز آموزش عالی معتبر، سالانه هزاران نفر فارغ‌التحصیل را روانه بازار کار می‌کند. با این حال، معضل بیکاری در میان تحصیل‌کردگان، به‌ویژه در مناطق دارای محرومیت نسبی، به یک چالش جدی تبدیل شده است. این گزارش تحلیلی با تکیه بر داده‌های آماری، به بررسی الگوهای بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های کرمان می‌پردازد و رابطه میان رشته تحصیلی، جنسیت و نرخ اشتغال را مورد واکاوی قرار می‌دهد. برای تحلیل این شکاف میان عرضه و تقاضای نیروی کار متخصص، با ساسان کیانی متخصص اقتصاد توسعه منطقه‌ای در جنوب شرق کشور به گفتگو نشستیم.

ساسان کیانی در ابتدای این گزارش تحلیلی تصریح کرد: نرخ بیکاری تحصیل‌کردگان در استان کرمان، نه تنها از میانگین کل بیکاری استان بالاتر است، بلکه فاقد توازن جنسیتی و رشته‌ای است. داده‌های رسمی بازار کار نشان می‌دهد که ما با یک ناهماهنگی ساختاری میان خروجی‌های نظام آموزش عالی و نیازهای واقعی اقتصاد استان مواجه هستیم. دانشگاه‌ها نیروی کار را بر اساس الگوهای سنتی تربیت می‌کنند، در حالی که بازار کار استان، به سمت مشاغل صنعتی، معدنی و دانش‌بنیان که نیازمند مهارت‌های جدید هستند، در حرکت است.

او افزود: تحلیل دقیق آماری نشان می‌دهد که فارغ‌التحصیلان رشته‌های علوم انسانی، علوم پایه و کشاورزی در مقایسه با رشته‌های مهندسی معدن، متالورژی و برخی گرایش‌های خاص فناوری اطلاعات، نرخ بیکاری به مراتب بالاتری را تجربه می‌کنند. این امر گواه این واقعیت است که اقتصاد استان کرمان، همچنان تحت سلطه بخش‌های معدن و کشاورزی بزرگ است و سهم بخش خدمات و کسب‌وکارهای خلاق که ظرفیت جذب رشته‌های علوم انسانی را دارند، هنوز ضعیف است.

کیانی با اشاره به آمار اشتغال زنان فارغ‌التحصیل، این وضعیت را نیازمند توجه ویژه دانست و اظهار داشت: نرخ بیکاری در میان زنان فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های کرمان، به‌طور مداوم بالاتر از مردان هم‌رشته و هم‌تراز است. این شکاف، ریشه در چندین عامل ساختاری دارد. اول، تمرکز فرصت‌های شغلی بر بخش‌های سنتی و مردانه اقتصاد استان مانند معادن، صنایع سنگین و فعالیت‌های مهندسی میدانی است.

وی ادامه داد: دوم، الزامات اجتماعی و فرهنگی که محدودیت‌هایی را برای کار زنان در محیط‌های خارج از شهر یا دور از خانه ایجاد می‌کند، باعث می‌شود که زنان تحصیل‌کرده نتوانند در بسیاری از فرصت‌های شغلی ایجاد شده در مناطق ویژه اقتصادی و شهرک‌های صنعتی که اغلب از مراکز شهری دور هستند، مشارکت کنند. در نتیجه، بسیاری از زنان فارغ‌التحصیل به دنبال مشاغل دولتی یا آموزش می‌روند که این بخش‌ها نیز ظرفیت محدودی برای جذب دارند. داده‌ها نشان می‌دهند که سهم زنان در ایجاد کسب‌وکارهای کوچک و نوآورانه (استارتاپ‌ها)، به دلیل کمبود حمایت مالی و زیرساخت‌های لازم، هنوز به میزان قابل توجهی افزایش نیافته است.

کیانی در جمع‌بندی نهایی خود تأکید کرد: بیکاری تحصیل‌کردگان در کرمان، یک هدررفت عظیم سرمایه انسانی است. تا زمانی که شکاف میان آنچه دانشگاه‌ها عرضه می‌کنند و آنچه صنعت و معدن استان تقاضا می‌کنند، از بین نرود، ما همچنان شاهد خیل عظیمی از جوانان تحصیل‌کرده خواهیم بود که به دلیل نداشتن مهارت‌های مرتبط یا عدم دسترسی به فرصت‌های برابر جنسیتی، مجبور به ترک استان یا انتخاب مشاغل نامرتبط خواهند شد. حل این معضل، نیازمند همکاری نزدیک میان استانداری، صنعت، و رؤسای دانشگاه‌ها است.

خبرنگار: زهرا اسکندری

انتهای پیام/